Ταξίδι στο όνειρο

29

Σοφία "δεν θα με χαιρετήσεις Κατερίνα πέρασαν περίπου 3 χρόνια από την τελευταία φορά που σε είδα."
Hoseok "γνωρίζεστε?"
Σοφία "ναι . Και μάλιστα πολύ καλά. Για 6 μήνες τα είχα με τον αδερφό της και είχαμε γίνει κολλητές."
Την άκουγα να μιλάει και δεν ήξερα τι να πω. Μέσα σε λίγα λεπτά θυμήθηκα πόσο άσχημα με έκανε νιώθω αυτούς τους 6 μήνες. Πόσο μόνη ένιωθα εκείνη την περίοδο και ότι παραλίγο να αφήσω τα αδέρφια μου εξαιτίας της. Είχα αρχίσει να τρέμω και ήθελα να φύγω μακριά και να κλάψω χωρίς να με βλέπει κανείς.
Hoseok "Κατερίνα είσαι καλά? Μήπως η έκπληξη τόσο μεγάλη που δεν μπορείς να μιλήσεις?"
Με κοίταξε με αυτό το φωτεινό του χαμόγελο και εγώ δεν ήξερα τι να του πω. Δεν ήθελα να μιλήσω για αυτούς τους έξι μήνες.
Κατερίνα "τι θέλεις εδώ?"
Σοφία "δέχτηκα μία πολύ καλή επαγγελματική πρόταση και αποφάσισα να τη δεχτώ και από σύμπτωση ξαναβρεθήκαμε."
Κατερίνα "δεν το πιστεύω αυτό. Σίγουρα ήξερες ότι είμαι εδώ. Και σίγουρα μόνο κολλητές δεν ήμασταν. Άτομα σε εσένα δεν αξίζουν τίποτα."
Hoseok "Κατερίνα δεν ξέρω τι έχει γίνει μεταξύ σάς στο παρελθόν αλλά προσπάθησε να είσαι λίγο ευγενική."
Κατερίνα "δεν θέλω."
Σοφία "άφησε την Hoseok πάντα έτσι ήταν όταν τη γνωρίσεις καλύτερα θα δεις ότι είναι και λίγο κακομαθημένη. Πάμε να πιούμε ένα ποτό οι δύο μας."
Του έπιασε το χέρι και αυτός την ακολούθησε χωρίς να πει τίποτα και μένα η καρδιά μου έγινε 1.000 κομμάτια εκείνη τη στιγμή.
Εγώ έκατσα με τα υπόλοιπα μοντέλα και παρήγγειλα να πιω ένα ποτό.
Μετά από 10 λεπτά ο Hoseok ήρθε και κάτσε δίπλα μου αλλά η Σοφία τον φλέρταρε χωρίς να δίνει σημασία σε εμένα και ο Hoseok προσπαθώντας να είναι ευγενικός μαζί της δεν έλεγε τίποτα.
Μετά από λίγο τον πήρε για να χορέψουν και εγώ μην αντέχοντας τα βλέπω αυτό το θέαμα αποφάσισα να φύγω χωρίς να του πω τίποτα. Χαιρέτησα τα υπόλοιπα μοντέλα και πήγα στο στούντιο ώστε να αλλάξω τα ρούχα μου. Δεν ήθελα όμως να πάω σπίτι και να με δει σε αυτή την κατάσταση ο Jin αλλά ήξερα ότι αν εμένα στο στούντιο δεν θα αργούσε να με βρει ο Hoseok. Από την ώρα που έφυγα από το μπάρ με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο και εγώ δεν του απαντούσα. Δυστυχώς δεν είχα τον τρόπο να αντιμετωπίσω όλη αυτή την κατάσταση η Σοφία μου έβγαζε πάντα το χειρότερο μου εαυτό. Και δυστυχώς αυτή η εποχή ήταν από τις χειρότερες που μπορούσε να εμφανιστεί σε λίγες μέρες ήταν η επέτειος του θανάτου το γονιών μας. Ήμουν έξω από το στούντιο και προσπαθούσα να αποφασίσω πού να πάω όταν ξαφνικά εμφανίστηκε ο Hoseok. Με το πού με είδε με αγκάλιασε και μετά με κοίταξε θυμωμένα.
Hoseok "γιατί έφυγες χωρίς να πεις κάτι."
Κατερίνα "γιατί δεν θέλω να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο με τη Σοφία."
Hoseok "θα μου πεις τι έχει γίνει μεταξύ σας?"
Κατερίνα "όχι . Και αυτό πρέπει να αρκετό για σένα."
Hoseok "ότι και να ναι αυτό θα πρέπει να το ξεπεράσεις. Για τον επόμενο μήνα θα δουλεύουμε μαζί της."
Κατερίνα "μπορώ σε παρακαλώ να μην πάρω μέρος σε αυτή την φωτογράφηση?"
Hoseok "λυπάμαι Κατερίνα αλλά δεν γίνεται αυτό. Είσαι βοηθός μου και σε χρειάζομαι."
Κατερίνα "έχεις και τον Jimin οπότε δεν είναι τόσο απαραίτητη η βοήθεια μου."
Hoseok "Κατερίνα τώρα μιλάμε για τη δουλειά προσπάθησε να φερθείς σαν επαγγελματίας. Και ο άλλωστε αυτό είναι μία σπουδαία ευκαιρία για σένα. Αυτό το περιοδικό είναι από τα πιο γνωστά της Καρέας αν μπει το όνομά σου μέσα θα γίνεις γνωστή."
Κατερίνα "δεν με νοιάζει."
Hoseok "θα πρέπει ξεπεράσεις το πρόβλημα οποίο και να είναι αυτό."
Κατερίνα "μου είναι δύσκολο."
Hoseok "και εγώ θα κάνω ό,τι μπορώ για να μην έρχεσαι σε πολύ επαφή μαζί της."
Κατερίνα "σε ευχαριστώ."
Hoseok "μακάρι να με εμπιστευόσουν και να μου έλεγες ποιο είναι το πρόβλημα."
Μπορούσα να καταλάβω ότι τον πείραζε που δεν του μιλούσα για αυτό το θέμα.
Κατερίνα "δώσε μου λίγο χρόνο αυτό το άτομο βγάζει το χειρότερο μου εαυτό. Δεν μου είναι εύκολο να μιλάω για αυτό."
Hoseok "θέλω να ξέρεις ότι είμαι δίπλα σου και δεν πρόκειται ποτέ μου να σε κρίνω για κάτι."
Κατερίνα "το ξέρω."
Με έσφιξε στην αγκαλιά του και εγώ ένιωσα ότι είμαι ασφαλής.
Hoseok "πέρασε η ώρα καλύτερα να σε πάω σπίτι."
Με πήγε και στο σπίτι και με άφησε έξω από το εστιατόριο και αφού μου έδωσε ένα απαλό φίλι στο στόμα έφυγε.
Ήξερα ότι τον είχα απογοητεύσει σήμερα και ότι αυτός δεν φταίει σε κάτι αλλά με πλήγωσε που δεν με άκουσε όταν του είπα ότι δεν θέλω να δουλέψω με τη Σοφία.
Κοίταξα στο εστιατόριο και είδα ότι δεν έχει κόσμο και μπήκα μέσα.
Jin "τώρα γύρισες? Πώς πήγε η συνάντηση?"
Κατερίνα "πάρα πολύ. Απλώς κουράστηκα πολύ."
Είχα αποφασίσει να μην του πω για την Σοφία γιατί ήξερα τον πονάει και αυτόν αυτό το θέμα.
Jin "δώσε μου δύο λεπτά να κλειδώσω και θα πάμε πάνω μαζί."
Όταν κλείδωσε πήγα κοντά του και τον αγκάλιασα.
Jin "δεν παραπονιέμαι αλλά γιατί η ξαφνική αγκαλιά?"
Κατερίνα "σε ευχαριστώ που δεν με άφησες, πού με μεγάλωσες και θυσίασες τα πάντα για μένα."
Jin "Κατερίνα τι έγινε? Είσαι καλά?"
Κατερίνα "καλά είμαι. Απλώς θυμήθηκα τους γονείς μας."
Jin "το ξέρω ότι είναι δύσκολη αυτή περίοδος αλλά θα την ξεπεράσουμε μαζί."
Κατερίνα "σε αγαπώ Jin."
Jin "και εγώ Κατερίνα."....
........
.......
........
Ήμουνα στο αυτοκίνητο και κοιτούσα την Κατερίνα που αγκάλιαζε τον Jin.
Όταν την άφησα έξω από το εστιατόριο ήθελα να είμαι σίγουρος ότι θα μπει μέσα και ότι δεν θα φύγει.
Με πονούσε το ότι δεν με εμπιστευόταν ώστε να μου πει τι τρέχει με τη Σοφία. Μπόρουσα να καταλάβω πως ό,τι και να ήταν αυτό την είχε πληγώσει και πονέσει πάρα πολύ. Όμως ό,τι και να ήταν αυτό δεν πρόκειται να αφήσω τη Σοφία να ξανακάνει κάτι κακό στην Κατερίνα.
Η Σοφία πίστεψε ότι με κέρδισε σήμερα με τη συμπεριφορά της αλλά δυστυχώς για αυτήν ξέρω να ξεχωρίζω τα άτομα που δουλεύουν κρυφό σκοπό. Αν τολμήσει να της κάνει κάτι θα την κάνω μετανιώσει και για αυτό και για ό,τι έχει συμβεί στο παρελθόν.
Είδα την Κατερίνα και τον Jin να ανεβενουν στο σπίτι τους και έβαλα μπρος για να φύγω........