South Boys #5: Crazy Stranger

Chapter 30

"Okay, ako na." Ako na ang nagsuot sa kanya dahil baka magkamali pa siya. Hindi rin ako marunong pero bahala na.

Kaso noong nasa harapan ko na iyong ano niya ay parang natuliro na ako. Ganito pala kapag malapitan, iyong tipong isang dangkal na lang sa mukha ko ang pagitan. Dagdag pa na hindi ko naman talaga iyon tinitingnan, kaya ngayon ay talagang windang kung windang.  

Tiningala ko siya. "Bakit ganito? Namamaga?!"

"Ha?" Napayuko naman si Asher. Pero pagyuko niya, bigla naman iyong tumango.

Napaatras ako bigla kasi muntik na akong matamaan sa mukha. Muntik kong mapitik sa aking pagkabigla. 

"Sorry." Humingi naman agad si Asher ng sorry. "Ganyan kasi talaga iyan kapag nae-excite, nag-e-expand."

"'Wag kang gagalaw, ilalagay ko na!" Huminga ako nang malalim. Kailangan nang matapos ito habang nasa katinungan pa ako. "'Pag gumalaw ka, ayawan na!" pagbabanta ko sa kanya.

Hindi naman siya gumalaw, pero iyong ano niya, kundi tatango ay umiiling. Nakakagigil. Sa huli, sa aking pagtatiyaga at pagsisikap, ay sa wakas natakluban ko rin.

"Ayan, okay na—" Hindi ko na natapos ang sasabihin nang sa pagtingala ko ay sinalubong na ako ni Asher ng nakakaubos na halik. Nakadilat pa ako at ganoon din siya, kaya kitang-kita ko ang pag-aalab ng mga mata niya. Mukhang kanina pa niya pinipigilan ang sarili niya.

Sa umpisa lang ako nanulak dahil sa pagkagulat, sa huli ay napakapit na ako sa kanyang balikat. Napahiga ulit ako sa kama habang sa nasa ibabaw ko siya. Ang isang hita ko ay kanyang hawak-hawak, isinasaklang niya sa kanyang bewang.

Nang maramdaman ko na ang pag-iisa ng aming mga katawan ay halos makagat ko ang ibabang labi niya. Marahan ang kilos niya, maingat, pero para pa rin akong mahahati sa gitna. Sabi ko na nga masakit. Itsura pa lang niyon kanina, alam ko nang mapanakit na.

Alam ni Asher na nasasaktan ako, nahihirapan siya pero sinikap niyang mas bagalan pa. He was still clumsy, but he was doing his best not to hurt me too much. Pero hindi puwedeng hanggang kalahati lang. Hindi rin puwede na hindi na siya gagalaw. Masakit pa pero sa aking tingin ay hindi ko naman ito ikamamatay.

Ako naman ang umabot sa mga labi niya. Hinalikan ko siya nang mainit kasabay nang aking pagsalubong sa kanya. Nanlaki ang mga mata niya nang sumagad siya, pero wala siyang nasabi dahil nga sa magkadikit ang aming mga labi.

Tiniis ko kahit masakit. I met his every move until the pain was replaced by another sensation. In the following moments, all that could be heard in the motel room were moans, touching lips, and the wet sounds of our meeting bodies.

Asher was getting hotter as the minutes passed. Bumibilis na, dumidiin. My eyes widened at his next thrust. Just how deep was he going?

"Asher, sandali, dahan-dahan..." Pero nakulong na lang sa aking bibig ang mga salita nang angkinin niyang muli ang aking mga labi.