『𝐘𝐚𝐦𝐢 𝐧𝐨 𝐇𝐢𝐤𝐚𝐫𝐢』 Todoroki Shoto × Y/N

3.2 & 3.3 | Seçenekler ve Seçimler

Zihnindeki bu çıkmazdan kurtulamadan önce, birkaç an geçti. Sonunda, gerçeği kabul etmeye ve harekete geçmeye hazır olana kadar, odayı terk etmek ve bir anlık sessizliğin içinde kendi düşünceleriyle yüzleşmek istedi.

Keigo alt dudağını dişlemiş onu izlerken Y/N sandalyesini çekip ayağa kalktı. Shoto'nun zihni katilin ismini bir yerden hatırladığını fark edip kim olduğunu bulmaya çalışırken duraksadı. 5 ay önceydi... Y/N ile aldıkları bir davayı beklediklerinden kısa sürede çözmüş olmaları sayesinde kalan boş zamanlarını izledikleri bir filmle geçirmişlerdi. Filmi Shoto seçmişti, Y/N Neito'yu başrolde görünce heyecanlanmış, Shoto'ya onu tanıyıp tanımadığını sormuştu. Elbette Neito Monoma, ismiyle tanınan bir oyuncuydu. Gerçek kişliğini bilenler onun ne kadar gıcık biri olduğunu bilselerde en yakın arkadaşı Shinsou ve oyuncunun gerçek kişiliğini bilmeyen Y/N gibi fanlar bunu göz ardı ediyordu. Shoto elbette Neito'yu tanıyordu. Gerçekten oyuncunun performansını başarılı buluyordu yinede bir fanı değildi. Shoto ismin kime ait olduğu hatırladığında hafifçe açılmış ağzını kapattı. Shoto Y/N'in aksine olayları kabullenebilen biriydi, sonuçta yakın zamanda sektöre girmesine sebep olan abisinin -ne kadar inkar etsede- gerçekleri görünce abisinin villain olduğunu kabul etmişti. Her ne kadar zoruna gitsede...

İçindeki hayranlık duygusu, gerçeği kabullenmekte zorlanmasına rağmen, Shoto'nun profesyonel ve mantıklı bir yaklaşım sergilemesine engel olmadı. Kendini bu duygusal karmaşanın içinde kaybetmek yerine, hemen işe koyuldu ve durumu çözmek için harekete geçme kararı aldı. Zihinsel olarak soğukkanlılıkla, Neito'nun aslında kim olduğunu bilmek, onun suçunu önleyecek ve adaletin yerini bulmasını sağlayacak önemli bir adımdı. Bu gerçekle yüzleşmek, Shoto'nun profesyonel yeteneklerini harekete geçirmesine ve olayın üzerine yoğunlaşmasına yardımcı olacaktı. Bu zorlu durumda bile, hedefine ulaşmak için kararlılığını asla kaybetmezdi. Sonuçta o Shoto'ydu.

Y/N'e düşüncelerini söyleyeceği sırada gözlerini bilgisayar ekranından çekmişti. Ortağına (?) döndüğünde Y/N'in şok içindeki yüz ifadesini görmüştü.

Y/N, dedektiflik hayatında pek çok zorluğa göğüs germiş olsa da, bugünkü gerçekle karşılaştığında şaşkınlığı engelleyemedi. Karşısındaki gerçek, tüm algısını sarsmıştı. Onun idolü, hayranı olduğu oyuncu, aynı zamanda bir katil olarak ortaya çıkmıştı. Bu gerçekle yüzleşmek, onu derin bir şoka sürüklemişti.

Shoto, Y/N'in bu anlık şokunu fark eder etmez, hemen yanına yaklaştı. Y/N'in bakışlarına dikkatlice baktı ve sessizliği paylaştı. Ardından, omzuna hafifçe dokunarak ona destek olmaya çalıştı. Y/N'in içsel çalkantısını anlamıştı ve ona yardım etmek için kararlıydı.

"Y/N," dedi Shoto, sesi yumuşak ama kararlı, "Bu zor bir durum, ama biz bu işin üstesinden gelebiliriz. Sen güçlüsün ve birlikte çalışarak bu sorunu çözeceğiz."

Y/N, hala şokun etkisindeyken, gözlerini Shoto'ya çevirdi. Onun derinliklerinde bir karmaşa ve belirsizlik görüyordu. Ancak, Shoto'nun güven dolu bakışları ve sakin tavrı, içsel sarsıntısını bir nebze olsun hafifletti.

"Benim idolüm... Katil... Bu gerçeği kabul etmekte zorlanıyorum, Shoto..." dedi Y/N, sesi hala titrekti.

Shoto, Y/N'in omzuna samimi bir şekilde dokundu ve onunla göz temasını sürdürdü. "Bunu kabul etmek zaman alabilir, Y/N. Ama sen güçlüsün. Senin yanındayım ve bu zorluğu birlikte aşacağız. Ne zaman hazır hissedersen, harekete geçeceğiz. Ve ben her adımda senin yanında olacağım."

Y/N, Shoto'nun desteğini hissettiği anda biraz rahatladı. İçindeki karmaşık duygular hala bulanıktı, ancak Shoto'nun yanı başında olduğunu bilmek, ona bir umut ışığı verdi.