kardan dazai

3 0 0
                                    

Hudson askomdan:

"Hudson kızım çabuk ol geç kalıyoruz büyükanneni bekletmeyelim"

"Geliyorum anne"

Odamdan valizimide alıp çıktım. Büyükannemin evine gidiyoduk. Dağlık ve ormanlık bir alanda yaşıyodu bildiyim kadarıyla.

Gitme sebebimiz kafa dağıtmaktı daha doğrusu annemin kafa dağıtmasıydı.

Kafa dağıtmak istiyodu çünki babam ölmüştü. Bir az buradan uzaklaşmak iyi gele bilirdi.
Annem bir ölümü bile kaldıramazken ablam Adel'de kazada hayatını kayb etmişti. Ve Adel o gün ölmeseydi Ben onu öldürücektim. Adel ölücekse katil ola bilirdim. Pişman olmazdım. Adelin ölümünden etkilenmemiştim hatta bana kalırsa onu izlemek harikaydı. Adeli bir daha kanlar içinde görmeyi çok isterdim. O gün hastanede babam Adelin kalp hastası olduğunu öyrenmeseydi belkide şuan yanımızda olurdu?

Babam Adele kalbini vermeyi planlıyodu ancak bundan hiç birimizin haberi yoktu. Annemin haberi olsaydı onu engellermiydi? Yoksa sevgili eşi yerine kızınımı seçerdi?

Ancak babam kalbini Adele verseydi Adele her baktığımda babamın kalbinin onda oldugunu hatırlayıp kendimi bile öldüre bilirdim. Ve babam yaşıyacaksa Adeli gözümü bile kırpmadan kendi ellerimle öldürürdüm. Adelden nefret ediyodum. Babamın ölme sebebi oydu. Yada belki ben öyle düşünüyodum?
Ancak yinede Adelin hiç bir suçu yokken bile onu öldüre bilirdim.
"ADELDEN NEFRET EDIYORUM"
diye bir duvara yazı yazıp Adeli o odanın avizesine asa bilirdim.
(Dikkatli bakarsanız ablam Adelden nefret ediyorum).

Ancak babamın umduğu gibi olmadı. Hastaneye yeniden gideceyi gün Adelle konuşmuş ve Adel kabul etmiş. Hastaneye giderken kaza yapmıştık. Babam ölümcül yaralar almıştı, 1hafta sonra kalp krizinden ölmüştü. Adel kurtulamamıştı.

Iykide ölmüş.

Çokta sikimdeydi zaten ölmesi.

Yola çıkalı yarım saat olmuştu herhalde. Bir saatin ardından sonunda büyükannemin evine ulaşa bilmiştik. Köşk deseydim daha doğru olurdu aslında. Ben burada yanlız yaşarsam korkudan ölürdüm amk. Köşkün demir kapıları kendiliyinden açıldı. Büyükannem evin önünde korkunç bir gülümsemeyle bizi bekliyodu. Yanında ablam Adelde vardı. Ama nasıl olur? Adel gözlerimin önünde ölmemişmiydi? Üzerinde kaza günü giydiyi kanlı kıyafetleri vardı. Ve elinde bıçakla bana doğru geliyodu. Tam saplıyıcakdıki arkadan bir balta Adelin kafasını saniyeler içinde ikiye ayırmıştı.

Gözlerimi açtığımda pencerede siyah bir şey vardı onu gördüyüm anda çığlık atmaya başladım. Başka şansım olmadığını anladığımda her zaman yanımda taşıdığım baltanı onun kafasına saplıyıcaktımki, bir şey aklıma geldi. Neden aptal bir hırsız için elimi kana bulayımki? DAHA IYISINI YAPMAK VARKEN??

Baltanın ters tarafıyla hırsızı bayılttım. Seslerimizi duymuş olucaklarki evdeki her kes şuanda benim odamda yerde yatan hırsıza ve elimdeki baltaya bakıyodu.

"SENMI ÖLDÜRDÜN?"

"Yok hala öldürmedim"
"Ama bir azdan öldürcem"

"Nasıl öldüreksin?

"Ilk önce boynunda yarık açıcam, sonra onu asıcam"

"Manyak karı"

"TAM USTUNE BASDIN JAMES"

"Lütfen aileme zarar verme apla"

"Sherlock beni sinirlendirme"

"Neyse bunun ilk Kim olduğunu öyrenelim. Işıkları yakın evladım hadi beni oyalamayın hadi"

vatansever liam ve knkları btwDonde viven las historias. Descúbrelo ahora