Shoe Gold Mall

CHAPTER 8

Miss Beth's POV

Hindi na talaga kaya ng pasensya ko ang patuloy na makuha ang atensyon ni sir Hawk na dapat ako lang ang mapansin niya.  Naisip kong gumawa ng isang bagay upang talagang mapansin niya ako.

Kinabukasan, bago pa man dumating si Sir Hawk at ang iba pang staff, naghanda na ako sa likod ng stock room. Sa sobrang inis at pagnanasang makuha ang lihim niyang atensyon, itinayo ko ang isang upuan sa gilid at nagtago sa likod ng palapag.

Maya-maya ay dumating na rin si Rose at ang iba. Sinilip ko saglit kung nasaan si Sir Hawk. Nang makitang malapit na siya dumarating, mabilis akong lumabas ng taguan at naestratehikong pumwesto sa harapan ni Rose na nag-aayos ng kahon.

Huminga ng malalim. Gagawin ko ito para sa mahal kong Sir Hawk para mapansin niya ako.

Bigla kong itinulak ang sarili ko para bang nadapa sa upuan sa harapan ni Rose. Sumigaw at umarte akong nasaktan sa pagkakahulog ko.

"Aray! Ang sakit ng paa ko! Bakit mo ba ako itinulak?!" daing ko habang nakatingin kay Rose.

Gulat na napatitig siya sa akin, nanlaki ang mga mata. "Ha? A-anong sinasabi mo Miss Beth? Hindi kita itinulak!"

Umiyak ako nang malakas at pinilit na dahan-dahang himasin ang binti ko, kunwari ay nagmamakaawang may mga pasa roon. Alam kong sa malakas na sigaw at pagmamakaawang gawa ko, mapapansin ito ni Sir Hawk.

Talaga nga namang mabilis na lumapit si Sir Hawk sa akin. Hinalungkat niya ako sa magkabilang balikat gamit ang kanyang matitipunong mga bisig na matagal ko nang minimithi. "Beth, ano nangyari sayo?! Sino ang may kagagawan nito?!" sigaw niya.

Itinuro ko si Rose na halos maiyak na sa inis at lungkot. "S-siya po! Biglang itinulak ni Rose ang upuan kaya ako nadapa!" reklamo ko sabay singhot.

Nanigas ang panga ni Sir Hawk sa galit. Inusisa kung talagang nabalian man lang ako o nasugatan bago harapin si Rose na speechless sa nangyayari.

"Miss Vargas, anong pakulo ito?! Tinulak mo raw si Beth hanggang mapahiga siya?! Seryoso ka ba sa trabaho mo rito?!" sigaw niya.

"Pe-pero Sir Hawk, 'di ko po talaga siya sinadya! Hindi ko alam kung bakit bigla na lang siya nadapa!" nanginginig na depensa ni Rose.

Ngumiti ako habang patuloy na umarte na nasasaktan ang paa ko. Yes, gumana ang plano! Magwawala si Sir Hawk diyan sa kanya at baka matanggal pa siya sa trabaho nito. At ang pinakamasayang parte - nasa mga bisig ni Sir Hawk ako at buong-buo ang atensyon niya sa akin!

"Wala akong pakialam sa rason mo! Ang alam ko tinulak mo ang isa sa mga pinakamahalagang empleyado ko rito! Gusto mong mawalan ng trabaho?!" batikos pa ni Sir Hawk kay Rose na nakayukong umiiyak na.

"Pasensya na po..." bulong nito.

Sa pagkakataong iyon, tanging saya at sigla na ang nadarama ko. Muli na naming magkasama ni Sir Hawk at handa siyang ipagtanggol ako kahit ano pang masamang gawin ko kay Rose. Ito na ang hudyat ng lihim kong tagumpay.

Matapos ang karagdagang sigawan at sermon ni Sir Hawk kay Rose

"Nako dalin ka na nga sa clinic. Huwag kang tumayo muna diyan," utos ni Sir Hawk. Kinuha niya ako sa braso at nilagay ang isang kamay ko sa balikat niya upang suportahan ang 'sakit' kong paa.

Tuwang-tuwa ako sa loob-loob ko habang nakayakap sa kanya. Ito talaga ang pakiramdam na hinahanap-hanap ko - ang mapalapit kay Sir Hawk at maramdaman ang mainit niyang mga bisig! Kahit peke lang ang iniinda ko, basta nakukuha ko ang atensyon niya, sapat na iyon para sa ngayon.

Inakay niya ako hanggang sa clinic at ipinahiga saglit habang hinihintay ang company nurse na dumating. Habang magkasama kami, tila hindi ko mapigilang mapangiti.