အလှပြင်နေတဲ့
အမေနဲ့မလတ်ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ပြီး
အမေ့ကို တကြည့်ကြည့်
လုပ်နေတဲ့ ဗျူဟာပိုင်။
"ဆံထုံးပြီးပြီ။ပန်းခြွေပေး ဗျူဟာ
အစ်မကို"
"ဘယ်လိုလဲအဖေ သမီးပြင်ပေးထားတာ"
" မင်းတို့အမေက ဘယ်အချိန်ကြည့်
ကြည့် စိုးမြတ်သူဇာ ငယ်ငယ်တုန်းက
ထက်ကိုပိုလှတယ်"
"အဖေအဲ့တာတော့ နည်းနည်းပိုသွား
ပြီထင်တယ်"
အိမ်တံခါးဝမှာ
ပုဆိုးကိုပြင်ဝင်နေတဲ့အဖေ့ကို
မလတ်က ပြန်စချိန်။
"ဦးလေးပြောတာမှန်နေတာပဲ"
ဘေးမှာထိုင်နေရင်း
အမေ့ကိုကြည့်ရင်း ပြောလာတဲ့
ဗျူဟာပိုင်ဆီကို အကုန်လုံးက အကြည့်ရောက်သွားရသည်။
"ဒေါ်လေးက တစ်ကယ်လှတယ်"
"ဒီကောင်လေး စကားတတ်သားဟ။
မင်းအမေကိုရော အဲ့ဒီလိုကပ်ချွဲနေ
ကြပဲလား"
အဖေ့ကိုပြုံးပြရင်းသာ ဘာမှပြန်မ
ပြောတဲ့ဗျူဟာပိုင်။ ခပ်မြန်မြန်ပင်
သူလူစုကွဲဖို့လုပ်ရတော့သည်။
"ရှစ်နာရီထိုးတော့မယ် အဖေကား
စက်နှိုးတော့ မလတ်မြန်မြန်ပြင်"
"အေးအေး ပြီးပြီ"
"မောင်လေးတွေ အိမ်မှာနေနော်။
အပြင်သွားမယ်ဆိုရင် တံခါးသေချာပိတ်သွား။မလတ်တို့ ညနေလောက်မှ
ပြန်ရောက်မယ်ထင်တယ်"
" အမေတို့သွားပြီနော် သားတို့။
ထမင်းဟင်းတွေညမနက်စာအကုန်
ချက်ထားတယ် ဗိုက်ဆာတာနဲ့ထည့်
စားကြ။အိမ်ကိုစိတ်ချမယ်နော်"
သူ့အဖေနဲ့အမေစကားရပ်ပြောနေ
တာကအစ ကားပေါ်တက်သွားတဲ့
အဆုံးထိကို တံခါးဝမှာရပ်ပြီး ကြည့်
နေတာ။
အခုမှပင်မဟုတ် သတိထားမိသလောက် အိမ်ကိုရောက်လာထဲက အဖေအမေ့ကို
ဘာပြောပြော ငေးနေသလို အဖေနဲ့
အမေအတူရှိနေကြရင်ကို မိဘတွေ
ကြည်နူးပျော်ရွှင်နေတာကိုအခုမှမြင်ဖူး
တဲ့ကလေးလို လှမ်းကြည့်နေတတ်သည်။
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-26
Start from the beginning
