#6

101 44 14
                                    

++++++++

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

++++++++

Gözlerimi araladığımda beyaz bir hastane odasıyla karşılaştım.
Gözlerim fazla ışıktan kısıldığında elimi yumruk yapıp gözüme götürdüğümde sağ elimde keskin bir acı hissettim.

Beklenmedik acı halinde ağzımdan bir inleme çıktı.

"Uyandın mı?"Tanıdık bir sesle bakışlarım önce sağ elimin üstündeki ilaç dolu torbaya şeffaf bir boruyla bağlı, bantlarla yapıştırılmış serum iğnesine sonraysa sesin sahibine döndü.

"Hayır,hâlâ uyuyorum." Dediğimde ciddi halime bir bakış atıp kıkırdadı.

Yerimde hafifçe doğrulmak istediğimde arkamdaki yastığı düzelterek bana yardımcı oldu.

"Nasıl hissediyorsun?"Dedi yumuşak bir ses tonuyla.

"Normal.."Dedim bakışlarımı önüme çevirip karşımdaki duvarı izlerken.

"Bilincin kapanmadan önce neler yaşadığını hatırlıyor musun?"Kaşlarımı çattım.Bakışlarımı kaçırıp kafamı iki yana salladım.

Yalan söyledim.

"Eminsin değil mi?"

"Evet"Boğazımı temizledim.

"Atak geçirdiğini söyledi doktor.
Bir hastalığın mı var?"Duvardaki bakışlarımı gözlerine çevirdim.

Büyük bir ilgiyle ne cevap vereceğimi bekliyordu.

"Niye soruyorsunuz Bay Kim?"Dediğimde oturduğu yerde ellerini dizlerinin üzerine koydu.Ardından omuz silkti.

"Sadece merak."

"Ne zaman çıkabileceğim?"

Sorduğu soruya cevap vermeyip konuyu değiştirdim.

"Doktor serum bitince çıkabileceğini söyledi."Kafa salladım.Başımı tek tek damlayan seruma çevirdim.Az kalmıştı.

"Beni hastaneye siz mi getirdiniz?"Kafa salladı.

"Peki bayıldığımı nereden biliyordunuz?Bildiğime göre adresim sizde yoktu."Cümlem bittiğinde derin bir nefes verdi.Ardından bana cevap vermek için dudaklarını araladı.

"Hafta sonu kamp olacağı için sana vereceğim özel dersi bugün yapalım diye seni aradım ama açmayınca adresini Bay Han'dan alıp evine geldim.İçeriden de kırılma sesleri gelince endişelenip kapıyı kırdım ve seni yerde bilinçsiz bir şekilde gördüm.Sonrası malum zaten."Nefes almadan durumu bana özetlediğinde başımı salladım.

"Teşekkürler, hayatımı kurtardınız."Dediğimde içten bir tebessüm sunmuştu.

"Rica ederim."

"Size bir can borcum var Bay Kim."Dedim kendimden emin bir şekilde.

Robin Hood|Taekook Where stories live. Discover now