Uni
" ဝမ်ရိပေါ်...."
" ဗျာ....လာပြီ မောင့်ရှောင်း...."
" မြန်မြန် လာ.."
" လာပါပြီဗျာ...လာပါပြီ.. "
" ကြာလိုက်တာ... "
" တောင်းပန်ပါတယ် ဗျ...ရှောင်းအတွက် နေ့လယ်စာပြင်နေတာကို ကြည့်နေလို့ပါ..."
" ပြီးပြီလား ခုက.."
" ပြီးပြီလေ.. ရှောင်း ဆာရင်စားလို့ရပြီ.."
" ဆာတော့ မဆာသေးပါဘူး... "
" အင်း.. "
" ဒါပေမယ့်... ငါလုပ်ချင်နေတာလေးရှိတယ် သိလား.."
" ဘာများလဲ ဗျာ.."
" စကိတ် စီးချင်နေတာ.."
...ဟိုက်...
" နော်လို့..စီးချင်နေလို့ပါ..သင်ပေးနော်.."
" ရှောင်းရယ်..ဒါကြီးကတော့.."
" ဘာလဲ မသင်ပေးချင်ဘူးလား..."
" မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ... မောင့်ရှောင်း ကမပေါ့မပါးနဲ့လေ...ဘယ်လိုလုပ်စီးလို့ရမှာလဲ...မောင်မသင်ပေးချင်တာမှ မဟုတ်တာ..."
ခြောက်လကျော်လို့ ခုနှစ်လနီးပါးရှိနေပြီဖြစ်သည့် ဗိုက်က မွေးမွးရန်သိပ်မလိုတော့သည့်ဗိုက်လို ပူနေသည်မို့ အနေအထိုင်ဆင်ချင်နေရသည်...သွေးကြောမျှင်လေးတွေပင် ရှင်းအောင်မြင်နေရသည့် ဗိုက်က တော်ရုံပူနေတာတော့မဟုတ်...
မောင့်မှာလဲ မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံရဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်...အက်ထရာဆောင်း ရိုက်ချင်လားဆိုတော့လဲ မဟုတ်ရပြန်ဘူးတဲ့...ဆရာဝန်တွေက အမွှာလေးလို့ ခန့်မှန်းထားကြတော့ ရင်ခုန်ကြည့်ချင်သည်ဆိုပဲ...
ဒီ ကိုဗိုက် ချဥ်ချင်းတက်တာက တစ်မျိုးကြီး...စကိတ် စီးချင်သတဲ့..ဒီလောက်ပူနေတဲ့ ဗိုက်နဲ့ ဘယ်လိုများစီးချင်တာပါလိမ့်...
" မောင်ကလဲ..ငါ့ခြေတွေ လက်တွေကိုကြည့် လှုပ်ရှားမှု့မရှိတော့ ဖောင်းလာပြီ...တွေ့လား.."
အရင်ကရှည်သွယ်ခဲ့သမျှ လက်တွေ ခြေတွေက ခုတော့ပြည့်ဖောင်းနေတာကို ကလေးတွေတိုင်သလို တိုင်နေသေးတာ...နှုတ်ခမ်းကပါ စူထော်လို့...ဒါက အဖေလုပ်မဲ့သူပေါ့....
YOU ARE READING
ထိမ်းမြှားခြင်း ပြီးဆုံးသည့်နောက်
Fanfictionပထမဆုံးအကြိမ် စွဲလမ်းမိတဲ့ သက်ရှိဝိညာဥ်က မင်းဖြစ်နေလို့ တော်ပါသေးရဲ့..
