SAPLANTI

bölüm 8

  Victorun gelmesi içimde durduramadığım bir güven hissi duymamı sağladı. Sanki olmam gereken yerin onun yanı olması gerekiyormuş gibi ama bir türlü kabulene miyordum?

Dışardan onlarca silah sesleri geldi. Ürkünç bir duyguyla gözlerim kapandı önümdeki adamlardan bazıları elleri hızlıca silahlarına gitti.

Silah sesleri durmadan yükseliyordu. Victora karşı kaygım gitgide yükseliyordu. Onun odunsu kokusu, kalbimi hızlandıran bakışları, sert ve otoriter halleri, beni burdan aldığında bana neler yapabileceğini düsündüğümde ona karsı olan bütün iyi duygularım birden apansız bir nefrete dönüştü.

O kalpsiz , narsist bir psikopattı. Kendinden başka hiç bir şeye değer vermeyen bencilin tekiydi. Ama bu sözleri içimden düsünürken bile ondan ne kadar etkilendiğimi neden inkar edemiyordum.

Hayır bu mümkün değildi? Duygularım yaşadığım olaylardan sonra herşeyi karmakarışık bir döngüye çevirdiği için duygular konusunda yanlış fikirler üretiyordum.

Ben bu apansız duygular içindeyken silah sesleri birden bire azlamaya ve yanımda duran pislik adamın ise tedirginliğine verdiğim silahını eline atıp ileri geri yürümesine verdiğim hareketleri dikkatimi çekti.

Çalan telefon ziliyle kalbim heycanla atmaya başladı.

Kızgın suratlı pislik adam bilmediğim bir dille konuşmasını sürdürdü. Telefonu kapatırken ellerini saçlarından geçirdi. Ve 2. Yola geçmeye başlayın diye sert otoriter sesiyle adamlara emir verdi.

Ben 2. Yolun ne demek olduğunu düsünürken varlığından haberim olmayan arkamdaki bir koruma tarafından tenime sıkıca bağlana ipler açıldı.
Ellerindeki iplerden kurtulmak o kadar canımı acıttı ki gözlerimin dolduğunu hissettim.

Ellerimi ovuşturmak istediğimde bileklerimin kan revan içinde kaldığını gözlerimle görünce içimdeki sinirler son raddeye ulaştı.
Sinirlerin ayaklarımdan bileklerime yol çizen sinir tellerin etkisinden cıkamadan arkamdaki adama hızlıca dönerek yüksek ve sınırlı ses tonumla bağırıp yüzüne okkaklı bir yumruk savurdum.

Benden böyle bir tepki beklemeyen adam affalayınca hızlıca adamı kollarını tutup olan gücümle çevirdim. Bir kırılma sesinin geldiğinden emindim.

Birinin beni belimden. Sertçe tutup yere doğru sürüklemesine olan gücümle tepindim ama fayda etmedi.
Bu adam diğeri gibi acemi değildi ve gözlerinde gördüğüm korkunç ifadeyle zorluk cıkartmamaya karar verdim.

Beni tutan adam karnıma sert bir tekme atınca olduğum yerde C konuma geçip acıyla haykırdım.
Seni oruspu ne yaptığını sanıyorsun diye bağırdı.

Karnımın acısıyla ağlamamak için savaşırken tekmelerin karnıma art arda inmesiyle hem bağırıp hemde ağlıyordum.

Acı bütün bedenimi sardı. Hem kanlı bileklerim hemde karnıma önem tekmelerin acısıyla o kadar haykırırcasına bağırıyordum ki acıdan ölmek üzereydim. Adam tekme atmayı durdurdu ve ben acıdan aklımı kaçırmak üzereydim. Kıpıldayamıyordum. Çok ok canım acıyordu. Nefes almak bile karnıma bıcakların batırılıp çıkması gibi acı vericiydi.

Ağlıyordum. Her hareket edişim her iç çekişim bana sadece acı olarak dönüyordu.
Pislik olan adam güldü." Victor hazinesinin böyle yaralı bir ceylan gibi acı çektiğini görünce bakalım nasıl bir tepki verecek "

Bir kaç kişi kendi aralarında "Victor kesin aklını kacıracak'
Kapı  kırılırcasına açıldı. Odayı silahlı adamlar doldurdu ve en önden de Victor elinde iki silah ve korku salan öfkeli bakışlarıyla içeri girdi.

Silahını direk onların baş konumunda olan pislik adama yönlerdirdi. Karşı tarafta aynı şekilde silahlarını onlara doğrultmuştu. Daha fazla bakamıyorsum. Onlara bakmak bile veriyordu. Victorun gözlerinin üzerinde birkaç saniye oyalanıp bir küfür savurduğunu işittim.

Anlamadığım dilden konuşmya başladılar. Victor öfkeliydi ve bu onun ses tonundan da belli oluyordu. Konuşma kızışmaya başlayınca herkesin karşısındaki adamları avlamak isteyen kurtlara benziyordu. Victor sayıca onlardan üstündü. Victorun çatışmaya başlamamısının nedeninin basımın üstünde dikilen adamın elindeki silahtı.

Başımın üstündeki silahtan Korkmuyordum çünkü alıştığımı hissediyordum. Karnımdaki acı daha da artınca acının durması için elerinle karnıma baskı yaptım. Ve ellerimin karnımla buluşunca gözlerim kapalı bir yatar bir pozisyonda acıyla bir kez daha haykırdım. Victorun haykıramı duyup duymadığını bilmiyordum ama ben ne olduğunu anlamadan basımda dikilen adam vuruldu.

Kulaklarımı kapatmak istedim. Sesler gitgide yükseliyordu. Her yerde silah ve çatışma sesleri geliyordu. Yanlış mı duyuyordum? Bu bir kabus muydu? Yoksa ben bayılıyor muydum?
Her yer karanlıktı. Etraftan silah sesleri durmadan geliyordu. Acım sinir tellerimle oynayıp ayak parmaklarımın karıncalanmasını sebep oluyordu.

Seslerin durduğunu ve birinin beni incitmekten korkarmışcasına yavaşca kaldırdığını hissetim. Acıyla inledim. Her hareket edişte acı daha da katlanılmaz hale geliyordu.
Herşey tamamen kararmadan önce tek bir ses duydum:

sana bunu yapanların acı içinde bağırıp ölmelerini sağlayacağım lenochka"
  
Uzun bir aradan sonra yeni bir bölüm kendimi yazım konusunda geliştirdiğimi hissediyorum

Bölümü nasıl buldunuz?

Sizce Victor o adamlara ne yapıcak?

Maria nasıl bir yol izleyecek?

Diğer bölümler nasıl bir akış içinde ilerleyecek?

Yorumlarınızı bekliyorum
Oy vermeyi unutmayınız...

Seviliyorsunuz...