Gül kokusu azalıyor günlük, Felix günden güne kaybediyor ruhundaki çiçekleri.
Her eşsiz ve değerli gecesini bir başkasıyla geçiriyor. Ruhuna kalmadan bedenini kendi kirletiyor. Öldürüyor beni günden güne, fark etmiyor.
Bembeyaz tenini süslüyor morluklar. Oysa güzel durmuyor. Aşktan gelmeyen hiçbir şey güzel bedenine yakışmıyor. Felix ise aşkı aramıyor bile.
Vazgeçmenin bir yolunu bulamıyorum. Sanki onu sevmeyi bırakırsam, kalbimi kaplayan aşkı söküp alırsam geriye benden bir şey kalmayacak gibi. Günlük... Bu yoğun duyguları nasıl tarif edebilirim bilmiyorum. Ama sanki... Sanki tablolarım için yegane gerkçe o. Fırçalarım, boyalarım olsa bile kalbimde yokluğu hüküm sürerken tek bir çizgi dahi atamam ruhu kadar beyaz sayfalarıma, biliyorum.
Ben Felix'e nasıl böyle tutulduğumu anlayamıyorum.
Gözlerine baktığımda ruhunun derinliklerini görebiliyorum, yemin ederim. Önceden bir gül bahçesinden farksızdı, gözlerine bakmak beni cennetten daha çekici bir huzura kavuşturuyordu. Ancak şu günlerde ona bakıp gördüğüm bu karanlığın yanında cehennem bile yitiriyor korkunçluğunu.
Günlük, biricik aşkımın kirlenmesinden korkuyorum. Bu ufak lekelerin birikip tüm ruhunu kaplamasından ve geriye aşkımdan hiçbir şey kalmamasından çok korkuyorum.
Ama maalesef, sonumuzun bu olduğunu öngörebiliyorum. Sanırım gerçekten ölüyorum.
Hwang Hyunjin
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
