Ölüyorum güzelliğinden. Dayanamıyorum. Şu lanet olası sözler yetmiyor bana, yetmiyor! İfade edemiyorum, parmak uçlarımdan taşan hislerimi fırçalarımla bile ifade edemiyorum.
Aşkım öyle yoğun ki tapıyorum güzelliğine. Tablolarıma ondan başkasını yakıştıramıyorum artık. Dünyada resmedilmeye değer tek şey oymuş gibi, yaşamdan ölüme kadar görülebilecek en güzel yüz onunkiymiş gibi. Günlük, aşkım üzerine yemin olsun ki nefes alamıyorum aşkımdan.
Tanrı şahidim, akıtacak gözyaşım kalmadı artık. Ağlayamıyorum bile. Ne mutluluktan ne acıdan... Susuyorum yalnızca. Bazen ağlamaya çok ihtiyacım oluyor, ben de tablolarımı ağlatıyorum.
Bugün benden aşkını çizmemi istedi günlük, elleriyle öldürdü beni. Öyle güzel anlattı ki bana onu, gözleri öyle güzel parıldadı ki aşkından söz ederken... Oyuncuymuş abartılı aşkı. Juliet'i oynamış karşısında, Romeo'su olmak istemiş onun.
Bana aşkını anlattı, kendi aşkımdan ilham bulan fırçalarımla onun destansı aşkını çizdim ben. Kalbim acıyor. Kalbim öylesine acıyor ki yanıp kül olduğumu hissediyorum cennette. Bu güzel aşkıma öyle ters ki çektiğim acı, cennette yanmak gibi çelişkili ve ben tüm netliğime rağmen tutarsızım.
Çizebilmem için aşkını tarif ettikçe ağladı fırçalarım. Aynalar... Artık en büyük düşmanım oldular. Öyle güzel ve alımlı olmadığım için çok ağladım, yaşlarım içime aktı.
Günlük. Ben öleceğim.
Eminim. Bir gün gerçekten aşkım uğruna, belki de aşkımın ellerinde öleceğim.
Hwang Hyunjin
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
