midnight rain, seungin ✓

42: delireceğim aşkından

🌀🥠🍰

-

"jeongin lütfen ya, gerçekten çok açıklayıcı anlatıyorsun."

dahyun, jeongine ders anlatması için dakikalardır yalvarıyordu. jeongine kalsa sorun yoktu, dersini anlatır köşesine çekilirdi ama seungmin bu durumdan rahatsız oluyordu. bu yüzden seungmine sormadan dahyuna bir cevap veremiyordu.

seungmin kantinde olduğu için, jeongin dahyunu geçirip duruyordu.

"teşekkür ederim ama dediğim gibi, şu an bir şey diyemiyorum. kütüphanede anlat diyorsun, bunun için de doğal olarak seungminden izin almam gerekiyor. bir şey diyemiyorum o yüzden şimdi."

dahyun gerçekten jeonginin ona ders anlatmasını çok istiyordu. jeonginin dersleri her zaman çok iyiydi. çıkardığı notlar açıklayıcı ve basit bir anlatımdaydı. bu yüzden dahyun ısrarla jeonginin ona ders anlatmasını istiyordu.

"ya baştan öyle söylesene! ben konuşsan seungminle, olur mu?"

başını iki yana salladı jeongin, "gelir birazdan söylerim ben."

dahyun kafasını salladı onu onaylar gibi, jeonginin yanından kalkacaktı ama aklındaki soruları gidermek istediğinden bir kaç soru sordu jeongine.

"siz şimdi sevgili misiniz yoksa birbirinizden hoşlandığınız için mi böylesiniz?"

jeongin ve seungmin her zaman birlikteydi. sınıfta, evde, sırada, dışarda.. yer fark etmeksizin sürekli dip dibe dolanıyorlardı. bu da çevrelerindeki insanların dikkatini çekiyordu. az çok anlıyorlardı tabi.

seungmin her öğle arası uyuyan sevgilisini izleyerek saçlarını okşadığından onları gören kişilerin anlamaması imkansızdı.

bu yüzden yalan söyleme gereksinimi duymadı jeongin, aşkından korktuğu falan yoktu.

"sevgiliyiz."

dahyun güldü. "anlamıştım!" dedi neşeyle.

"anlamaman imkansız zaten." dedi jeongin de ona karşılık gülerek konuştuğunda.

"sen her uyuduğunda seungmin saçlarını okşayıp seni izliyor, anlıyoruz bizde yani.."

jeonginin gülümsemesi büyüdüğünde dahyun daha da neşelenmişti.

"ne kadar oldu?" diye sordu dahyun.

"bi-"

"selam."

seungmin elindeki iki tostu ve cüzdanını hızlı sayılabilecek bir şekilde masaya bıraktığında ikisinin de gözleri seungmini buldu.

"selam seungmin!!" dedi dahyun neşeyle.

seungmin gülmüyordu. jeongin onun bu ciddi ifadesine şaşırmıştı, hep gülümserdi seungmin. onu hiç ciddi görmemişti ki.

dahyun, seungminin yerinden kalktığında seungmin kendi yerine oturdu.

"neyse gideyim ben, görüşürüz!!" dedi gülerek sınıftan çıktı. dahyun hep neşeli bir kızdı ama jeonginin yanında böyle davrandığı için seungmin bu durumdan rahatsız oluyordu istemsizce.