6

299 17 0
                                    

Hij pakt mijn hand vast. "Ze kwam net bij ons werken. Ze was vrolijk en open tot ze op een dag mee uit ging met mij, Harry en Gemma. Het was gezellig, alleen was ze dronken. Harry ook, maar ze had toen nog wat met Walter. We gingen terug naar huis de dag daarna en ik kwam mijn deobus bij Harry ophalen, maar toen zag ik haar liggen. Ik liep gewoon door naar Harry's tas, maar toen werd ze wakker. Ze begon tegen me te praten en ik wist niet waar Harry was. Dus het gesprek volgde gewoon zoals de dagen daarvoor. Ze stond op en kwam op me af lopen. Ze kwam naast me staat en ging door haar knieën. Ik dacht dat ze nog dronken was, maar na die dag weet ik dat ze het meende." Hij kijkt me even aan. Ik pak zijn hand en knijp er zachtjes in. "Ze vroeg wat ik van haar vond buiten werk enzo, of ik haar leuk vond, misschien wel meer als dat. Ik heb niet geantwoord. Ik ben de kamer uitgelopen en gaan douchen. Sindsdien heeft ze me zwart gemaakt voor ieder mens dat hier kwam. Ik ben naar Modest gegaan om te vragen of iemand anders kon komen, maar dat konden ze niet doen. Ik heb een maand daarna nog met haar gesproken, maar het heeft niks geholpen. Toen ben ik naar Walter gegaan en verteld dat ze met Harry heeft liggen flikvlooien. Ze was boos, maar het boeide me niks meer. Eerst Harry, dan mij, misschien heeft ze voor Harry ook al slachtoffers gemaakt, maar Walter mocht niet een slachtoffer zijn. Hij moest de waarheid weten. Hij was boos, logisch, maar niet op mij. Toen was het uit tussen Walter en Inge en is het alleen maar erger geworden. In het begin van One Direction bleven we vaak nog even in het land waar we zijn, maar na dit incident niet meer." Ik sta op en ga voor hem staan. Hij slaat zijn armen om mijn benen en legt zijn hoofd tegen mijn lichaam aan. "Let it go." Hij lacht. "Kan niet." Mijn hand gaat door zijn blonde haren. "Zal ik mijn haar ook gaan verven?" Hij lacht zacht. "Waar komt dat vandaan?" Ik haal mijn schouders op. "Geen idee. Maar ik ben mijn blonde haar wel zat, misschien bruin ofzo." Het is even stil. "Nee, je blonde krullen zijn leuk, perfect zelfs." Ik moet ervan blozen.

Het is even stil, tot de deur weer open vliegt en Harry binnen komt lopen. "Sorry mate, maar je ouders staan beneden te wachten op je." Niall laat me los en staat op. "Harry, leer kloppen." zegt hij terwijl hij mijn hand vast pakt. "Ja, ik zal er aan denken, maar ze staan er al een minuut of tien dus rennen." Harry loopt achter ons aan de gang op, maar gaat de andere kant op. "Spring." zegt Niall kort terwijl hij zichzelf in een onbekende houding zet. Ik spring netjes en wordt opgevangen voor Nialls stevige houding, die me in bruid style naar beneden brengen. "Beter schrikken ze niet." zegt hij lachend. Ik lach ook en geef hem een kusje. Hij zet een stap de trap af en drukt me stevig tegen hem aan. "Zo mag je me wel vaker dragen, het ligt echt lekker." Hij lacht en plaatst zijn lippen tegen mijn voorhoofd. "Ik heb je vaker zo gedragen. Dit is de 3e keer al." Ik lach nu ook en leg mijn hoofd dieper in zijn armen. "Niall?" We kijken allebei op en zien Greg met zijn vrouw en Theo bij de deur staan. Een stukje verderop staan Maura en Bobby met Louis te praten. Greg rent op ons af en blijft staan als hij mijn gezicht ziet. "Lisa?" Ik lach en knik. "Nee?!" Ik knik. "Jawel Greg, en moet je raden van wie ze is." zegt Niall lachend. "Leuk jou ook weer te zien, Greg!" zeg ik plagerig. Greg lacht en geeft een klein knikje. "Is het je toch nog gelukt." We lachen allemaal en Greg slaat zijn armen om beide van ons heen. "Uncle Niall, Who's this?" Ik kijk naar het jongetje dat bij Greg is komen staan. "This is Lisa." zegt Niall trots. "She's our friend." Ik kijk Greg met grote ogen aan. Greg heeft mij nooit als een vriend gezien, hij heeft het in ieder geval nooit gezegd! "No Greg, she's my girlfriend." Niall zet me weer op de grond neer en slaat zijn arm om mijn middel. "Don't kiss her, uncle Niall." Niall lacht en kijkt mij aan. "Why not?" vraagt hij terwijl hij zijn hoofd naar mij toe buigt en zijn zachte lippen op de mijne drukt. "Iewlll! Mummy do you see that?!" We beginnen allemaal te lachen en Greg stelt me voor aan Denise en Theo. Daarna zijn Bobby en Maura aan de beurt. Maura is zo blij dat ze geen woorden meer heeft. Als ik Maura los laat uit onze knuffel denk ik aan de koekjes. "Wacht, Niall. Koekjes." Niall lacht en ik neem een sprintje richting de keuken van het hotel. "Saraahhhh?!!!" Ik kan dr niet vinden, maar dan bedenk ik me dat er wel iemand anders moet zijn hier zo. En ja hoor, na een paar minuten zoeken kom ik een medewerker van het hotel tegen. Ik vraag haar naar Sarah en ze wijst richting de eetzaal. "Lisa, je koekjes. Ik wou jullie net zoeken." Ze pakt het doosje van de tafel af en reikt het me aan. "Dankje." fluister ik zacht. Ik druk het pak koekjes tegen me aan en ga terug naar de gang waar Nialls familie stond. Stond ja, want toen ik eraan kwam waren ze weg. Ik wordt door een medewerker gestuurd naar een kamer, waar ik nog niet ben geweest. "Lisa! Heb je ze?" Ik ren op Niall af en rijk hem het doosje aan. "Mam, weet je nog dat ik en Lisa koekjes zouden halen?" Maura knikt met een lach op haar gezicht en luistert aandachtig naar Niall die het pak koekjes achter zijn rug vandaan haalt. "No, Darling, please." Ik lach en wacht tot Niall weer bij me komt staan. "Het was Lisa's idee!" zegt hij terwijl hij zijn armen weer om me heen slaat. "We weten allemaal dat het jou idee was, Niall." zegt Bobby lachend. Niall neemt een slokje van de cola die voor hem is ingeschonken. "Ik heb voor jou water in laten schenken." geeft hij aan en hij pakt een glas water van de tafel. Ik bedank hem met een glimlach en neem een slokje.

Can we stay forever?//Niall Horan// ☑Where stories live. Discover now