2

464 21 1
                                    

Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Zijn handen spelen weer met mijn haar. We zitten nu zo'n 5 minuten in de auto en ik verveel me nu al dood. "He guys, you looks cute." hoor ik van de voorkant de beveiliger zeggen. Ik voel hem lachen en er komt een glimlach op mijn gezicht. Ed Sheeran op de achtergrond. Photograph doet me denken aan de foto's van vroeger, maar lang sta ik er niet bij stil als Mark ineens begint te praten. Hij vraagt waar we elkaar van kennen. Ik hoef geen antwoord te geven, want dat doet Niall al. Ik sluit mijn ogen en concentreer weer op Ed Sheeran. Ik voel Nialls hand voorzichtig bewegen en dan pas merk ik dat ik huil. Ik voel zijn lippen op mijn kruin. Ik hoor zijn stem in mijn oor. Iedereen is stil behalve Ed Sheeran en Niall. Ik veeg de tranen van mijn wangen af en luister naar de laatste woorden. Ik hoor de klanken van See You Again op de achtergrond opkomen. Ik kijk op in de heldere ogen van Niall. "Je hebt een kut playlist aan staan." Hij lacht en veegt nog een traan van mijn gezicht weg. "Ik weet het, maar naar deze muziek luister ik het liefst, omdat ze me aan jou deden denken." zegt hij met een lach op zijn gezicht. "Maar deze liedjes zijn helemaal niet zo heel oud." Hij lacht en ik plaats mijn hoofd terug in de houding zoals die zat. "Zijn we er bijna Mark?" Ik zie hem knikken en hij wijst naar een bordje langs de weg. Ik ga rechter op zitten om te kijken wat er op staat, maar daarna zie ik de rij auto's die voor ons rijden. De chauffeur verminderd de vaart en let goed op de file. "Waar gaan we heen?" vraag ik terwijl ik in Nialls ogen kijk. "Zie je zo wel." Ik rol met mijn ogen en leg mijn hoofd weer terug. Ik hoor hoe de chauffeur de vertraging uitlegt aan Mark en die vervolgens aan Niall. Dit kan nog een half uur duren. "Lisa?" Ik kijk op. "We wouden eerst naar een winkel toe gaan met sportspullen en kleding en troep, maar toen ik met inge aan het praten was heb ik ook even tegen mark gezegt dat we daar niet meer heen gaan." Ik kijk in zijn ogen. "Waarom niet?" Hij lacht en vervolgt zijn antwoord. "Primark?" vraagt hij met een lach. Mijn ogen worden groot van verbazing. "Nee Niall, ik heb geen geld bij me en jij gaat het niet betalen!" Hij haalt zijn schouders op. "Okee, dan koop ik wel kleding in jou maat voor mezelf." zegt hij lachend. "Niall nee, ik kan dit niet aannemen." "Waarom niet, Lies. Ik bied het je zelf aan. Hee, je bent me beste vriendin en die mag ik toch wel een keertje verwennen?!" Ik leg mijn hoofd terug op zijn borst. "Ik betaal het vanmiddag direct terug." Hij lacht. "Nee dat doe je niet." "Dan doe ik het morgen. Jij gaat niet mijn kleding betalen."

Het is even stil. Het enige wat je hoort is Little mix op de achtergrond en mensen die adem halen. "Waarom mag ik niet je kleding betalen?" fluistert hij zacht in mijn oor. "Niall, ik ga me schuldig voelen." fluister ik terug. "Lies, doe normaal. Ik heb genoeg geld om de hele wereld te voorzien van kleding en ik mag niet eens het liefste meisje op de wereld kleding geven?" Hij heeft gelijk. "Ik wil alleen dat jij ooit gelukkig wordt met een man die je prachtig vind, want dat ben je, prachtig." voegt hij eraan toe. Ik moet zonder dat ik het wil lachen. Het enige wat ik kan fluisteren is: "Dankjewel." Ik voel hem lachen en zijn aandacht gaat weer naar mijn haar, waar hij weer hele kleine vlechtjes in maakt. Ik snap niet hoe hij er op eens bij kwam. "Niall? Herkende je me, na 13 jaar?" Ik kijk in zijn ogen. Hij knikt. "Natuurlijk. Waarom zou ik je niet herkennen. Je moeder stuurde ons elk jaar je schoolfoto dus ik zag je veranderen, al die tijd." We hebben zijn schoolfoto ook gehad. Elk jaar opnieuw kregen we een foto met de post. Elk jaar opnieuw huilde ik bij de foto die binnen kwam. Elk jaar opnieuw heb ik mijn ouders beschuldigt van mijn leven verpesten. Elk jaar opnieuw heb ik Jessy de deur gewezen als ze me lastig viel terwijl ik oude foto's aan het bekijken was.

"Wist je nog die ene keer dat we verstoppertje speelde?" Ik knik. Tuurlijk weet ik dat nog. "Ik herinner het me als gisteren. Het was leuk." Ja, heel leuk. Verstoppertje die dag, was geniaal. Ik weet niet hoe, maar we hebben ons verstopt in Gregs kamer. We hebben 2 en een half uur onder zijn bed gezeten zonder dat Greg het wist, zonder dat Casper het wist, zonder dat Jara het wist. Casper en Jara daar heb ik geen contact meer mee. "Heb je nog contact met Casper en Jara?" Hij schud zijn hoofd. "Sinds dat jij bent verhuisd al niet meer mee gesproken. Casper is ook verhuisd en Jara werd zo meangirl dus daar wou ik niet meer contact mee hebben." Ik zie het voor me, Jara een meangirl. Ik moet erom lachen. "Werd ze echt zo'n bitch?" Hij knikt lachend. "Ik heb der wel wat jaartjes nog een beetje gepest, omdat ze over jou aan het roddelen van." Ik lach, niet omdat Jara over mij aan het roddelen was en dat Niall haar had gepest, nee om het feit dat Jara gewoon een bitch is gewoorden. "Ergens zag ik het wel aankomen hoor. Dat jara zo werd." Ik kijk op. "Echt waar?" Hij knikt. "Hee, ze flirtte met Greg terwijl wij onder zijn bed verstop waren." zegt hij lachend. "Ja okee. Het was wel zo'n spelletje dat je niet snel vergeet." Als het busje weer harder begint te rijden wordt het weer stil. Little mix- black magic op de achtergrond, Niall die zachtjes meezingt. Ik sluit me ogen en geniet van dit moment. Ik open ze pas weer als het busje de vaart verminderd. We worden samen met Mark en de beveiliger (die Walter heet) afgezet voor de deur. "Het is rustig hier." Niall lacht. "Ja het is dinsdag. De meeste mensen zitten op school of zijn aan het werk." Hij pakt mijn hand en samen lopen we de winkel in. Na 2 uurtjes door de winkel hebben gelopen en met fans op de foto te zijn geweesd (voortnamelijk Niall, maar dat maakt niet uit) komen we terug met 3 jurkjes, 2 skinnyjeans, 4 topjes en een bikini. Ik was er vol op tegen tot dat Niall zei dat als ik het terug ging betalen dat hij dan nooit meer naar Nando's toe zou gaan. Ja, en wat is Niall zonder Nando's. Precies dat wou ik niet zien dus heb ik het maar geaccepteerd. Ik stop vanavond wel 50 euro in zijn portomonnee.

Can we stay forever?//Niall Horan// ☑Where stories live. Discover now