"ဆန်းဆက်"
"မင်းအရှေ့မှာရှိနေတာကငါ။ငါ့ကိုပဲ
ကြည့် တစ်ခြားသူတွေကို အရေးမပါလို့ စိတ်ထဲကိုမထည့်ထားနဲ့ ကြားလား။
သင်စရာရှိတာသင်ပြီးမှ သွားမယ်"
"အင်း"
ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်ရင်းသာ
ဆန်းဆက်ပြောသလိုပဲ ဂီတာတီး
ဆက်သင်ဖို့ကိုပဲ အာရုံထားလိုက်သည်။
----
" ဒီနေ့ ရာသီဥတု သာယာတယ်နော်"
"အင်း ဒါပေမဲ့ပြောလို့မရဘူး။မိုးက
သူရွာချင်ရင် ရုတ်တရက် ရွာချမှာ"
နှစ်ယောက်အတူတူ ဓါတ်လှေကားကနေ တတိယအထပ်မှာထွက်လာရင်း ယှဥ်
တွဲကာ ကော်ရစ်တာတစ်လျှောက် လူ
ရှင်းတဲ့နေရာမှာရပ်လိုက်သည်။
music clubကနေ အပြန်နေစင်နဲ့သူအတန်းထဲကိုသွားကြဖို့ပင်။ အထပ်
တူပေမယ့်အခန်းတွေက ကျောင်းရဲ့
အလယ်ကနေဆန့်ကျင်ဘက်တစ်ဖက်ဆီပင်။
"နေစင်"
"အင်း"
"ဆိုင်ကယ်ပါလာလား"
"ပါတယ်လေ ဆိုင်ကယ်ဦးထုပ်ရော
မိုးကာရော "
"လိုင်စင်ရော"
ဆက်ပြောမလို့လုပ်ပြီးမှ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတဲ့ကောင်လေး။ တကယ်ပဲ ဘာလေးလဲ။
"ဒဏ်ငွေရိုက်မလို့စစ်နေတဲ့သူမဟုတ်ဘူးလေကွာ။ဘာလို့မေးတာလဲ တစ်ကယ်
မသိတာလား"
"ဆန်းဆက်"
လူရှင်းနေတဲ့ကော်ရစ်တာတစ်
လျှောက် ဘေးဘောင်တန်းကိုကိုင်
ကာ ရပ်လိုက်သူနဲ့လိုက်ရပ်ရသည်။
လူကိုခေါ်ပြီး ငေးကြည့်နေပေမယ့်
ဘာမှမပြော။
" လာကြိုမယ် ပြောတာဘာလို့
လက်မခံတာလဲ။
"ဆန်းဆက်"
"ငါ့ကိုဘာလို့လက်မခံသေးတာလဲ"
နာမည်ပဲခေါ်နေသူကို အားမရစွာ ထုတ်
ပြောရတော့သည်။ပြတ်သွားပြီလို့
အသိပေးထားတာ တစ်ပတ်ပင်ပြည့်
တော့မည်။အခုထိ ဒီကောင်လေးက သူ
နဲ့တွဲသွားတွဲလာ လုပ်နေတာကလွဲလို့တရားဝင်အတိအလင်း အဖြေမ
ရသေး။တစ်နည်းအားဖြင့် ချစ်သူ
တွေအဖြစ် အဆင့်မတက်နိုင်သေး။
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-24
Start from the beginning
