|| Mardin'den Kaçış Serisi II ||
+18
Bazı kaderler kesişim, bazı kesişimler ise
kaderdi.
"BDSM içermektedir."
Kapak tasarımı @-necirvan 'a aittir
"Kitapta kuma yoktur."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sen delirmiş misindir ebe kadın, anlamadan dinlemeden gelinir mi konağa? O benim gelinimdir."
Gülcan denen kadın dehşet içinde kalırken, kadın korku dolu bir ifade ile baktı Boran'a.
"Ne bileyim hanımım, valla Ecmel hanımım elinde yüzük görmeyince..."
Kadın açıklama yaparken, daha da yerin altına giriyor, utanıyor gibiydi.
Fırat amca bir yandan Boran'a bakıyor bir yandan da kadına eli ile geri git diyordu.
"Yanlış anlaşılma olmuştur Gülcan... Konu kapandı. Hadi git..."
Kadın hızla kafasını sallarken, bana döndü.
"Kusura kalmayasın kızım." Hala şaşkınlığın verdiği şey ile sadece kafa salladım. Hafifçe gülümsemeyi ihmal etmemiştim. Çünkü kadın gerçekten kendini kötü hissediyordu.
Kadın yavaşça çıktığında birkaç dakika sadece sustuk. Ardından Fırat amca gülmeye başladı.
Mercan'ın ölümünden bu yana gerçekten onu gülerken gördüğüm tek andı.
Zerda teyze de kendini tutamayacak güldü, diğerleri de gülerken Boran masadan, ellerini büyük bir gürültü ile masaya vurarak kalktı.
Şimdi yüzdeki gülümsemeler tek tek dağılmıştı.
"Nereye Boran?"
"Siktiğimin cehennemine!"
Haşmetli sesi konağı doldururken, Elvan'ın yanımda hızla, sesin volümünden dolayı sıçradığını gördüm.
Gülebilirfim ama Elvan'ın korkması biraz beni kötü de hissettirmişti.
Mağara adamı. Keyfimin bu ses ile yerine geldiğini fark ederek, önümdeki çayı alıp yudumlamaya başladım.
Bu adamın acımasızlığını en çok ben görmüştüm. Bu yüzden korkmuyorum. Ne kadar alçak biri olduğunu da.
"Roza'nın telaşından yüzük takmak aklına gelmemiştir, gördün Boran abi bir sürü telaşı.."
Elvan'ın beni korumaya çalışması oldukça düşünceli bir hareketti. Ama ben de Boran da o yüzüğü bilerek takmadığımı biliyordu.
İstemek zorunda değildim. Ben bu adama saygı duymuyordum. Yeterince, onunla dalga geçtiğim için anlamıştı muhtemelen.
"Kalk Roza?!"
Boran'ın bana yönelik cümlesi ile yüzümü ruhsuz tutmaya çalışarak elimdeki bardağı ona gösterdim.
"Çay içiyorum! Kalkamam."
Boran dişleri kasılarak bakarken, Fırat amca alay ile oğluna baktı.
