ABİMİN ARKADAŞI (TEXTİNG 18+)

23 BÖLÜM

O günün akşamı ona gidecektim hediyeler almıştım ona. Çok güzel bir gece geçirecektik. Ona o gün evlenme teklifi edecektim. Zaten o günün sabahı annesi ve babasıyla konuşmaya gitmiştim. Konuşmuştum herşey hazırdı.

Oturduğum odanın kapısı hızla açılınca sinirlerim dahada körüklenmişti.

-Kapı çalma adeti niye var lan?

Sinirle söylediğim cümlelerin ardından baran kapıyı kapatmış yanıma ulaşmış.

-buldum lan buldum.

Kaşlarım çatılırken neyi bulduğunu anlamamıştım.

-neyi buldun oğlum dorğu düzgün konuşsana!

Sabrım tükenmişti. Kimseye tahamüllüm kalmamıştı. Sadece prensesime kavuşmak istiyordum. Gül kokusunu koklamak istiyordum. Baran tam karşıma gelerek gülmeye başladı. Neye gülüyordu lan bu?

-neye gülüyorsun oğlum konuşsana lan.!

Ellerimi yakasına çıkartarak duvara yasladım. Sinirlerimle oynuyordu. Yapmaması lazımdı. Ellerimi çekerek kendini benden kurtardığında elindeki bilgisayarı masaya bırakarak kendi yerini aldı.

-geceyi buldum olum geceyi.!

Bağırarak söylediği sözler zihnime oturmuş jeton sonradan düşmüştü. Hızla önünde ki koltuğa oturarak ciddiyetimi korudum.

-nasl buldun? Nerdeymiş? Kim yapmış? Kim kaçırmış? Hangi orospu çocuğu buna cesaret etmiş?

Ardı sıra söylediğim küfürler baranın bana bakmasına sebep olmuştu.

-sopalı adam.

(Gecenin ağzından)

Kaç gündür buradaydım bilmiyordum. İçeri kimse girmemişti. Yemek su dahi vermemişlerdi. Uyuduğumda ve uyandığımda bacaklarımda kollarımda ağrılar vardı. Bileklerim morarmayı bitirmiş yeşil renge dönüşmüştü. Resmen çürüyordular. Bedenimi hiss edemiyordum. Çok açtım. Yorgundum. İyi değildim.

Kurtulmak istiyordum artık. Yardım istiyordum. Her uyandığımda bağırıyordum ama sesime kimse gelmemişti. Kimse duymamıştı sesimi. Oysa tüm gücümle bağırmıştım. Üzerimdeki kıyafetlerim her uyandığımda parçalara ayrılıyordu. Çoraplarımıda çıkarmıştılar. Kazağımda yoktu şimdi. Yarm sporcu atletle kalmıştım. Çok üşüyordum. Kollarım morarmıştı.

Karnımdan aşağıya doğru inen izler vardı. Bunlar nasıl olmuştuta ben hiss etmemiştim? Bedenimdeki morluklarda gitdikce yeşile boyanıyordu.

Allahım yardım et lütfen çok yoruldum.

Sadece Allaha yalvarıyordum. Ben kimseye birşey yapmamıştım ki. Neden bana böyle yaptılar. Kimseyle düşman değildim ben. Demiri çok özlemiştim. Abimi annemi babamı çok özlemiştim. Evimi özlemiştim. Artık yaşayamıyordum. Gücüm kalmamıştı. Her gece sabaha uyanamayacağım korkusuyla dua okurdum. Ama her sabah daha bitkin uyanırdım.

Ayak sesleri geliyordu. Birisi siyah büyük demir kapının önünde durmuştu. Anahtar sesi geldiğinde içeri bir adam girdi. Gülüyordu. Gözlerimdeki ağırlıkla baktım ona. Tanımıyordum Allah kahr etsin tanımıyordum.

Elindeki sandalyeyi önüme koyarak oturdu. Gülüyordu konuşmuyordu. Benim konuşmamı bekliyordu evet. Gözlerimden yaşlar benden habersiz akıyordu. Kendimi tutamıyordum. Kup-kuru olan ağzımı açarak ıslatdım ve konuştum. Sesim çıkmıyordu. Bağıramıyordum.

-kimsiniz. Lütfen artık bırakın beni ben sizi tanımıyorum bile. Lütfen.

Sonlara doğru sesim dahada kısılmıştı. Sandalyeden kalkarak yanıma yaklaştı. Arkasından çıkan büyük sopayla dibime kadar gelerek

-keşke bana yardım etseydin hanım efendi.

Ne diyordu bu adam? Ne konuşuyordu? Ne yardımdan bahs ediyordu? Sopasını omzuna koyarak kahkaha atmaya başladı. Ben hıçkırarak ağlıyordum o ise kahkaha atıyordu. Gülümsemesi solmuş gözleri bedenimde dolanıyordu. Korkuyordum Allahım yardım et.

-çok seksisin bebeğim. Tadına bakmak için sabırsızlanıyorum.

Kor gibi yüreğime düşen sözleriyle kafamı hızla sağa sola doğru sallamaya başladımım. Deliriyordum artık. Hayr buda olmazdı değil mi? Yapmazdı hayır.

-hayır hayır. Uzak dur benden lütfen. Seni tanımıyorum bile yapma lütfen bırak beni.

Kahkaha atıyordu yeniden.

-beni tanımıyormusun? Daha yeni tanıştık nasıl unutursun?

Hatırla artık lütfen hatırla.

-yapma lütfen hatırlamıyorum yapma bırak beni ben birşey yapmadım.

Sopasını ayağımın dibine koyarak yanıma eğildi.

-nasıl hatırlamazsın? İsmimi bile koymuştun oysaki. Sopalı adamdım ben hani? Nasıl hatırlamazsın.

Sözlerinden sonra şiddetli bir şekilde gülmeye başlamıştı. Zihnime kesik kesik gelen görüntüler vardı. Marketden eve döndüğümde ki adam. Camda gördüğüm adam. Son kez sahilden eve döndüğümde ışıklarla önümü kesip beni bayıltan adam.

Sopalı adam.