Destiny

Chapter 24

Τον σπρώχνω στην καρέκλα και ανεβαίνω από πάνω του με τα πόδια μου να βρίσκονται δεξιά κι αριστερά του

Παίρνω εγώ τον έλεγχο και κατηφορίζω το χέρι μου από το στήθος του με χέρι την αρχή του παντελονιού του

Τον βλέπω που κλείνει για μια στιγμή τα μάτια του και φαίνεται σφιγμένος

Χαμογελάω ευχαριστημένη

"Μάλλον εσυ είσαι αυτός που δεν έχει αυτοσυγκράτηση" λέω ειρωνικά και κάνω να σηκωθώ

Με πιάνει από το πίσω μέρος των μαλλιών και φέρνει το πρόσωπο του χιλιοστά από το δικό μου

"Εάν δεν είχα αυτοσυγκράτηση τώρα θα ήσουν στα τέσσερα μπροστά μου. Κι επειδή δεν θέλεις να γίνει πάρε δρόμο"

Σηκώνομαι και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου, μόλις η πόρτα κλείνει πίσω μου κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη

Τα μάγουλα μου είναι κόκκινα και το πρόσωπο μου φωνάζει από μακριά πως νιώθω αυτή τη στιγμή

Καυλωμένη εξαιτίας του

~~~

Κριστόφ

"Δεν πιστεύω να σε ενοχλώ;" λέω καθώς χαζεύω από μακριά αυτό που ζωγραφίζει

"Όχι καθόλου" λέει χαμογελαστή "Είπες ότι ήθελες κάτι;"

"Ναι, θέλω έναν πίνακα για το γραφείο μου, κάτι που να μου αρέσει όταν το κοιτάζω. Θα μου ζωγραφίσεις κάτι;" ρωτάω

"Μην δεχτείς χωρίς αντάλλαγμα" ακούω την Βαλέρια από πίσω μου να της μιλάει στα ελληνικά "Αν σε κάποιον αρέσει η δουλειά σου, θα πρέπει να πληρώσει για να την έχει"

Δεν την κατάλαβα πότε μπήκε

Η μικρή γελάει και με κοιτάζει

"Τι σου είπε;"

"Η δουλειά μου κοστίζει" λέει επαγγελματικά

Κοιτάζω την Βαλέρια που χαμογελάει ευχαριστημένη

"Θα σου δώσω 10.000€"

"Δέκα;" λέει σοκαρισμένη

"Μην τρελαίνεσαι, δεν είναι τίποτα για εκείνον" σχολιάζει ειρωνικά

Κάνω νόημα με το χέρι μου στην μικρή να πλησιάζει και της μιλάω ψιθυριστά στο αυτί

"Αν μου φτιάξεις ένα πορτρέτο της αδερφής σου θα σου δώσω τα δίπλα"

Με κοιτάζει χαμογελαστή

"Έκλεισε" λέει και τεντώνει το χέρι της για χειραψία