Verhalen uit het land Yhts: De koninklijke proeven

5. Als de nood hoog is

In de wachtzaal van het koninklijk hospitaal zaten slechts vijf mensen. Eén daarvan was de hooggewaardeerde Madam Haclaire die als een fletse schotelvod achterovergeslagen in de armen lag van een lijkbleke Robert. Hij staarde verbijsterd voor zich uit. Hun universele stilte werd frontaal doorbroken met het luide onafgebroken gesnik en gesnotter van een ineengestorte temposneller die uitzonderlijk geen enkel besef van tijd meer had. Langs hem zat een grijsgroene Siel Eggers met de handen in het haar en schuin tegenover deze lag een onbekende man met zijn been in een vreemde hoek luidkeels te snurken. De temposneller begon net te toeteren in zijn zakdoek toen de deuren openvlogen en een geheel in het wit geklede dokter op het viertal afliep. Meteen vloog de persoonlijke raadgever van de koning overeind.

'Hebt u nieuws?'

Dokter Amandee zuchtte. 'Tot mijn spijt moet ik u melden dat de koning nog steeds niet wakker wordt. Het gif heeft zijn spieren lam gelegd en momenteel wordt hij door een luchttrol beademd. U hebt dus minstens een tijd lang geen koning.'

Het kwam aan als een donderslag bij heldere hemel en Madam Haclaire barste in een hevig snikken uit.

'Wat moeten we nu doen, Siel, wie kan ons land een evenwaardig bestuur geven tot onze heer voldoende hersteld is?'

Hoewel de raadgever niets liever dan 'ik' geantwoord zou hebben, hield hij deze uitspraak voor zich. Het was immers zijn schuld dat de koning momenteel op sterven lag, ook al probeerde hij tevergeefs de schuld louter op de schouders van Pepijn en de buron te schuiven. Met een stem doordrenkt van emotie zei hij: 'Robert, ik draag u op om de Hoofse Functionele Burgerij voor een spoedvergadering bijeen te roepen, deze namiddag. Dan zullen we moeten beslissen wie er in deze barre tijden het heft in handen zal nemen.'

Robert moffelde zijn zakdoek in zijn jas en knikte ijverig.

'Ik reken er ook op dat dit discreet gebeurt. Het laatste wat we nu willen is onrust en paniek zaaien.' Met deze woorden, waarvan hij de laatste praktisch ingeslikt had, stond Siel op en zwenkte met een onvaste pas naar de deur. Net voordat hij uit het zicht verdween, greep hij nog het tafellakentje van een tafeltje en vervolgde kokhalzend zijn weg naar buiten.

De temposneller klampte zich aan Robert vast. 'Ik zal u helpen met er voor te zorgen dat dit in zo weinig mogelijk tijd kan gebeuren want enkel als we onze krachten bundelen komen we dit te boven.'

Robert knikte dankbaar en hees zichzelf overeind. Aan zijn ene zijde stond ook Madam Haclaire op met een vochtige jurk door haar tranen. Aan de andere kant trok de temposneller zich aan datzelfde kleed op en haakte in. Hij drukte snotterend zijn tempotijdtoestel tegen zijn borstkas, als zijnde zijn enige troost. Zo strompelden ze gedrieën naar de uitgang, dokter Amandee achterlatend die ondertussen ook de krokodillentranen uit zijn ogen begon te vegen.

Tot Roberts verbazing was iedereen op het perfecte tijdstip aanwezig. Normaal gezien zou dit de temposneller in euforie gebracht hebben maar door de omstandigheden noteerde hij met een wazige blik deze tijdsresultaten in zijn notitieboekje. Onderuitgezakt in zijn stoel, viste hij de ene zakdoek na het andere op uit een mandje en smeet ze vervolgens achteloos op de lege plek naast hem. Langs deze lege stoel, zat Siel, half te verdrinken in zijn cape die hij tot boven zijn kin had dichtgebonden om zijn grauwe gezichtskleur te bedekken. Met wankelende benen stond hij op.

'Beste leden van de Hoofse Functionele Burgerij, allereerst vraag ik u allen te bidden voor een spoedig herstel van onze koning. Door deze vreselijke tragedie zijn wij echter genoodzaakt een vervangende koning aan te stellen. Koning Sebastian Van Denderslag heeft dit aanbod geweigerd hoewel hij er al jaren over debatteert om medekoning te worden van Yths. Iemand anders geïnteresseerd in deze tijdelijke functie?'

Niemand waagde het zijn of haar hand op te steken.

'Dan geef ik u allen twee etmalen de tijd om naar een mogelijke oplossing te zoeken en liefst zelfs een vervangleider. In die tijd stellen wij een noodplan op om de situatie onder controle te houden. Ik draag u ook allen zwijgplicht op. Zolang het volk in rust verkeerd loopt alles iets vlotter. Hierbij verklaar ik de spoedvergadering voor gesloten. Maar laten wij allen nog een Yths-teken slaan voor onze geliefde koning. '