Την σπρώχνω διακριτικά να προχωρήσει προς το μπαρ

Μόλις φτάνουμε παίρνει αμέσως ένα ποτήρι βότκα και πίνει

"Νόμιζα ότι δεν υπήρχε κάποιος πιο εκνευριστικός από σένα"

"Απάντησες μια χαρά. Μην του δίνεις σημασία"

"Νόμιζα πως είπες ότι οι νέοι δεν έχουν τέτοιες απόψεις"

"Ούτε εκείνος έχει. Απλά δεν περίμενε να του αντιμιλήσεις"

"Γιατί τον υπερασπίζεσαι; Σε υποτιμούσε με κάθε ευκαιρία"

"Έχω σταματήσει να ασχολούμαι μαζί του"

"Μπορούμε να γυρίσουμε σπιτι; Αν μου μιλήσει άλλος ένας με αυτές τις αντιλήψεις δεν ξέρω πως θα αντιδράσω" λέει και γελάω

"Πάμε" απαντάω κι αφού πω να φέρουν τα παλτό μας βγαίνουμε έξω

Οδηγώ προς το σπιτι και την κοιτάζω που δεν έχει πει κουβέντα σε όλο το δρόμο

"Σε ευχαριστώ για σήμερα"

"Για ποιο πράγμα;"

"Που δεν μου δημιούργησες πρόβλημα"

"Κρατάω τον λόγο μου"σχολιάζει "Όπως κι εσυ κρατάς τον δικό σου" συμπληρώνει χαμηλόφωνα

"Τον κρατάω, αλλά σε τι αναφέρεσαι;"

"Είχες πει ότι δεν θα πειράξεις την Αναστασία και όντως δεν το έκανες. Την φρόντισες όταν χρειάστηκε"

"Την συμπαθώ την μικρή. Δεν είναι τόσο εκνευριστική όσο εσυ. Ίσως να έπρεπε να παντρευόμουν εκείνη" λέω και γελάει

"Ίσως εκείνη να φερόταν όπως περίμενε ο αδερφός σου"

"Προτιμώ την δίκη σου αντίδραση. Παραλίγο να πνιγεί με το ποτό του"

Γελάει, την χαζεύω για μια στιγμή, δεν είναι κάτι που κάνει συχνά μαζί μου

"Γιατί δεν έχετε καλές σχέσεις;" ρωτάει περίεργη

"Γιατί ανέλαβα την αρχηγία"

"Ποια αρχηγία;"

"Στην Μπράτβα" λέω και με κοιτάζει σοκαρισμένη

"Είσαι ο αρχηγός; Νόμιζα ότι απλά είσαι μέλος"

"Νόμιζα ότι έχεις κάνει πιο ενδελεχή έρευνα για μένα" λέω ειρωνικά

"Με μπερδεύεις" λέει σκεπτική

"Τι εννοείς;"

"Με παντρεύτηκες γιατί είχες κι εσυ συμφέρον. Είσαι ο αρχηγός όμως, τι συμφέρον θα μπορούσες να έχεις από αυτόν τον γάμο;"

Destiny Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα