Dark Obsession / Dark Plans - tagalog (on-going)

Chapter 9 - Dark Plans

Nagising ako sa sinag ng araw. May naamoy akong hindi pamilyar sa paligid. Hindi naman ganito ang amoy ng bahay namin. At nakapagtataka ang kakaibang lambot ng higaan na hinihigaan ko. Para akong hinihila nito na matulog pa. Pero nang maalala kong baka sunduin ako ni Sabel ngayon, ang dahilan kung bakit agad akong napabalikwas ng bangon.

Pero imbes na silid ko ang mabungaran ko ay isang pamilyar na napakalaking silid ang bumungad sa'kin. Makailang beses kong kinusot ang mata ko. Nananaginip pa rin ba ako? Gising na naman na ako, pero bakit hindi ko kwarto itong nakikita ko? Isang senaryo noon ang naalala ko sa silid na 'to. Dahilan kung bakit namilog ang mata ko.

Binalingan ko ang naalala kong bagay na nakita ko dati sa silid na 'to. Ang ulo ng usa na nakalagay sa dingding ng silid na 'to. Tama nga ako, nasa silid nga ako ni Damien.

Kaya agad akong umalis sa kama. Agad kong hinagilap sa paligid ang pinto. Kaya lang natigilan ako nang hindi sinasadyang napadaan ako sa body size mirror ng silid. Saka ko napansing ibang damit ang suot ko. Isang satin na sleeveless night dress na hanggang hita ang haba na hindi man lang umabot sa tuhod. Nakalugay ang mahaba at kulot kong buhok.

Parang hindi ko makita ang sarili ko. Parang ibang babae ang kaharap ko sa salamin. Napaawang ang labi ko gayong halos hindi ko na makilala ang sarili ko. Ilang segundo ang nagdaan at isang katok ang bumulabog sa katahimikan ng paligid. Agad akong napalingon sa bandang pintuan lalo na no'ng bumukas iyon. At iniluwa doon si Manang Odessa, ang mayordom

Hindi nagulat si Manang Odessa ngunit may kakaibang lamig na nakabalatay sa mga mata niya nang tingnan ako mula ulo hanggang paa. Tila may gusto siyang kumpirmahin habang tinititigan ako. Kalaunan ay umangat ang kaniyang kilay.

"Alam mo, Inneya. Maganda ka," panimula niya ngunit nanatiling kakaiba ang tingin na nakabalatay sa mga mata niya. Pinupuri niya ako pero 'di ko maintindihan kung bakit ganiyan niya ako tingnan. Tila may hindi siya ikinatutuwa. "Magandang-maganda na kahit ang mga bisita ng madam Saonna ay nagpapansin sa'yo. Pero, Inneya... sana hindi mo makalimutang magkaiba ang buhay na'tin sa buhay nila."

Hindi ko maintindihan ang gusto niyang ipahiwatig.

"Paulit-ulit ko rin itong pinapaala sa Ate Detas mo noon. Walang magandang maibibigay ang pakikipaglapit sa mga Harvoc. Lalo na sa panganay ng mga Harvoc."

Ngayon ko naintindihan ang ibig niyang sabihin. Agad akong umiling.

"Hindi po ako nakikipaglapit-"

"Buhat-buhat ka ni Senyorito Damien kagabi at inutusan niya akong bihisan ka. Binigyan niya ako ng mamahaling night dress para ipasuot sa'yo. Hindi ko na tatanungin kung bakit kayo magkasama kagabi at parehong basa. Alam ko ang nakita ko at ngayon pa lang sasabihin ko na sa'yong wala tayo sa drama na maaring mahalin tayo ng mga mayayamang lalaki. Nasa reyalidad tayo, Inneya. Kaya sana maagang magising." May iritasyon sa mga mata niya.

Gusto kong sabihin ang totoong nangyari pero hindi ko alam kung papaano magsimula. Hindi ko alam kung paniniwalaan niya ako. Kita ko sa mga mata niyang paniniwalaan niya ang mga nakita niya kahit hindi niya narinig ang side ko. Ang tanging nagawa ko na lang ay umiling habang bakas sa mga mata ang pag-aalala dahil sa mga iniisip ni Manang Odessa tungkol sa bagay na 'to.

"Malapit sa akin ang pamilya mo kaya't hindi ko pwedeng tingnan lang ang nangyayari ngayon. Alam mong may sakit ang Papa mo. Naghihirap ngayon ang pamilya mo at ikaw na lang ang inaasahan nila kaya sana huwag mong isubo sa kapahamakan ang sarili mo. Sinasabi ko ito hindi dahil nag-aalala lang ako sa pamilya mo. Sinasabi ko ito ngayon dahil nag-aalala rin ako sa maaring kahihinatnan mo. Hinayaan kitang bumalik dito dahil nahihirapan na kayo ng Mama mo at alam kung wala kayong ibang mapuntahan maliban sa pagtatrabaho sa mansyon ng mga Harvoc. Pero oras na nakipaglapit ka ulit kay Senyorito Damien at hindi mo ako pinakinggan, mapipilitan akong paalisin ka sa mansyon na ito, Inneya."