မောင့်ငယ်ဖော်

အပိုင်း ၁၇

Unicode

အလုပ်က ရမည့်ရတော့ မန္တလေးတွင် အလုပ်ရသည်။ လေးလေး၏ ဆိုင်လာနေကျမိတ်ဆွေမှ သူပိုင်သည့် ဝိုင်နှင့် အရက်ချက်စက်ရုံတွင် မောင့်အား အလုပ်သွင်းပေး၏။ ပြင်ဦးလွင်မှ ဆင်းမလာခင် မောင်က ဆရာလေးနှင့် အန်တီလေးကို ထိုင်ကာ ကန့်တော့ခဲ့၏။ ဆရာလေးက မောင့်အား လိမ်လိမ်မာမာနေရန်၊ ရသမျှလခအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင်စုရန်နှင့် အားလပ်ချိန်တို့တွင် စာများများဖတ်ရန် မှာ၏။ အန်တီလေးကတော့ မောင့်အတွက် ပုဆိုးနှင့်အင်္ကျီတစ်စုံချုပ်ပေးလိုက်သည့်အပြင် စတော်ဘယ်ရီသီးများလည်း ဝယ်ထည့်ပေးလိုက်၏။ ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ရန်နှင့် မေမြို့သို့ မကြာမကြာလာလည်ရန်လည်း တွင်တွင်မှာလိုက်သည်။ မိုးဦးကတော့ "ငါ result out ပြီးရင် လိုက်လာမယ်"တဲ့။

ဝိုင်နှင့် အရက်ချက်စက်ရုံမှာ မန္တလေးစက်မှုဇုန်တွင်ရှိပြီး ပြင်ဦးလွင်ရှိ ကုမ္ပဏီပိုင် ခြံတွင် စပျစ်၊ နဂါးမောက်၊ မက်မန်းစသည့် ကုန်ကြမ်းတို့ကို စိုက်ပျိုးပြီး မန္တလေးရှိ စက်ရုံသို့ တင်ပို့ကာ ကုန်ချောထုတ်လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။

မောင်တို့စက်ရုံက Red Wine, White Wine သာမက နဂါးမောက်ဝိုင်၊ နာနတ်ဝိုင်၊ မက်မန်းဝိုင် စသည့် ဝိုင်အမျိုးမျိုးသာမက ဘီယာနှင့် အရက်များလည်းထုတ်လုပ်ကာ အရက်ချက်လုပ်ခြင်း၊ အရက်ပုလင်းသွင်းခြင်းလုပ်ငန်းဖြစ်၏။ တင်ပို့ခြင်းကိုတော့ ရန်ကုန်၊ မန္တလေး နှင့် ပြင်ဦးလွင်မြို့တွင်းအဓိက အိတ်စပိုစ့်လုပ်သည်။ ထို့အပြင် နိုင်ငံခြားသို့လည်း တင်ပို့၏။

စက်ရုံတွင် မောင်ပထမဆုံးလုပ်ရသည့် အလုပ်က (fermentation) ကစော်ဖောက်သည့်နေရာတွင်လုပ်ရ၏။ ၁၀၀လီတာခန့်ဆန့်သည် ကစော်ဖောက်သည့် စတီးတန့်(stainless steel tank)ထဲတွင် ကြိတ်ချေထားသည့် စပျစ်သီးရည်များကိုထည့်ကာ တစေး ဖြင့်ရောစပ်ပြီး အပူချိန် (၂၀မှ ၃၀)ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်တွင် ထားကာ ကစော်ဖောက်ရသည်။ ထိုတစေး(yeast)နှင့် စပျစ်သီးကြိတ်ခြေရည်ထဲမှပါသည့် သကြားတ်ို့ ဓာတ်ပြုကာ အယ်လ်ကိုဟောဓာတ်ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။

စက်ရုံအလုပ်မှာ မောင့်အတွက် အဆင်ပြေပြီး အစိုးရရုံးပိတ်ရက်များအတိုင်း ပိတ်ရက်လည်း ရ၏။ အစကတော့ ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်အဆန်းဖြစ်ကာ တစ်ယောက်ထဲ ယောင်လည်လည်နှင့်မို့ ဘယ်မှ မရောက်ဖြစ်။ စက်ရုံမှ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် ပိတ်ရက်လိုက်သွားရာမှ မန္တလေးစျေးချိုကိုသာ ရောက်ဖြစ်သည်။ စျေးချိုနာရီစင်ကြီးကိုမြင်တော့ ပြင်ဦးလွင်နာရီစင်ကြီးအား အောက်မေ့ကာ ဆရာလေးတို့ကို သတိရမိသည်။ နောက်တော့ မိုးဦးတို့ အောင်စာရင်းထွက်ပြီး မိုးဦးက လေးဘာသာဂုဏ်ထူးဖြင့် သူ့ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သော စစ်ကိုင်းပညာရေးတက္ကသိုလ်တွင် တက်ခွင့်ရ၏။ အမွှာနှစ်ယောက်လည်းအောင်ပြီး ရန်ကုန်မှ သူတို့ဆွေမျိုးများထံသွားကာ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် တက်ကြ၏။ ဖိုးလပြည့်ကတော့ မအောင်သဖြင့် သူ့မိဘများက နောက်နှစ်ပြန်ဖြေရန်တိုက်တွန်းသော်လည်း လက်မခံဘဲ စီးပွါးရေးလုပ်မည်ဆိုကာ လားရှိုးရှိ သူ့ဦးလေး၏ ဆိုင်ကယ်အရောင်းပြခန်းတွင် အလုပ်သင်ဝင်လုပ်နေ၏။