Sürpriz

14 3 35
                                    

  Letz go dmsnsk

 
  Biraz ilerledikten sonra Ege beni durdurdu ve klasik hareketi yaptı. Evet, gözümü kapattı. Gözüm kapalıyken "Ama gözüm kapalı nasıl yürüyebilirim ben?"dedim bir umutla gözümü açar diye. Açmadı.

  Sonunda durduğumuzda "Açayım mı?" dedi dalga geçer gibi. Ellerimi kaldırdım ve ellerine bastırıp ellerini çektim gözümden. Yeter bu kadar.

  Gözümü açmamla gözlerimin parlaması bir olmuştu. Karşımda kocaman bir yol ve yolun üzerinde de ayıcıklar vardı. Her adımda farklı bir ayıcık karşılıyordu beni. Bu sefer teklif gelecekti. Bu belliydi.

  Tüm ayıcıkları kucaklamaya çalışırken Ege de bana gülüyordu. Ona küçük bir sırıttım ve ayıcıklara geri döndüm. Yolun sonuna doğru ilerledim.

  Kendimden emin bir şekilde yürürken bir anda bir ayıcığa ayağım takıldı ve yere yapıştım. Ege kahkaha atarken ben de utancımdan kıpkırmızı olmuştum. "Teklifi de berbat ettim sanırım." dediğimde şaşırdı. "Ne teklifi?"dediğinde bu sefer ben şaşırmıştım. Neler oluyor burada?

  İkimiz de salak salak birbirimize bakarken ortamı toplamak için "Şey.. yani ben.. şey için demiştim." İyice girdim dibe. Battım daha da batmaya çalışıyorum sanki. "Ne için demiştin?" diyerek sırıttı. Hoşuna mı gidiyor andaval? "Şey için ya. Hah. Hep basketbol mu oynayacağız biraz da voleybol oynayalım diye teklif edeceksin diye düşünmüştüm." Umarım inanırsın Ege. "Öyle mi diyecekmişim?" dedi yanıma iyice yaklaşarak. Ne yapıyorsun sen be? Yutkundum. Çok yakındık. Bu, fazla yakındı.

  Birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra "Sürprizin bittiyse gidelim."dedim ondan biraz uzaklaşarak. Yüzüne bakmıyordum ama güldüğünden emindim. Heyecan bastı sanki seni ecoş. Hayır iç ses şimdi olmaz. Tamam tamam.

  Arkamı dönüp yürümeye başladığım sırada Ege beni omzumdan tuttu. Valla hanzo bu çocuk. Ege'ye bakmadan o tarafa döndüm. "Utandın mı sen biraz?" dedi. "Yok canım ne utanması? Ben sadece sürpriz bitti diye düşündüm. O yüzden yani."dedim inansın diye dua ederken. İnanmadı ama devam da etmedi. Oyun mu oynuyor bu çocuk benimle?

  Ege'yle birlikte arkadaşlarının buluşma ayarladığı yere doğru gittik. Yolda aklımdan sadece kendimi nasıl daha dibe batırmam düşünceleri geçiyordu. Ve bir de ayıcıklar. Kaldılar orada valla. Neyse bulan alır herhalde Ege'de para çok.

  Arkadaşlarının yanına gittiğimizde Eren "Ooooo yengeemm." diye yanıma geldi. Eren'e bakıp "Yok yenge falan. Saçmalama Eren."dedim. O sırada bizim kızlar da geldi. Habbe hemen Çağan'ın yanına koştu. Buradaki tek sevgililer olarak en rahatı onlardı.

  Kızlarla bir kenara oturduk ve konuşmaya başladık.

  Böyle konuşurken bir günü daha bitirdik. Kızlarla kalkmaya hazırlanırken Ege'nin yanına gidip kulağına fısıldadım. "Bir daha sürpriz yaptığın zaman gelmeyeceğim." Bana gülümsedi ve "Merak etmez misin yani?"dedi. Ederdim valla. "O zaman sürpriz yapma sen de."dedim sinirli bir sesle. Pes ettim der gibi iki elini de açtı ve gülerek çıktık.

  Yollarımızı ayırdık ve hepimiz evimize gittik.

  Valla normalde buluşmayı uzun yapacaktım da ilham gelmedi.

  Yine de ana karakterleri aksatmış hissetmediğim iyi oldu.

  İyi okumalar sizi seviyoruumm.
 

Basketçim Where stories live. Discover now