მაფიოზის რჩეული

3

— მორჩა დავიღალე, ეს ბოლოა!

მოთმინების ფიალა აევსო ელენას და გაბრაზებულმა შეაბიჯა ერთ-ერთ რესტორანში.

— გამარჯობათ მიმტანი ხომ არ გესაჭიროებათ?

პასუხი იცოდა, ამიტომ დიდი მონდომებით არც დალოდებია.

— დიახ, ეხლახანს გავათავისუფლეთ მიმტანი და თავისუფალი ადგილი გამოგვიჩნდა.

— რაა?

ყურებს ვერ უჯერებდა ელენა, ნუთუ სამსახური იშოვა.

— თუ თანახმა იქნებით რამდენიმე კითხვას დაგისვამთ.

ელენამ თავი გახარებით დაუქნია.

— დავიწყოთ სახელი და გვარი.

— ელენა კლარკი.

—კარგით მის კლარკ, რამდენი წლის ბრძანდებით?

— 19

— აქმადე სადმე გიმუშავით?

— იცით ცოტახანი დეიდას ვეხმარებოდი ყვავილების მაღაზიაში.

— როგორი ხასიათი გაქვთ?

— მიყვარს ხალხთან ურთიერთობა, მუშაობაც არ მეზარება, მაგრამ ვერ ვიტან უსამართლობა და მზად ვარ  მივიღო კრიტიკაც თუ ეს კრიტიკა სამართლიანია.

— ძალიან კარგი მის კლარკ, თქვენ ჩვენს მოთხოვნებს აკმაყოფილებთ, მაგრამ არ გვინდა ვიჩქაროთ ამიტომ 1 თვით  გამოსაცდელ ვადას მოგცემთ დავაკვირდებით თქვენს მუშაობას და ისე მივიღებთ გადაწყვეტილებას.

— უკაცრავად მაგრამ ხელფასი მაინტერესებს.

— სულ დამავიწყდა, ხელფასი ყოველ თვიურად 800 დოლარი, მაგრამ ამას დაემატება თქვენი ჩაი.

— კარგით მადლობა. და როდიდან დაიწყება ჩემი სამუშაო დღე და როდის დასრულდება?

— იცით ეს უფრო ღამის რესტორანია და 7- ის მერე დაგვჭირდებით ღამის 2 საათამდე, შემდეგ კი შეგცვლიან.

— და როდიდან ვიწყებ?

— ხვალიდან დავიწყოთ.