အခုတေလာ ကြၽန္ေတာ့္သခင္တစ္ေယာက္ ဂနာမၿငိမ္ပါ။ ထိုင္မလိုလို၊ ထမလိုလို၊ လမ္းေလွ်ာက္သလိုလိုနဲ႕ ေနာက္ၿပီး ရွမ္းႀကီးတို႔အိမ္ဘက္ကို ေခ်ာင္းေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ သုံးရက္မကေတာ့ဘူး။ ျပတင္းေပါက္ကေနေခ်ာင္းလိုက္၊ ၿခံစည္းရိုးၾကားကေနေခ်ာင္းလိုက္၊ ေနာက္ၿပီး သူတို႔အိမ္ေရွ႕ကိုျဖတ္သြားၿပီးေခ်ာင္းလိုက္နဲ႕ဗ်ာ။ မ်က္လုံးေတြကိုေနာက္ေနတာပဲ...
မေတြ႕ရလို႔ ေခ်ာင္းတာဆိုရင္လည္း ထားဗ်ာ... အခုဟာက မနက္ခင္းလည္းေတြ႕၊ ညေနခင္းလည္း ေတြ႕ေနရတဲ့ဟာကို... ေတာ္ၿပီေပါ့.. တစ္ေန႕ကိုႏွစ္ခါေတြ႕ရရင္... အခုေတာ့မဟုတ္ဘူး... ပိုကိုပိုတယ္ တကယ္ပဲ...
"တိုဘီ.. မင္း ရွမ္းႀကီးနဲ႕ေတြ႕ရရင္ ေပ်ာ္လားဟင္"
အခန္းျပတင္းေပါက္ကေန ရွမ္းႀကီးတို႔အိမ္ကို လွမ္းေခ်ာင္းရင္း ကြၽန္ေတာ့္သခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးလာျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ေပ်ာ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို အသံျပန္ျပဳလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္သခင္႐ုပ္က အေတာ္ေလးအိုစာသြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မေပ်ာ္မ႐ႊင္နဲ႕ပဲ
"ေအးေပါ့... ရွမ္းႀကီးက ဒီေလာက္ေတာင္ေခ်ာေနတဲ့ဟာကို မင္းလည္း သူနဲ႕ေတြ႕ရတာကို ေပ်ာ္မွာေပါ့"
"....."
*ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္တာက ၾကက္အူေခ်ာင္းစားရလို႔ပါသခင္ရယ္... အဲ့ဒီေခ်ာတာႀကီးေၾကာင့္ မဟုတ္ရပါဘူး*
"တိုဘီရယ္... မင္းကိုေတာ့ အားနာေပမဲ့ သူမ်ားနဲ႕ညားတဲ့ ငါ့ရည္းစားမဟုတ္ဘဲ ငါနဲ႕ညားတဲ့ သူမ်ားရည္းစားျဖစ္ရင္ေကာင္းမယ္"
"!!"
"မဟုတ္လည္း ေအာင္သြယ္ေတာ္နဲ႕ညားကြာ"
ကြၽန္ေတာ္ေမးခ်င္ပါတယ္... သခင္ သူမ်ားရည္းစားကို ႀကိဳက္ေနတာလားဆိုၿပီးေတာ့ ... ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေမးလည္း သခင္က နားလည္မွာမဟုတ္တာေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ပဲေနျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္သခင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ခပ္ေဆြးေဆြးၾကည့္ၿပီး
"မင္း... ငါ့ကို မုန္းေနၿပီလားတိုဘီ... sorry ပါကြာ... တကယ္ေတာ့ ငါလည္း ဒီလိုမျဖစ္ခ်င္ပါဘူး... ဒါေပမဲ့ ရွမ္းႀကီးက မဟားတရားကို ခ်စ္စရာေကာင္းေနတာက ခက္တာပဲကြာ။ တစ္ေန႕တစ္ေန႕ သူက ပိုပိုေခ်ာလာေတာ့ မင္းကိုလည္းမေပးခ်င္ေတာ့ဘူး"
