Bölüm 23: Boğuk Çığlıklar

4.6K 292 5
                                    

Arabanın camından, gecenin kollarına aldığı sokakları izlerken aklımda son birkaç günde olanlar dönüp dolaşıyordu. Kendi evinde yapılan saldırıdan sonra Mehmet Bey'in paranoyak davranışları artış göstermeye başlamıştı. Artık evde hizmetçiler çalışmıyordu, bu yaptığı ilk şey olmuştu. Başta yemekleri dışarıdan söylemeyi planlamıştı ama eve sipariş ettiğimiz ilk yemek geldiğinde içinde zehir olabileceği şüphesi ile tek bir lokma dahi almamıştı. Benim bu konudaki yeteneksizliğimi bildiği için yemekleri artık o hazırlıyordu.

Ben de güvenlik için birkaç değişiklik yapılmasını istemiştim tabi. Mesela evin içerisindeki hiçbir perdenin açılmasına izin vermiyordum ve lambaları daha az aydınlatan lambalarla değiştirerek gölge oluşma riskini de azaltmaya çalışmıştım. Ama o bu önlemleri bir adım ileri taşıyıp siyah renkli perdeler sipariş etmişti ve evde ışıkların kapalı tutulmasını emretmişti. Güvenlik için çalışma odasını ve yatak odasını değiştirmeyi önerdiğimde, bodrum kattaki camı dahi olmayan rutubetli yere taşınmayı isteyeceğini düşünmemiştim ama işte oradaydı, o yerde taşınmıştı.

Artık zorunda olmadıkça evden dışarıya kafasını dahi uzatmıyordu. Zorunda kaldığındaysa evden çıktığı anda korumaların arasına gizliyordu kendisini. Onları açıkça etten bariyer olarak kullanıyordu. Korumaların arasında ıslak bir köpek gibi yürümesini izlemekten keyif almadığım bir an bile yoktu.

Korumalar ise apayrı bir mesele haline gelmişti. Saldıran kişi, Mehmet Bey'i vuramadığında rastgele birilerine ateş açmıştı. Saldırıda o anda kapıda bekleyen Kadir ölmüş ve Ali ise yaralanmıştı. Ferit, yanına Polat ve Sevda'yı alarak adamın peşine düşmüştü ama elleri boş dönmüşlerdi. Kadir'in cesedini sessiz sedasız ortadan kaldırmışlardı ama Ali'yi tedavi olması için hastaneye götürdüklerinde oradakiler bir sürü soru sormuşlardı anlaşılan ve silah temizleme kazası yüzünden yaralandığını söyleyen Ferit'e inanmamışlardı. Dolayısıyla adli işlemler başlamıştı.

Korumaların yetersiz olduğunu düşünen Aslan Bey ise on adamını bize göndermişti. Onları kabul etmek istemesem de Mehmet Bey onlara ihtiyacımız olduğu konusunda ısrarcıydı. Tüm adamların emirlerimi dinleyeceği konusunda anlaşınca onları yanımıza almayı kabul etmiştim ama doğruyu söylemek gerekirse ortalıkta ne bok olduklarını bilmediğim on adamın dolaşıyor olması hiç hoşuma gitmiyordu. Yeterince karaktersiz insanla uğraşıyordum zaten.

Tabi bir de, Mehmet Bey'in üzerine atlayarak onu kurtarmış olduğum gerçeği vardı. Çelebi bunu duyduğu anda küplere binmişti. O kadar sinirlenmişti ki Sinan olmasa onu sakinleştiremezdim. Çelebi ve Sinan, onları kişisel korumaları olarak atamamı istemişti ve zaten Başkan'ın emri dolayısıyla hep yanımda olmaları gerektiği için bunu hızlıca yerine getirmiştim. Onları kişisel korumalarım olarak seçmemi ve sürekli olarak kurşun geçirmez yelekle dolaşıyor olmamızı ise yapılan saldırı nedeniyle kimse sorgulamıyordu.

Mehmet Bey'in, öncesinde umurunda olmayan tehdit gerçek bir hale büründüğünde nasıl korktuğunu görmüştüm. Başkalarının hayatlarıyla oynamaktan çekinmeyen bu adamın ölümden bu kadar korkuyor olmasını komik buluyordum. Onun bu korkusunun işime yaramadığını söyleyemezdim tabi. 

Saldırı yapıldığından beri Gölge Bey ile olan toplantı dışında yapılan hiçbir toplantıya katılmamıştı. Vekaletini bana verip Aslan Bey ile olan tüm toplantılara katılmamı sağlamıştı. Günün sonunda eve gidip ona toplantı özetini, verilen kararları ve yaptığım katkıları anlatıyordum. 

Yaptıkları şeytani planlara katkı yapmaktan çekinmiyor, hatta akıllara durgunluk verecek önerilerle güvenleri kazanıyordum ama tabi ki istihbarat onlara her şeyi anlattığımda o planı yerle bir etmenin çeşitli yollarını bulup hayata geçiriyordu. Saldırıdan bu yana dört silah kaçakçılığını, iki uyuşturucu kaçakçılığını, bir insan ticaretini ve bir saldırıyı rapor edip, istihbaratın bu planları yerle bir etmesine olanak sağlamıştım. Sonrasında ise Aslan Bey ile bir araya gelip geçirdiği öfke nöbetlerine eşlik etmiştim. Mehmet Bey böyle şeyler yaşamadığı için onun yaşadığı öfke nöbetleri benim için yeni bir deneyim olmuştu.

SESSİZ SİPERWhere stories live. Discover now