Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Başını sallayarak arkadan bana baktı. Ellerini sallayarak ambulas aracına bindi ve buradan uzaklaştırılar. Ben ise bu kadar stresli ve korkulu bir günde karnım resmen ağrıyordu, bebeğim bu durumdan oldukça etkilenmişti. Ellerimle karnımı okşayarak onu sakinleştirdim. Ve bir anda telefonumun cebimden titrediğini hissettim. Çıkardım ve arayan kişiye baktım. Özel bir numara arıyordu. Sorgulamadan açtım.
- Alo?
- Çok musuma benziyorsun Sera...
Bu kişi de kimdi? Beni mi izliyordu? Yoksa o kaçan testereli kişi miydi?
- Bizden kaçmış olabilirsin, ama bunu unutma. Yararlısın ve bana birşey yapamazsın!
Bu cümlenin ardından arkadan bir kahkaha sesi geldi ve daha sonra ekledi.
- Emin misin?
Dedi ve telefonu üzerime kapattı. Ne yapmam gerekiyordu? Polis buraya kadar gelene kadar beni yakalayabilirdi. Emir! Onu aramam gerekiyor. Hızlıca 'Aşkım' yazılı numarayı çevirdim ve Emir'i aradım, hızlıca açtı.
- Sera, çok kötü birşey oldu.
- Emir beni dinle, Aksel'in evi...
Bile diyemeden telefonu elimden arkamdaki kişi tarafından alındı. Emir'in sesi hâlâ telefondan geliyordu.
- Emir yardım et!
Dedim son gücümle. Telefonu alan kişi ise yaralı olan testereli kişiydi ve elindeki testeresini çalıştırıp telefonumu paramparça etti! Bana daha yaklaşmadan geriye çekildim. Bana doğru koşuyordu, ben ise hızlıca ön kapıdan evin içine girerek kapıyı kilitledim. Bir dakika, arka bahçe kapısı açık kalmıştı. Hızlıca salondan geçip arka bahçe kapısına ulaşacaktım ki kapının önünde onu gördüm. İçeri çoktan girmişti...
Onu gördüğüm an hızlıca merdivenlerden çıkarak gördüğüm ilk odaya girdim ve kapıyı hızlıca kilitledim. Burası evin kileri olmalıydı sanırım. Olamaz! Kapıyı... Kapıyı resmen testereyle kesiyordu. Ne yapacaktım? Ellerimi tekrardan karnıma götürdüm, yere doğru eğildim. Kapıyı kırmak üzereyken ellerim karnımda dua ettim.
- Lütfen, lütfen...
Dedim kendi kendime ve bir anda birşey oldu. Testere sesi kesildi. Ve o an öyle birşey oldu ki aklım hayalim durdu. Kapı birisinin tekme atmasıyla anında kırıldı. Ben kollarımla başımı kapatmışken tanıdık bir sesle başımı kaldırdım.
- Sera!
Bu Emir'di! Korkudan hızlıca ayağa kalkıp ona sarıldım. Gözyaşları içerisinde nefes nefese kalmıştım.
Beni sakinleştirmeye çalışırken arkadan tanıdık iki ses yanımıza yaklaştı.
- Yok.
- Evin her tarafını aradık, kaçmış...
Dedi Çiğdem son cümlesiyle. Bana yaklaşarak beni o halde görünce dayanamadan sıkıca sarıldı.
- Sera, tamam geçti. Hadi gel aşağıya, su iç.
Birlikte hepimiz aşağıya indik. Her tarafı kan olan salondan geçerken Emir merakla sordu.
- Bu kanlar senin diye kafayı yedim!
Çiğdem, beni koluna koyarak kanepeye oturttu. Sarp ise mutfaktan su getirmişti. Korkudan suyu bir dikişte içtim. Biraz sakinleşmiştim.
- Şimdi anlat bakalım bu evde neler oldu?
Sarp'ın sorusuyla bütün olanları kısaca anlattım. Bütün olanları herkes ağzı açık bir şekilde dinledi. Benim ise korkudan ellerim titriyordu.
- Emir, sen Sera'yı al eve götür. Bebeği var kızın bu kadar gerilimj kaldıramaz artık. Yanından ayrılma. Biz geri kalanını Sarp'la halledeceğiz.
Emir oturduğu yerden kalkıp elimi sıkıca tutarak beni ayağa kaldırdı, Sarp ve Çiğdem'e dönerek söze girdi.
- Bitirin işi, ne olursa olsun.
Sarp ve Çiğdem başını sallayarak Emir'i onayladı. Emir'in ne dediğini anlamasam da artık anlayacak halim bile yoktu. Beni arabasına bindirip şoför koltuğuna geçti, eve doğru hızla yol alırken ben ise başımı cama yaslamış şekilde dışarıyı izliyordum.
- İyi misin sevgilim?
Dedi Emir bir eliyle elimi tutarak. Ona doğru dönerek başımı iki yana sallayarak halsiz bir şekilde yanıt verdim.
- Hiç iyi değilim Emir. Sadece uyumak istiyorum.
Elimi öperek derin bir nefes aldı. Yolun geri kalanı sessiz ve sakin bir şekilde geçti. Evin önünde durduğumuzda Emir'in yardımıyla arabadan indim. Eve girip hızlıca yukarı, yatak odasına çıktım. Emir ise arkamdan ilaç ve su bardağı tutarak geliyordu.
- Hadi Sera, iç şu ilacı bebeğimiz için.
İlaci ilk başta içmek istemesem de Emir'in ısrarıyla içip yatağıma uzandım. Emir'le benimle beraber uzandı ve beni kollarıyla kendine doğru çekerek ellerini karnımda gezdirip söze girdi.
- Şimdi sadece uyuyalım, bugün çok şey yaşadık...
***
- Yıllar sonra tekrar bir planla beraberiz Sarp!
Dedi Çiğdem, Sarp ile ellerindeki mazotlarla birlikte. Okul tam önlerindeydi.
- Evet, bu biraz zor olacak ama hazır mısın?
- Evet!
Dedi Çiğdem gurula Sarp'ın sorusuna. Daha sonra mazotları hızlı bir şekilde okulun her tarafına eşit miktarda mazot döktüler. Ve tekrardan okulun önüne gelerek okula son kez baktılar. Sarp elindeki kibriti okulun önüne atmaya hazırlandı, ama unuttuğu birşey vardı. Damla okulun içinde tutsaktı...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
'84. Bölüm Sonu' ~Devam Edecek~
"Yarın akşam 20:00'da uzun bir bölüm sizleri bekliyor!"
