Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Size diyorum burada ne işiniz var?
Çiğdem hâlâ ısrar ediyordu bizi konuşturmak için. Buradan hemen gitmemiz gerekiyordu.
- Buradan hemen çıkıp gitmemiz gerek size söz veriyorum her şeyi anlatacağım.
Dediğimde Çiğdem'in kolunu tutup çekiştirerek okulun arka bahçesinden çıktık ve arabalara atlayarak hızla okuldan ayrıldık. Ege ve Çiğdem kendi arabasına binip uzaklaşırken bizde Emir'in arabasına binerek Çiğdem'in dediği gibi onun evinde toplanıp herşeyi anlatacaktık.
Yaklaşık yirmi dakika içerisinde herkes Çiğdem'in evinde toplandı meraklı gözler bizim üzerimizdeyken Aksel hiç ummadığım o hareketi yaparak telefonunda o cinayet anını görüntülediği video kaydını Çiğdem ve Ege'ye izletti.
- Tamam kapat daha fazla bakamayacağım.
Dedi Çiğdem şok içerisinde kalırken. Aksel başını sallayarak telefonu kapattı ve cebine koydu. Abim ise sadece öylece kalakaldı. Birşey demedi tepkide vermedi.
- Sadece müdürün odasına bakmak istemiştik Allah kahretsin ki bir cinayete daha şahit oldum.
Eyvah! Ben az önce bir cinayete daha mı şahit olduğumu söyledim? Sanırım evet. Herkesin gözleri benim üzerimdeydi. Çiğdem oldukça sert bakıyordu. Abim ise kafası karışmış bir şekilde.
- Nasıl bir cinayete daha şahit oluyorsun? Önceki neydi ki?
Ne yapacaktım? Hep yalan söylemeyi becerememişimdir. Emir bana alttan oldukça kimsenin farketmeyeceği şekilde kaşını yukarı kaldırdı ve söylemememi istedi. Bu her halinden belliydi. Bir yalan daha söylemek zorundaydım.
- Şey, yani küçükken bir çocuğa araba çarpmıştı da onu abimle beraber görmüştük değil mi abi?
Aslında bu yalan sayılmazdı. Küçükken gerçekten de böyle birşey olmuştu ve yanımda abimde vardı.
- Ha evet doğru. Bir an başka birşey sandım neyse.
Oh be, herkes ikna olmuş gibi görünüyordu. Ama şimdi konu bu değildi. Yarın okula hiçbir şey olmamış gibi nasıl gidecektik? Yarından sonra hafta sonu tatili olacaktı ama keşke bugün hafta sonuna girseydik. Off, herşey karmaşık bir hal almaya başladı.
- Tamam, şimdi bakın ben böyle olaylarda tecrübeli sayılırım ne de olsa bende bu olaylara ilk defa şahit oluşum değil.
Dedi Çiğdem söze girerek. Daha sonra uzun uzun anlattı ama ben dediği cümleleri bile duymazdan geldim resmen o kadar uykusuz ve yorgundum ki kanepede uyuya kalmıştım. Uyuya kaldığımı bile hissediyordum artık nasıl yorulduysam uyku iyice ağır basmıştı..
*** Gözlerimi açtığımda hâlâ Çiğdem'in evinde olduğumun farkındaydım. Olamaz! Yine mi burada uyuya kalmıştık? Çiğdem yan kanepede abimle beraber uyuyordu, Aksel'de diğer kanepede tek başına uyurken bende ayrı kanepede uyuya kalmıştım. Off, umarım abim annem ve babama haber vermiştir.
