Overwinnaar | DVDD

30.

30.

'Hoeveel punten hebben we?' Vroeg Addy. Ze probeerde mee te kijken op het blaadje maar Caleb draaide het blaadje weg. 'Doe niet zo flauw en laat mij meekijken.' Addy probeerde het blaadje uit Caleb zijn handen af te pakken.

Caleb, Addy, Sira en Karen zaten op Meemaw haar bed. Ze hadden zojuist in haar kamer het laatste spel gespeeld. Het was een hele moeilijke rebus. Het was maar goed dat Sira drie Amerikanen om haar heen had want zelf kon ze er geen touw aan vastknopen. De Amerikaanse woorden waren veel te lastig voor haar.

'Addy, laat hem eens rustig tellen.' Bemoeide Sira zich ermee. Addy zuchtte en ze ging op een stoel zitten. 'Ik hoop dat we meer punten hebben dan de andere teams.' Zei Karen. 'Waarschijnlijk niet. Jullie waren erg slecht tijdens het zaklopen.' Antwoordde Addy. 'Jullie?' Sira fronste.

'Wij.' Verzuchtte Addy. 'Ik wou al zeggen.' Mompelde Sira. 'Ik heb de punten geteld.' Zei Caleb. 'En?' Verwachtingsvol keken de drie meiden hem aan. '122 punten.'

'Is dat veel?' Vroeg Sira. 'Geen idee. Laten we naar beneden gaan en kijken of de andere teams al klaar zijn.' Stelde Caleb voor.

Het viertal verplaatsten zich naar beneden. Ze liepen de woonkamer binnen. Heel de woonkamer zat al vol met familieleden.

'Kom lekker zitten. Jullie zijn het laatste groepje.' Riep Joshua. 'Dat komt omdat oom Caleb sloom telt.' Addy wierp een boze blik naar haar oom toe. Caleb deed net alsof hij het niet zag en hij liep naar Meemaw toe met het scoreblaadje in zijn handen.

Addy ging op het kleed naast Karen zitten en snel nam Sira plaats naast haar. 'Willen jullie wat drinken?' Vroeg Meemaw. 'Nee. Ik wil weten wie er gewonnen heeft.'

'Nou Addy. Doe eens rustig.' Zei Cindy. Sira keek verbaast Cindy haar kant op. Dit was de eerste keer dat ze Cindy wat tegen Addy had horen zeggen. Addy keek net zo verbaast als Sira.

'Sira, wil jij wat drinken?' Vroeg Meemaw. Sira keek naar Addy die haar hoofd schudde. 'Nee bedankt. Misschien strakjes.' Antwoordde ze. 'Oké. Als je je toch bedenkt weet je waar de keuken is.'

'Dat was raar. Hoorde je wat je mijn moeder zei?' Vroeg Addy fluisterend. Sira knikte. 'Dit is de eerste keer dat ik haar wat tegen jou heb horen zeggen.'

'Familie! Mag ik even jullie aandacht?' Derek ging voor de kerstboom staan. Snel hielden Sira en Addy hun mond. Ze wouden dolgraag horen wie de familie spelletjesdag had gewonnen.

'Wat een dag was dit zeg! Meemaw en ik hebben samen al deze opdrachten voor jullie gemaakt en wat hebben wij van alle teams genoten. Ik heb iedereen zien lachen, plezier zien hebben, ik heb fanatieke teams gezien, teams die er alles aandeden om bij elke opdracht zo'n hoog mogelijke score te halen. Ik ben super trots op iedereen, maar zoals jullie weten kan er maar één team de winnaar zijn.'

'Meemaw mag ik jou het woord geven?' Derek riep Meemaw bij hem. Meemaw stond op van haar stoel en ze ging naast Derek staan.

'De winnaar van de familie spelletjesdag is het team van Cindy, Ron, Derek en Aaron!' Riep Meemaw. Sira zag Addy haar ouders juichen. Overdreven sprongen ze in de lucht en gaven elkaar een high-five. Er werd enthousiast geklapt door andere familieleden.

Sira keek naar Addy. Ze had haar armen over elkaar en haar gezicht stond op onweer. Cindy merkte het ook op en ze liep naar haar dochter toe. 'Sorry Addy. Volgende keer moet je toch echt wat beter je best doen.' Fluisterde Cindy het meisje toe.

Addy haar gezicht betrok. Ze kon niet geloven dat moeder zoiets kon zeggen. Addy stond op en holde weg.

'Addy wacht.'

Sira stormde Addy achterna. 'Laat mij met rust.' Addy deed haar schoenen aan. Vervolgens griste ze haar jas van de kapstok en ze rende naar buiten.

'Addy, wacht nou!' Sira kwam het meisje achterna gerend. Boos banjerde Addy door het modderige gras.

'Addy!'

'Rot op!'

'Wil je erover praten?'

Er kwam geen reactie.

'Addy?'

Addy draaide zich met een ruk om waardoor Sira tegen haar aanbotste.

'Je hebt geen idee hoe het is als je ouders je haten.'

'Wat?'

'Mijn ouders haten mij. Waarom denk je dat ik helemaal naar Nederland verhuisd ben? Nooit kan ik iets goed doen. Mijn ouders zijn dol op al mijn neefjes en nichtjes, maar op mij? Ik kan mij niet eens herinneren wanneer ze mij voor het laatst een compliment hebben gegeven.'

'Ik weet zeker dat ze trots op je zijn. Misschien vinden ze het moeilijk om te zeggen?' Sira probeerde Addy te troosten, maar Addy keek haar woedend aan.

'Dat is makkelijk zeggen. Jouw ouders staan altijd langs de lijn. Je hebt twee zussen die dol op je zijn. Jouw familie doet alles voor elkaar. Mijn familie zou nooit langs de lijn staan, mijn moeder zou nooit zeggen dat ze trots op mij is en mijn vader zou nooit bellen om te zeggen dat die een wedstrijd heeft gekeken.'

'Maar je oma wel. Ik heb gezien hoeveel ze om je geeft. Net zoals de rest van je familie.'

'Je snapt het niet. Dat is niet goed genoeg voor mij!' Riep Addy uit. 'Iedereen geeft mij complimenten. Ik heb duizenden volgers op Instagram die mij elke dag de hemel in prijzen. Iedereen vind mij geweldig behalve mijn ouders! De enige mensen die mij geweldig zouden moeten vinden haten mij.'