Overwinnaar | DVDD

22.

22.

'Sira, ga zitten.' Jan wees naar een stoel. Sira ging stilletjes zitten. Ze was nog nooit naar het kantoortje van Jan geroepen. Ze keek het kamertje rond. Op Jan zijn bureau lagen een heleboel papieren.

Ze had na twee trainingen overgeslagen te hebben voor het eerst weer mee getraind. Tijdens de warming-up was Jan naar Sira toe gelopen en had hij gevraagd of ze na de training naar zijn kantoortje wou komen om wat dingen te bespreken. Sira had heel de training een vervelend gevoel in haar buik. Ze had het idee dat Jan extra erg op haar lette en dat maakte haar nerveus.

'Ik heb je naar mijn kantoor geroepen, omdat ik even met je wil praten.' Begon Jan. Hij ging zitten op zijn bureaustoel. Sira knikte. Dat kon ze wel begrijpen. 'Afgelopen woensdag was je niet komen opdagen bij de training en ook gisteren was je afwezig. De technische staf en ik maken ons zorgen om je.' Zei Jan.

'Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik had even een tegenslag maar ik kan mij nu weer helemaal richten op het voetballen.' Antwoordde Sira. 'Sira, je hebt twee trainingen gemist. Ik heb met de technische staf overlegd en we hebben besloten dat je zondag niet bij de wedstrijdselectie zit.'

'Wat?' Verrast keek Sira haar coach aan. 'Je kan niet zomaar een training missen als het even tegenzit. We willen inzet zien. Passie. Professionaliteit. Profvoetbalster zijn is niet makkelijk. Je moet altijd alles willen geven en op dit moment zien we dat niet terug bij jou.'

'Maar mijn hond werd ingeslapen.' Sprak Sira haar coach tegen. 'Ook dan verwacht ik je gewoon op de training. En als je niet komt verwacht ik dat je je afmeld. Je moet echt professioneler worden als je wilt overleven op dit niveau.' Zei Jan.

'Maar ik geef alles. Ik doe mijn best.' Antwoordde Sira. 'Dan moet je nog harder je best doen.' Jan keek Sira streng aan. Sira keek hem verontwaardigd aan. Hoe durfde hij zoiets te zeggen? Ze deed haar best. Ze gaf alles en ze kreeg er precies niks voor terug.

'Als ik nog harder mijn best moet doen moet jij mij een eerlijke kans geven.' Zei Sira. Brutaal keek ze haar coach aan. Ze liet niemand over haar heen lopen. Ze zou hem eens vertellen wat ze ervan vond.

'Alleen de beste voetbalsters staan in de basis en dat ben jij op dit moment niet. Als je speelminuten wilt maken zul je nog harder moeten trainen.' Was Jan zijn antwoord. Boos keek Sira hem aan. Zag hij niet hoe hard ze trainde? Elke dag werkte ze om beter te worden. Haar leven bestond alleen nog maar uit voetbal. Ze kon alleen nog maar aan voetballen denken.

'Je kunt nu gaan. Ik verwacht je morgen gewoon op de training.'

Sira stond op en zonder iets te zeggen liep ze Jan zijn kantoortje uit. Ze trok de deur achter haar dicht en ze liep zo snel als ze kon het gebouw uit.

Buiten zat Addy op een bankje. Ze was aan het wachten op Sira. Het duurde lang en Addy begon het koud te krijgen. De herfst was hier heel anders dan in Amerika.

Sira kwam naar buiten gelopen. 'Hoe was je gesprek?' Addy sprong op van het bankje en ze liep naar Sira toe. 'Ik zit niet bij de wedstrijdselectie.' Vertelde Sira. Addy kon aan het meisje zien dat ze gefrustreerd was. 'Huh waarom niet?'

'Omdat ik de training deze week twee keer heb overgeslagen. Kan je dat geloven? Wat een stom excuus.' Sira was woedend.

'Ik snap Jan eerlijk gezegd wel.' Bekende Addy. 'Wat?' Boos keek Sira haar huisgenootje aan. 'Je bent twee keer niet wezen trainen. Het is wel lullig, want je zit toch altijd op de bank. Wat maakt het dan uit of je er wel of niet bent?'

'Dat dacht ik ook, maar Jan was heel duidelijk. Hij vind dat ik nog harder mijn best moet doen.' Sira vertelde in geuren en kleuren wat Jan haar zojuist had verteld en aandachtig luisterde Addy.

'Sorry Sier. Zullen we anders naar de stad gaan? Ik trakteer op een frietje.' Zei Addy. Sira schudde haar hoofd. 'Jan was heel duidelijk. Als ik nog harder mijn best moet doen kan ik geen frietje eten. Vanaf nu geen ongezond eten meer.'

'Kan ik je dan trakteren op een uitje naar de supermarkt? Ik wil een salade kopen.' Zei Addy. 'Voor mij of voor jezelf?' Vroeg Sira. 'Voor ons allebei.' Antwoordde Addy. 'Oké. Ik ga mee.'