«Υπάρχει λόγος;»

«Τελευταίες στιγμές..»

Η μικρή ήπιε το γάλα της και ήταν έτοιμη για ύπνο με την Άννα να έχει απομακρύνει το μπιμπερό αλλά δεν σταματήσει στιγμή να την χαϊδεύει.

Α-εδώ είμαι μαργαριταρένια μου..ησύχασε..δεν θα φύγω..εδώ είμαι και θα σε χαϊδεύω για να σε νανουρίσω..εδώ είναι η μαμά μωρό μου..εδώ είμαι..

Της χαμογέλασε ενώ η μπεμπούλα δεν σταματήσει να την κοιτάζει στιγμή με τα ματάκια της να δηλώνουν το πόσο ανάγκη είχε τον άνθρωπο της. Την μανούλα της.
Αλλά και για την Άννα ίσχυε το ίδιο.
Θα έκανε τα πάντα για αυτό το πλασματάκι.

Α-σ'αγαπάω ζωή μου..πολύ..

Την χάιδευε συνέχεια μέχρι που η μικρούλα κοιμήθηκε και η Άννα καθόταν και την χάζευε. Χαμογελούσε, προσπαθούσε να απομονώσει την εικόνα και τους χτύπους της καρδούλας της μικρής χωρίς να ακούει τα μηχανήματα μέχρι που ήρθε η Αγγελική και την χάιδεψε απαλά στον ώμο και κάθισε δίπλα της.

Αγ-είναι πράγματι πανέμορφη.

Γύρισε και της χαμογέλασε ενώ συνέχισε να την χαϊδεύει.

Α-μου είναι τόσο δύσκολο να την αφήσω..δεν μπορώ να καθίσω..κάπως; Έστω λίγο ακόμα..
Αγ-αγάπη μου..δεν γίνεται..μακάρι να γινόταν..αλλά δεν είναι στο χέρι μου..πρέπει να γυρίσεις πίσω.
Α-με χρειάζεται..δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της..και εγώ την χρειάζομαι..για εκείνη άντεξα εκεί μέσα..
Αγ-και για εκείνη θα συνεχίσεις να αντέχεις..θα τους πω να σε φέρνουν εδώ όσο πιο συχνά γίνεται..και θα έρχομαι κάθε μέρα να μαθαίνω νέα της..να την βλέπω και σε ενημερώνω..θα είναι..σαν να είσαι εδώ..Άννα μου..πρέπει να βρούμε ποιος το έκανε..και να είμαστε σίγουροι..μόνο έτσι θα μπορέσεις να είσαι μαζί της..έχετε ανάγκη η μία την άλλη..και μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε.

Τότε η Άννα της έγνεψε καταφατικά ενώ δεν σταμάτησε στιγμή να χαϊδεύει το πλασματάκι της. Προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο.
Όσο περισσότερο μπορούσε μαζί της.
Μέσα στον ύπνο της η μικρούλα τύλιξε το χεράκι της γύρω από το δάχτυλο της Άννας καθώς το δικό της χέρι είχε μεταφερθεί εκεί.
Χαμογελούσε ενώ είχε παράλληλα τα ματάκια της κλειστά και τις έκανε και τις δυο να λιώσουν κοιτάζοντας την και ταυτόχρονα η μία την άλλη.

Α-ψυχούλα μου εσύ..εδώ είμαι..

Δεν σταμάτησε στιγμή να την χαϊδεύει.

Αγ-είναι τόσο ήρεμη.
Τι λες να βλέπει στον ύπνο της για να χαμογελάει;
Α-οτιδήποτε..όμως σίγουρα κάτι που θα την κάνει να νιώθει ασφάλεια..
Αγ-μπορεί να βλέπει εσένα.
Α-ή τον Δημήτρη.
Αγ-τον Δημήτρη;
Α-της μιλούσα συνέχεια..και εξακολουθώ να της μιλάω για τον μπαμπά της..κάθε φορά που ήταν ανήσυχη μετά από λίγο όταν της μιλούσα για τον Δημήτρη..ηρεμούσε..σαν να την προστάτευε με κάποιο τρόπο..σαν να ήταν μαζί μας..