DİFFERENT | PARK JİMİN

|BÖLÜM 29.

Y:Kendine benzetmişsin hepsini.

W:Galiba öyle yapmışım.Önümde benim dedikodumu yapıyorlar.

Diğerleri gülüşürken Jiminin tebessümü pek içten değildi.Aklı hala kız hakkında bu bilginin onun bilmeyip diğerlerinin bilmesine takıktı.Ama uzatmamaya çalışıcaktı.
Yemeklerini bitirmiş şirkete dönmek için yola çıkıcakken arama gelmişti.Jimin,Eun ve Kai'nin şantiyeye gitmeleriyle alakalı.Wendy Jiminin arabasıyla geldiği için kendi arabası şirketteydi.Bu yüzden Yoongiyle dönücekti.Otoparka geldiler.Diğerleri arabalarına binip uzaklaştıklarında Yoongi yolcu koltuğundakı güzelliğe çevirdi kafasını.

Y:3 aydır bu haline dayanıyorum Wendy .Ama şimdi gerçekten dayanıcak güçte değilim.Mesafeli olmanın nedeni ne?

Sakin ses tonundan kırgınlığı belliydi.Ya da çaresizliği.Çünkü kız aralarına mesafe koydukça büyük olan yalnızlığa tıkanıp kalmış gibi hiss ediyordu.

Wendy anlamamazlıktan geldi.
W:Mesafeli filan değilim.Konuşuyoruz ya işte.

Y:Söylesene o telefonda konuştuğun kişi ne dedi de bu kadar uzaksın bana?Başkasıyla olmamasının karşılığında sana şart mı koştu?

W:Onunla hiç bir alakası yok.
Umursamazca söylediği cümleye acı kıkırtı bıraktı.

Y:Aynen,yoksa hemen ertesi günden yine duvarlar örmezdin.

Wendy derince iç çekip büyük olanın yüzünde gezdirdi gözlerini.Evet,galiba fazla yalnız hiss ettirmişti onu bu sürede.Onun kırgınlığı vardı Yoonginin gözlerinde.

Wendy Yoonginin elini tuttuğunda kederli tebessüm geçti dudağından.
Y:En küçük temaslarımızdan bile kaçındın bu 3 ayda...Yalnızım tamam mı?Jeonun Amerikaya gidişinden sonra sen bir şekilde en az onun kadar yakın oldun bana.Korudun;görevlerden sağ çıkayım diye en iyi şekilde eğittin;şirketteyken Eunla olan küçük laf dalaşında bile haklı olanın tarafını tuttun.Beni yalnızlıktan kurtarmışken yine yalnızlığa mahkum etme Wendy.Kendine alıştırdıktan sonra uzak kalamazsın-kalmamalıyız.

İçinde biriktirdiklerini söylediğinde rahat nefes alıp geri yaslandı.Pekala,şu an rahat olmayan Wendydi.Bu derecede ona etki edeceğini düşünmemişti.

Wendy hala yanındakı adama bakarken bir şey söylemeli olduğunu biliyordu.

W:Böyle hiss ettirdiğim için üzgünüm-

Yoongi kıza dönüp ona yaklaştı.Dudakları arasında çok az mesafe varken gözlerini kapatıp burunlarını bir birine sürttü.

Y:Üzgün olma...sadece yalnız bırakma beni.Her anlamda.

Bu kez dudaklarını bir birine sürttüğünde kız aralarındakı çekime çoktan kapılmış gibi yumdu gözlerini.

Y:Yine ellerinin bedenimde dolanmasını istiyorum güzellik...Nefesini boynumda duymayı diliyorum;seni arzuluyorum Wendy.Ve bu beni gün geçtikçe daha çok çıldırtıyor.Engel olamıyorum.Senin dokunuşlarını düşünerek kendime dokunuyorum ve dudaklarımdan dökülen tek şey senin ismin...

Wendy ağır nefesler alıp vermeye başlamıştı.Tam geri çekilicekken büyük olan dudağına yapıştı.Kız istemediğini belli ederek onu hafifçe itti.Büyük olan tabii ki kız istemedikce ona dokunamazdı.Ama ayartmaktan vaz geçmiycekti de.Bu yüzden dokunuşlar önemliydi.

Mümkün olduğu kadar kıza yaklaştı tekrar.Bir eli Wendynin omzuyla göğsü arasındakı hisseye yaslanmış;boynuna ve kulağına nefesini vererek konuşmuştu.

Y:Uzaklaştırma beni...Dokun bana Wendy.Lütfen öp beni...

Kız yutkunmuş gözlerini kapatmıştı.
Dudaklarından fısıltı gibi dökülen sözler Yoonginin geri çekilmesine engel değildi.