"အဟမ်း!.."
"ဦး!..ဒီကိစ္စက.."
Taehyungရဲ့ချောင်းဟန့်သံကြောင့်hoseokစိတ်ထဲပြာယာခတ်မိသွားသည်။ဦးသူ့ကိုအထင်လွဲနိုင်သည်ဆိုတဲ့စိတ်တို့ကအလျင်အမြန်ဝင်ရောက်လာသည်။
လှေကားထစ်တွေပေါ်ကလှမ်းကြည့်နေသောအဖေဖြစ်သူကိုမော့ကြည့်ကာ
"ကျွန်တော်Babeကိုပြန်ခေါ်သွားချင်တယ်အဖေ.."
သူ့သားဖြစ်သူရဲ့ပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့စကားကြောင့်ခဏတာငြိမ်သက်သွားပြီးမှ
လှေကားထစ်တိုင်းတစ်ထစ်ခြင်းဆင်းလာကာ
"မင်းအခုဖက်ထားတာကမင်းအဖေရဲ့အမျိုးသားကိုပါ..ဆန္ဒကိုသိက္ခာနဲ့ထိန်းပြီးအဖေ့အမျိုးသားကိုဖက်ထားတဲ့မင်းရဲ့လက်တွေကိုနောက်ဆုတ်ပေးပါ"
ဒါကHoseokမထင်ထားတဲ့ဦးရဲ့တုံ့ပြန်မှုပဲ...
"ကျွန်တော်သူ့ကိုလက်မလွှတ်ချင်ဘူးအဖေ.."
"Hyungboမင်းမှာပြန်ခေါ်သွားမယ်ဆိုတဲ့စကားကိုပြောခွင့်မရှိဘူး..အစကတည်းကhoseokကအဖေ့
လူပဲလေ.."
Hyungboလည်းTaehyungရဲ့စကားကကြောင့်hoseokကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်တွယ်ထားတဲ့သူ့ရဲ့လက်တွေကိုလွှတ်လိုက်သည်။သူကလေးဆန်မိသွားတယ်..
Taehyungဟာအနားသို့ရောက်လာပြီးHoseokရဲ့လက်ကိုတွဲကာ
"ဒါအဖေကိုယ်တိုင်လက်ထပ်ယူထားတဲ့အဖေ့အမျိုးသား..ဒါကိုဘာလို့အဖေကမင်းကိုပေးလိုက်ရမှာလဲ"
"ဒါပေမဲ့hoseokကအဖေမွေးရင်အဖေ့သားအရွယ်လောက်ပဲရှိသေးတာ..ပြီးတော့hoseokကသားရဲ့ချစ်သူလေ"
"Hyungboငါငြိမ်နေလို့မင်းစကားတွေကလွန်မလာပါစေနဲ့!.."
"ဘာလို့လဲHoseok...ကိုယ်တို့ချစ်ခဲ့ကြတာပဲလေ"
"မင်းအခုမှဘာတွေလာဖြစ်နေတာလဲ..မင်းလည်းတော်တော်သနားဖို့ကောင်းတာပဲနော်...ငါမင်းကိုချစ်နေသေးတယ်လို့မင်းကထင်နေတုန်းပဲလား"
"ထင်တာမဟုတ်ဘူးhoseokကိုယ်ခံစားမိတယ်.."
"!..."
Hoseokတစ်ယောက်Hyungboကိုတုံ့ပြန်ဖို့လုပ်လိုက်ပေမဲ့taehyungကhoseokရဲ့လက်ကိုဆွဲကာ
