𝐁𝐥𝐨𝐨𝐝𝐲 𝐋𝐨𝐯𝐞(သွေးစွန်းနေတဲ့အချစ်)🔞

Bloody Love part- 58🖤

အငိုတိတ်ကာရှိသေး ချက်ချင်းမျက်ရည် ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကြလာကာ ငိုနေပြန်သော မာမီ့ကြောင့် အနောင်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။

"မာမီရယ်...ကျနော့်ကိုကြည့် ကျနော် ဘယ်တော့မှ မာမီ့ကို မထားခဲ့ဘူး။ မာမီနှင်လွှတ်တောင် ကျနော်က တွယ်ကပ်နေမှာ"

"နှင်လွှတ်စရာလား...လုံးဝမရဘူး!"

အခုလိုကျတော့လည်း ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် အငိုရပ်ကာ ရန်တွေ့တဲ့ မာမီဟာ လူအများပြောနေတဲ့ ခက်ထန်တဲ့ အံ့ကလျာနွယ်ဆိုတာ ယုံချင်စရာမရှိပေ။

"ဒါနဲ့မာမီ အကိုမင်းနွယ်ရော"

"အ့..ဟမ်ဘာတဲ့"

ရုတ်တရက် ဒဏ်ရာရထားတဲ့နေရာကို ကိုင်မိလိုက်တာကြောင့် ကလ်ာ နာသွားသည်။ အမှတ်တမဲ့အခြေအနေလဲ ဖြစ်သလို ဒဏ်ရာက တင်းနေတာကြောင့် အတော်နာလွန်းသည်။

မာမီရဲ့ အမူအရာကို ကြည့်ပြီး အနောင်မျက်မှောင်ကျုံ့ကာ မာမီ့ရဲ့လက်ကို ကြည့်မိတော့ အနောင် မျက်လုံးပြူးသွားရသည်။

လက်တစ်ပြင်လုံး ပွန်းပဲ့ရာများအပြည့်ဖြစ်နေပြီး တချို့နေရာတွေများ သွေးတွေထွက်ထားလို့ ခြောက်တောင်နေပြီ။ ဒါကိုမပြောဘဲ သည်းခံထားတဲ့ မာမီကြောင့် အနောင်ဒေါသလည်းဖြစ်သလို စိတ်လည်းပူသွားရသည်။

"ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ"

"အာ....နေ့လည်ခင်းတုန်းက ဖြစ်သွားတာ။ ကိုယ်နည်းနည်း စိတ်လွတ်သွားလို့"

"မာမီကတော့လေ...ဒဏ်ရာထဲ ပိုးဝင်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဗျ"

မိမိအရှေ့က ချစ်စရာ အကောင်ပေါက်လေးက အစိုးရိမ်တကြီး လက်ကိုသူ့အက်ျီဖြင့် စည်းပေးကာ ဆူနေတာကြောင့် ကလျာပြုံးလိုက်သည်။

"ပြုံးမနေနဲ့....လာ ဆေးရုံသွားမယ်!"

"ဟမ် ဆေးရုံ"

"ဟုတ်တယ်လေ အနာကို ပိုးဝင်မဝင်စစ်ရမယ်လေ။ လာပါ ဒီနားမြာ ဆေးရုံရှိတယ်"

လက်ကိုဆွဲခေါ်သွားပြန်တာကြောင့် ကလ်ာ လိုက်သွားရပြန်သည်။

.............................

ဝိုင် မိမိရှေ့က ဘွားတော်ကိုကြည့်ပြီး ဒေါသထွက်လာရသည်။ အခုချိန်ထိ အစားလည်းမစားသေးသည့်အပြင် ဒဏ်ရာတွေကိုလည်း ဆေးမထည့်ပေ။ ငူငူငိုင်ငိုင်ကြီး ထိုင်ကာ ဘာစကားမြ ပြန်မပြောချေ။