Be Fascinated |Büyülenmek

1

"Böylece, Sahte Tanrı'nın Sözü düzeltildi ve Gerçek Tanrımızın Sözü tarafından tarif edilen Kutsal Kadın'a artık burada tapılıyor."
Philia için bugün en kötüsüydü. Önünde duran insanlara baktı. Herkes bir başkasına bakarken ona sırtını dönmüştü.
İki sıra tapınağın arasında duran bir kadın zarif adımlarla yaklaştı. Philia boş bir ifadeyle ona baktı.
Bu kadının unvanı bir zamanlar Philia'ya aitti.
Leydimiz, Azize Bianca.
Fesat Tanrısı, varlığından başkalarını haberdar etmek için Azizler gönderirdi.
Bu görevle görevlendirilen Aziz Philia'ydı. Ancak, Tanrı Sözü'nü yakın zamanda gözden geçiren yeni hükümet, Söz'ün yanlış yorumlandığını, tam olarak "uydurulduğunu" belirterek kendi kararını verdi.
Philia yanlış bir şey yapmamıştı, gerçekten masumdu. Ama Söz doğru bir şekilde yeniden yorumlanmıştı ve bu yeni Aziz zarif ve görkemliydi, ideal bir Azizdi. Philia'dan çok farklı görünüyordu ve Philia'nın kendisiyle ilgili pek çok şüphesi vardı.
Kutsal Cübbeyi giyen Bianca, Baş Rahibin yanında dururken gülümsediğinde herkes tezahürat yapmaya başladı. Philia acı acı gülümsedi ve alkışladı.
"Yapabileceğim hiçbir şey yok."
O anda Bianca Philia'ya baktı. Onun bakışlarını takip eden Baş Rahip'in gözleri büyüdü.
"Rahipler ne yapıyor, o hâlâ burada!"
Herkesin gözü Philia'nın üzerindeydi. Ne yazık ki, Söz'ün sahte olduğu ortaya çıktıktan sonra şimdiye kadar kimse onunla ilgilenmemişti. Şimdi herkes yeni Azizler bulup getirmeye hevesliydi.
Philia, kendisine karşı artık dostça davranmayan Baş Rahibe baktı. Ona temizlenmesi gereken kirli bir şeymiş gibi bakıyordu.
Philia etrafına bakındı. Herkes ona bir yabancıymış gibi bakıyordu.
Çocukluğundan beri Tapınak'ta yetişmiş olan Philia artık yok gibiydi. Sadık tebaası, Kutsal Şövalyeleri ve hatta hizmetkârları bile ona düşmanca bakıyordu.
Hepsinin gözleri "Neden buradasın, seni sahtekâr?" diye soruyor gibiydi.
13 yaşındayken Tanrı'nın Sözü ilan edilmiş ve Baş Rahip onu ailesinden alıp bir Aziz olarak yaşamaya zorlamıştı. Herkes ona o kadar iyi davranmıştı ki, ailesinden ayrılmanın üzüntüsünü çabucak unutmuştu. Ancak, Philia'nın bir Aziz olmadığı ortaya çıkar çıkmaz bu nezaket kayboldu.
Philia acı duygularını tükürük yutar gibi yutarak kalabalığın arasından çıktı ve elleriyle eteğini kavrayarak onları selamladı.
"Beklentilerinizi karşılayamadığım için özür dilerim. Bana karşı bu kadar nazik olduğunuz için teşekkür ederim."
"....."
"Artık Tanrı ile konuşmaya cesaret edemeyeceğim. Herkese iyi şanslar dilerim."
Bu Philia'nın gösterdiği son gururdu.
Bu hatayı yapmak istemediklerini biliyorum. Geçmişte, Tanrı'nın Güvenini alan kadınlar, Aziz olup olmadıklarını kanıtlayacak olan Tanrı'nın Gücünü de kullanabiliyorlardı. Ama şimdi O'nun gücünü kullanamıyorlar. Bu nedenle, bir Aziz'i tanımlayabilecek tek şey O'nun Sözü'dür. Bu yüzden hatalar olabilir.
"Bu benim hatam."O zamanlar, rahipler beni almaya geldiğinde ve bana Aziz dediğinde sesimi yükseltmeliydim. Sorulduğunda, Baş Rahip'in teklifini tereddüt etmeden reddetmeliydim. Hiçbir şey söylememek benim hatamdı. Onların şefkatini ve sevgisini kaybetmekten çok korkuyordum.
Bir gün, yirmi yaşındayken, kızgınlığını bastıran Kutsal Aziz, Tapınak'tan ayrıldı ve Philia adında sıradan bir kız oldu.
***
"Azize!"
Atına binerken biri Philia'ya seslendi.
"Logan?"
Kutsal Şövalyelerinden biriydi.
Sırıtarak, "Nasıl öylece gidebilirsin? Bu beni üzer, Azize."
"Ben artık bir Aziz değilim, Logan."
"Özür dilerim."
Philia'nın sözleri üzerine Logan ona özür dileyen bir bakış attı. Ancak Philia Logan'ın hatasını sorun etmedi, çünkü onu bulmaya gelen tek kişi oydu.
"Eric de üzülecek."
"Eğer Eric'in yerine geçtiysen, yeni Aziz'e de hizmet etmelisin."
Eric, Philia'ya hizmet etmiş ve Tanrı Sözü'nün uydurma olduğu gerçeğini çürütmüş bir şövalyeydi. Sonunda teğmenleriyle karşı karşıya gelmiş ve hapse atılmıştı. Tapınakta büyük bir komutan olduğu için Eric'e veda edememiş olması üzücüydü. Ama onunla birlikte anılmak onun için iyi değildi.
"Hadi gidelim."
"Pardon?"
"Sen bir Aziz olmadan önce sadık bir hizmetkârdın. Dışarıda tek başına olmak tehlikeli, tek başına gitmene nasıl izin verebilirim?"
"....."
"Seni eve götüreceğim."
Philia onun sözlerine gülümsedi. Ev. Bir evi olduğunu sanıyordu. Gerçekten de gidebileceği bir yer vardı. Aziz olma karşılığında Philia'nın ailesi muazzam miktarda para almıştı. Sadece bu bile onu rahatlatıyordu.
Ailemle yaşamaya ne dersin? Bu normal bir hayat olurdu. Hepsinden iyisi, her sabah dua etmek zorunda kalmazdım. İncil'i okuyup ezberlemem gerekmezdi. Başkaları için bir hayat yaşamak zorunda kalmazdım. Şu andan itibaren normal bir hayat yaşayabilirim, bu beni daha iyi hissettirir.
"Teşekkür ederim, Logan."
"Bir şey değil."
Logan'ın ağzının kenarları yukarı doğru kalkarak sırıttı ve şimdi atına binmekte olan Aziz'in sırtına baktı.
Her zaman bir at arabasına bindiği için ata binmek onun için oldukça zordu. Çok çabuk güneş yanığı olduğu için Logan onu dinlenmesi için bir kulübeye götürdü."Teşekkür ederim."
Logan her şeyi ödemek için kendi parasını kullandı. Odaya giren Philia kalacağı yere şöyle bir baktı. Duvarlar karanlık bir gri renkteydi ve büyük yatak pek de güzel kokmuyordu.
"Burada kalmak zorunda olduğun için üzgünüm. Kiralayabileceğim en iyi odayı kiraladım."
"Sorun değil."
Artık bu tür konaklamalara alışması gerekiyordu. Logan'a baktı. Logan odadan çıkmamıştı. Onun yerine ona bakıyordu.
"Logan?"
Logan onun sorusuna garip bir bakışla karşılık verdi.
"Çok üzgünüm, yalnız kalmana izin veremem, Azizem."
"Pardon?"
"Yandaki odayı kiralamak istiyordum ama başka boş odaları yok."
"....."
"Böyle bir yerde yalnız kalmak tehlikeli. Ben seni korurum."
Philia isteksizdi ama başını salladı. Geçmişte, hacca gittiğinde, şövalye refakatçilerinin çadırında uyuduğu zamanlar olurdu. Ancak o zamanlar hizmetçileriyle de birlikte olurdu.
"Eğer bundan hoşlanmıyorsanız, dışarı çıkıp nöbet tutabilirim."
Philia hanın dar koridorlarını hatırladı. Onu koridora gönderemezdi. Ne de olsa artık bir Aziz değildi. Artık Tapınağın katı kurallarına uymak zorunda değildi.