Just the BestFriend... (NASHLENE) *Completed*

Chapter 20: Ayokong Umalis..

~Time Check: 5:30pm

"O Shar. Uwi na ako ha. Thanks sa lahat talaga at pasensya sa kalasingan ko kagabi. (Smiles)"

"Sige. Basta wag na wag mong uulitin yun ha. At magiingat ka sa pag maneho, Baka may natira na alcohol sa katawan mo at lasing ka pa hanggang ngayon. (Tawa ng tawa)"

"(Smiles) ay Shar! Hinding hindi na ako iinom, promise!"

"Promise?!"

"Oo. Ayoko na talaga"

"Mabuti yan, at alam mo naman na masama ang alak sa yo."

"Opo. Hindi na po mauulit."

"Talaga! O sige, umuwi ka na, Baka hinahanap ka na ni Tita Neth. "

"Oo nga eh. Sige Shar!"

"Tumawag ka saakin pag naka uwi ka na ha, para malaman ko na naka uwi ka."

"Yes boss. Bye Shar!"

"Babye!"

~Pag Alis ni Nash

"Anak?"

"Oh ma? Bakit po!"

"May good news ako sayo!"

"Ano yun ma?"

"Hulaan mo!"

"Hmmm.. Buntis ka? (Tawa ng tawa)"

"Ay naku! Hindi ah! Hula pa, sige na!"

"Clue muna!"

"NEW YORK!"

"OMG! Magbabakasyon tayo sa New York?!"

"Hindi lang bakasyon! Mag mi-migrate tayo dun!!!"

"Huh?! Migrate?!"

"Oo. Dun na tayo titira. Na-assign ang papa mo dun, kaya sasama tayo lahat sa kanya! Ang saya diba?!"

"Pero Ma, pano pag aaral ko?!"

"Eh, next month pa naman tayo aalis, at hanggang next week lang naman ang school year mo dito, kaya eksakto talaga! Dun ka nalang aaral."

"Mga kaibigan ko ma? Pano?!"

"Anak, sigurado naman na magkakaroon ka din ng mga kaibigan dun! (smiles)

"Ayokong umalis Ma!"

"Eh diba gustong gusto mong pumunta sa New York?"

"Oo. Pero hanggang bakasyon lang. Syempre, gusto ko, dito parin ako titira. Dito bahay natin eh."

"Anak, kelangan natin suportahan ang papa mo."

"Pero Ma..."

"Walang pero pero! Aalis tayo and that's final."

~Pag-Alis ng Mama ni Sharlene

Sharlene's POV: (umiiyak) Ano gagawin ko? Pano ko masasabi sa mga kaibigan ko?! Pano ko masasabi kay.... Nashie? Hindi ko yata makakaya na hindi ko siya makikita o makakasama!

(Ring Ring)

"Hello? Nash?"

"Hey Shar! Napatawag lang ako, para masabi sayo na nandito na ako sa bahay! O diba tumawag ako ha!"

"Ahh. Mabuti naman! "

"Ok ka lang Shar?"

"Ha? Ah.. Oo naman. "

"Eh, bat parang ang lungkot ng boses mo? Eh kanina ang saya saya mo. May problema ka ba?"

"Ha.. Eh.. Wala. Wala talaga."

"MS. SHARLENE SANTOS SAN PEDRO! Kilala kilalang kita! Kaya wag na wag kang mag deny! Alam ko ang boses mo kung may problema ka o wala."

"Haay. Sige na nga. Oo, may pinag dadaanan ako eh."

"Ha? Ano yun? Sabihin mo saakin."

"Wag na! Sasabihin ko nalang sayo kung magkita tayo."

"Bakit pa? Sabihin mo na sa akin ngayon."

"Mas mabuti na sa personal ko nalang sasabihin sayo."

"Balik nalang ako diyan para masabi mo sa akin."

"Naku! Wag Nashie!"

"Bakit ba?!"

"Hindi pa ako handa eh!"

"Ha?! Shar ha, lalo na ako kinakabahan sayo."

"Basta! Tatawagan nalang kita kapag ready na ako. Bigyan mo nalang ako ng time."

"Ah. Sige... Basta Shar, lagi mong tandaan na nandito lang ako para sayo! Okay?!"

"Oo Nashie, alam ko naman yan eh (smiles) Salamat ha!"

"Walang anuman. Tahan na. Ayokong maging malungkot ka."

"Opo. O sige Nash, may gagawin pa kasi ako eh. Bye!"

"Ok Shar! Ingat ka. Babye!"

Nash's POV: "Ano kaya problema ni Shar at hindi pa siya handa sabihin sa akin ang problema niya. Lalo na yata ako nagaalala. Ughhhh. Ano ba yun? Hmmmm.