KIDNAPPED BY MY EX-HUSBAND

CHAPTER TWENTY TWO

Sadyang mapaglaro talaga ang mundo. Yung nagsimula kayo ng maayos at walang naging problema, na hindi pumasok sa isipan na susubukin ng tadhana ang pagsasama at masasaktan ng hindi mo inaaakala.

Mga taong susubukan ka kung hanggang saan ang kaya mo na ipaglaban ang taong mahal mo.

Totoo talaga ang kasabihan na hwag mong husgahan ang tao with one sided story whatbyou hear about them, learn to confront that person to settle what was the real problem is.

Pero katulad ng normal na pangyayari sa bawat buhay ng tao, kapag labis kang nasaktan, bubulagin ka nito hanggang magtanim ka ng galit at maging sarile mo ay inalisan mo ng karapatan na maging masaya at mamuhay ng mapayapa.

"Miscommunication willl always lead into worsts lalo kung pipiliin mo maging sarado ang utak at puso."

Katulad ng nangyari sa amin ni Zachary, parehas kami naging biktima ng mapaglarong mundo, tadahan namin ay gumulo. Pero tulad ng sakit ng pagkakalayo may kapalit naman ito ng labis na saya.

Ang magbunga ang pagmamahalan na akala namin ay natuldukan na ay isang biyaya.

Zach and Zuri are my saving grace, my safe have... the blessings that I didn't know that God will give it to me.

They are both my lifeline...

At ngayon na nasa tamang panahon na kami, oras na siguro para palayain ang sakit ng nakaraan at magfocus nalang sa kasalukuyan at i-enjoy ang buhay sa panibagong simula kasama ang mga mahal sa buhay.

While sitting at the lunge nearby the swimming pool where my love and my life playing and laughing at their heart contents is really something that I don't want to slip away from me.Memories to keep.

I will start collecting happy memories na sila ang pangunahing paksa.

With undescribable happiness and a smile on my lips,  I can say that... it's over... We are complete now.

Nang malaman ko na buntis ako isang buwan ang makalipas, naging mas masungit ako kay Zachary, I don't know but gusto ko na nakikitang mukha nyang aburido so hindi na ako magtataka kung kamukha nya nanaman ang anak namin.

And after a week, hindi sya pumayag na hindi kami bumalik sa bahay na pinagawa nya para sa amin, yung bahay na akala ko naging bahay nila ng Esmiralda na gusto ng mommy nya na mapangasawa.

Kaya aamin ko noong unang dinala nya kami doon ay sumama ang loob ko at sobra ako nadurog dahil yung design na ako mismo ang gumawa na pangarap ko para sa magiging bahay namin kapag bumuo na kami ng sarile naming pamilya.

Yes, I secretly designed the structure and interior of our house kahit walang kasiguraduhan na kami hanggang dulo, but he doesn't know it because I hide that from him.

Pero nagulat ako na nakita nya ito at ngayon ay nakatayo na finally we have our own home.

Naputol ang aking pag-iisip ng biglang may humalik sa pisingi ko at yinakap ako ng magaan.

"What is my baby's thinking, why is it too occupied na hindi mo manlang nakita ang hotness ko habang naglalakad palapit sayo?" Bulong nya sa akin habang umupo sa harapan ko at kinuha ang towel para punasan ang katawan.

"I'm just remembering how you find out the design i draw before at ngayon ay kasalukuyan na nating tinitirhan" Sagot ko sa kanya.

"Simply lang mahal kasi kita" Sabay kindat sakin.

"Hay nako, wag kana humarot nakabuo kana nga ulit eh"

"Shooter kasi ako baby, kaya bawat putok siguradong bata ang kasunod" sabay tawa ng malakas na syang kinapula ng pisngi ko at sabay palo sa kanya.