WHEN TOMMOROW COMES(short Story)

CHAPTER TWENTY❤

" Bakit naman okaw na yung nagtatanong? Im just asking you hindi ko naman sinabing ligawan mo ko. Hin.. Di ko kasi matandaan yung da.. Te.. Kung kailan naging tayo". He smiled.

" "I think that's the time when I ask you if you like me and you said yes".... You forgot ? Tumango ako. Bigla tuloy akong nahiya kung ba't ba naman kasi wala akong ideya sa ganon. Siyempre diba kahit sino naman maguguluhan din. " its 6 remember now? " yun pala yun it's august 6 and now is 29 malapit na pala napangiti ako.

"im sorry kung wala akong idea ". Paglalambing ko

" it's ok, I'm glad you ask.".

" yeah, Im glad I ask please be patience with me". I hug him nagulat pa siya sa ginawa ko pero niyakap ko siya lalo ng mas mahigpit. "Wag kang mawawala huh? Dito kalang sa tabi ko. I know I have a lot of flaws but I really tried my best". Naramdaman kong pagsuklay nito sa buhok ko.

" you don't need to try your best love, kahit wag mong sabihin sa akin palagi parin akong narito para sayo".

"Thank you for loving me Rylle".

" No, thank you for accepting me, " naramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa nuo ko. Paano nalang kaya kung hindi siya dumating sa uhay ko? Paano nalng kaya kung walang isang Rylle na pumasok sa buhay ko? Paano nalang kaya kung hindi ko siya minahal? Magiging ganito pa kaya kasaya ako? Ano kaya ang buhay ko ngayon wala ang isang tulad niya? Nakakatakot mang aminin pero nakadepende na ako sa kanya sa maikling panahon. Halos isuki ko na sa kanya ang buong puso ko . Kaya ko pa kaya mabuhay pag wala siya? Aiguro hindi, baka nabubuhay na ako ngayin sa kalungkutan. Aaminin kong nakakatakot itong pakiramdam pero handa akong sumugal basta para sa kanya. Alam kong kayang kaya niya akong durugin pero wala na akong magagawa.

"What are you thinking? " i snapped, nakaugalian ko na palagi ang pag ooverthink kaya tumingin na lamang ako sa kalangitan. Kung hindi lang siguro nangyari ang ganoong trahedya baka magugustughan ko ang Sta. Ynes. Sariwa ang hangin dito at hindi din crowded. Kaya hindi na ako magtataka kung nagustuhan dito ng parents ko. Bukambibig nila ang lugar na ito ng nabubuhay pa sila. Pero ngayon ang Sta. Ynes na rin ang naging libingan nila.

"Nothing".

" really? " tumango lang ako at dinadamdam ang dampi ng sariwang hangin sa aking mukha.

" Gusto ko ang gabi but I hate the silence of it, it's scary". Hindi ko man nakikita ang pinakamamahal kong lalaki ay batid kong nakamasid sa akin.

"Are you still afraid even I am here? " I smiled .

" No, I feel safe pag nasa tabi kita but I am scared of what I feel ". Tumingin ako sa kanya na ngayin ay nakatitig sa akin. Hinaplos ko ang mukha nito. " Feeling ko kapag nawala ka at iwan mo ko madudurog ako ng sobrang -sobra kaya natatakit ako minsan sayo". Nanatili lang itong nakatitig sa akin at seryoso ang mukha. Ni hi di ko man lang makitaan ang ekspresyon nito sa mukha. "Ano bang ginawa mo sa akin? Bakit para na akong nababaliw? " i chuckled, nababaliw na nga siguro ako.

" Hindi mo kailangan matakot sa akin . Sobrang saya ko dahil dumating ka sa buhay ko Talieghna. Aalisin ko ang takot mo at papalitan ko iyon ng pagmamahal. Una palang kitang nakita ay alam kong ikaw na ang para sa akin. Kung nababaliw kana mas lalo akong nababaliw sayo". Naramdan kong may pumatak na luha sa mga mata ko, ngayon ko lang ulit naramdaman na may magpapahalaga at may magmamahal pa sa akin. Sobrang saya ng pakiramdam ko, at hindi ko ito maipaliwanag. " I will protect you Taleighna, hindi ko hahayaan na makitang muli ang walang buhay mong mukha. Nadudurog ang puso ko kaya ibibigay ko ang buing pagmamahal sayo ". He kissed my forehead habang dinadama ang mga salitang binigkas niya sa akin.

" Mahal kita Rylle " . I said without hesitation.

" Mas mahal kita , mahal na mahal ". Niyakap ako nito sa sobrang saya ko ay mas hinigpitan ko pa ang yakap sa kanya.

Lumalalim na ang gabi, at hindi ko na namalayan ang oras. Bakit ba pag siya ang kasama ko ang bilis ng oras. Gusto ko ihinto ang orasan para makasama ko siya ng mas matagal.

" your going? Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya.

"Yeah, dad called me so I won't be here tommorow. I s that okay? Parang ayaw ko ng umalis".

" if it's you dad please go. Magkikita parin naman tayo, don't hesitate if its your family". Ngumiti ito sa akin, nagniningning pa ang mga mata nito.

" i gonna miss you". Paglalambing nito sa akin, I chuckled para siyang bata.

" Para ka namang pupunta abroad". Napatawa ito.

" Siyempre kung pwede nga lang itatali na kita sa akin ee. Gagawa ako ng way para makasama kita agad". Pakamot -kanot pa ito sa ulo na tipong nahihiraoan. His really want to spend the day with me? Labia ang tuwa sa puso ko, paano pa kaya ako makakaahon?

"No". Tumaas pa ang kilay nito sa sinabi ko. Baka naguguluhan na siya sa kinikilos ko. Kailangan natin pahalagan ang pamilya natin hanggat kasama pa natin sila para bandang huli ay wala tayong pagsisisi. Hanggang ngayon ay marami parin akong what if sa sarili may reason ba ang lahat ng ito? Nakilala ko ang isang Rylle dahil dinala kami dito ng mga magulang ko pero kapalit niyon ang pagkawala nila. Parang nakokonsensya ako kasi sa maokling panahon labis na ang saya ko habang ang kapatid ko ay nagluluksa at nakaratay pa rin. Tama ba ito? Tama bang makaramdam ako ng ganito? Alam kong magiging masaya ang parents ko pero parang hindi naman ako tinatantanan ang konsensiya ko. Nakikita ko rin kasi kung paano nagiging masaya ang kapatid ko kapag kasama si Rylle. Napabuntong hininga ako sa iniisip.

" Spend with your family, ako nandito lang ako. You are free to knock Rylle". Ngumiti ito lalo at hinalikan muli ang nuo ko.

" okay, I will ". Tumayo ito mg tuwid at namulsa. " i really want to stay here but I need to go ". Tumango lamang ako at ngumiti sa kanya, kahit ako ay gusto na nandito alang siya pero kalabisan na yon kung hihilingin ko pa ang ganong bagay. Masyado ko na siyang naabala ngayong araw at alam kung kailangan niya rin ng pahinga.

" Hindi ka na magpapaalam kay Allyna?

"She's sleeping, i dont want to wake her". Tumango ulit ako.

" Then ihahatid na kita sa gate". I smiled

"You sure? Tumango ulit ako. Inakbayan ako nito patungong gate. Nakatingin ito sa akin habang nasa labas na kami. " ayaw mo ba talagang makasama ako? "

" gusto, but I want you to spend your family. You can call me instead". Ngumuso ito at ang cute niyon para sa akin. He's like a child .

" Pasok kana ". Kaya tumango nalang ako. Tumingin muna ako sa kanya, inatos ko ang buhok niya na sinasayaw ng hangin. Thank you for coming into my life. Dinampian ko ng halik ang labi niya batid kong nagulat siya sa ginawa ko dahil na estatwa pa siya ng bahagya. " I love you love". Pagkasabi ko non ay mabilis akong tumakbo pag ka lock ng gate walang lingon lingon akong pumasok ng bahay. Tinatambol ng sobra ang puso ko. Hindi ko alam kung ba't ko nagawa iyon pero wala akong pagsisisi na binigay ko sa kanya ang first kiss ko. Nag -iinit ng husto ang aking mukha. Feeling ko wala na akong mulhang ihaharap sa kanya sa kahihiyan. Naramdaman ko pa ang pag vibrate ng cellphone ko,And i know its him. Kinuha ko ang cp ko at agad na binuksan ito at tama nga ako .

Rylle D.

ILOVEUTOO LOVE, I can't wait to see you again. ❤

Napangiti ako sa nabasa ko, ako rin excited ja ulit akong makita ka.