WHEN TOMMOROW COMES(short Story)

CHAPTER THIRTEEN❤

Nasa harap na kami ng gate ng bahay. Hindi lang siya makulit ubod talaga ng kulit.

"Thank you sa paghatid yun tuloy babalik ka naman ulit".

" I don't care love, kahit magpapabalik balik pa ako maihatid ka lang ng ligtas". Ba't ganon balewala lang sa kanya magsalita ng ganon. Kinurot nito ang pisngi ko.

"Masasanay ka rin".tumitig ako sa kanya.

" Hindi pa rin ako makapaniwala na nagkagusto ka sa tulad ko. " Inayos ko ang buhok nito na sinasayaw sayaw ng hangin. Nakamasid lang ito sakin pero kita ko ang pagningning ng mga nito. "Thank you, and sorry".kununot ang nuo nito at agad kong hinawakan ang nuo nito. I chuckled. " Stop making that face".

"Why are you saying sorry then?

" Because I really going to be busy, please be patience. Pero pagnahihirapan ka na ng dahil sa akin. I'm willing to let go you". Kununot lalo ang nuo nito at sumeryoso ang mukha. Hinawakan nito ang kamay ko.

"I will never do that My love". Bakit pag siya tumatawag sakin ng ganoon ang sarap sa pakiramdam, feeling ko ako ang pinaka ma swerteng tao. " I will always be your shadow, if you tired then come to me hinding -hindi ako mapapagod sayo. Now tell me where you going beside sa Hospital? Ngumiti ito sa akin.

" I have an job interview today. Hindi ako pwedeng umasa sa pera ng parents ko".Nag aalala itong tumingin sa akin. Ang laki na ng bill sa Hospital ni Allyna.

Nagdadalawang -isip ako kung iuwi ko ba si Allyna o magstay pa rin siya duon. Allyna wants to go home pero nag aalala ako sa condition niya. Kasi pag nasa hospital namomonitor ang condition niya.

"I can help you Talieghna, baka ikaw naman ang magkasakit, Do you really need that? I can pay your bills for you ". Umiling ako, I smiled. " thank you 3 hours lang ang part time job ko kaya it's okay. Thank you for your concern nawawala agad ang pagod ko. ".He sigh... Kontra sa gusto ko.

"Okay, pero magpahinga ka kung kakailangan .Tumango ako.

"Papasok na ako , thank you sa paghatid".

Pumasok ako sa gate ng bahay, nakatayo parin ito sa labas. Tatalikod na sana ito ng tawagin ko.

" Rylle... Bumaling ito sa akin.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Humarap at hinawakan ang pisngi niya ng may ngiti sa labi. Dahan -dahan kong nilapit ang mukha ko sa kanya at hinalikan ang kanyang labi.

Nagulat siya sa ginawa ko at Hindi makakilos sa kinatatayuan.

" I love you".. I whispered to his ears.

Mabilis akong tumakbo sa bahay at inilock ang pinto. Parang tinatambol ang puso ko sa bilis ng tibok niyon. Napahawak pa ako sa puso ko ngayon nagsink in sa akin ang ginawa ko. Hinilamos ko ang labi ko. Pero wala akong pinagsisihan sa ginawa ko. Yung lang ang tanging magagawa ko upang maibsan ang pag -aalala niya sa akin.

Kung tutuusin presence niya pa lang ay malaking bagay na.

Narinig kong tumunog ang motorcycle sa labas. Hindi na ako nag abalang tignan iyon. Nang masigurong wala na siya ay mabilis akong lumabas at dumiretso sa backyard. Nilinis ko muna ang paligid at nagdilig ng halaman saka umupo ulit sa puntod ng mga magulang ko. Nilagyan ko ito ng mga bulaklak na pinutol ko kanina sa gilid namin.

"Pasensiya na kayo Ma, Pa. Hindi ako nakabili ng magandang bulaklak para sa inyo. Alam niyo naman itong panganay niyo masyadong busy. Sa susunod ko na po kayo kwekwentuhan ng nangyari sa araw namin. Imiss you ma, I miss you pa. "