Bölüm 7

12 3 0
                                    

(o gün eve dönüş yolunda Naz ve Çağan'ın başına gelenler)

(Naz)

     Çağanla -yanlışlıkla- öpüştüğümüz için aramız bi tuhaf olmuştu. Ne o konuşuyordu ne ben. Ama kendimi suçlu hissediyordum. Bilmiyorum... Yani grubun her arkadaş grubunda deli birileri olur ya, ben ve Çağan o delilerdik işte. Kafamı ona çevirmeden konuştum,

-Özür dilerim

-Özür dilerim

     Şaşkınlıkla ona döndük o da bana dönmüştü. Aynı anda konuşmuştuk. Çağan hızla kendini toplayıp konuştu,

-Bu gün cafede olanlar için üzgünüm. Yani eğer rahatsız olduysan... İsteyerek olmamıştı. Yemin ederim.

Naz:

-Problem etmiyorum ve ben de aynı sebepten dolayı özür dilemiştim.

Çağan:

-Sorun değil. Yani aramız eskisi gibi mi?

Naz:

-Hiç bozulmamıştı ki.

     Çağan başını önüne çevirdi ve market arabasını görünce aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü ve sordu,

-Bir delilik yapmaya ne dersin

Naz:

-Biz bu günler için yaratıldık aslanım.

     Çağan bana hınzırca gülümsedi ve hemen yanımızdaki çeyizlik eşya satan dükkana girdi. Ben öylece onu beklerken bir anda elinde iki çarşaf ve iki gözlükle karşımda belirdi. Ben merak içinde ona bakarken beyaz çarşafı üzerime örttü. Sonra -muhtemelen yerden bulduğu bir cam parçası veya sivri bir taşla- çarşafın gözlerime denk gelen kısımlarına delikler açtı. Sonra da gözlükleri gözüme taktı. Aynısını kendine de yaptı ve bir anda beni kucağına aldı. Ben korkuyla çığlık atarken Çağan kahkaha attı ve beni market arabasının içine koydu.

     Cebinden çıkardığı telefondan iki deli şarkısını açtı -tabii ki her şarkıya yaptığı gibi speed up halde açtı- ve beni koşarak sürmeye başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

     Cebinden çıkardığı telefondan iki deli şarkısını açtı -tabii ki her şarkıya yaptığı gibi speed up halde açtı- ve beni koşarak sürmeye başladı. Ben de bağıra bağıra son ses çalan şarkıya eşlik ediyordum. İnsanlar şaşkın şaşkın bize bakıyor, fotoğraflarımızı ve videolarımızı çekiyorlardı. Kahkahalar içinde sokaklar boyu koştuk. Sonunda Çağan nefes nefese kalmıştı diye durunca yanımızdaki markete baktım. Sonra ona,

-İstikamet market! Su alacağız!

     Çağan bunu duyar duymaz bir saniye bile düşünmeden beni onayladı. Markete girdiğimizde herkes tuhaf tuhaf bize bakıyordu. Ben ise hiç umursamadan geçtiğimiz reyonlarda gördüğüm her şeyi arabaya dolduruyordum. Çağan bu halime güldü ve,

-Biz su almayacak mıydık?

     Diye sordu. Ben ise omuz silkip mısır gevreklerine elimi uzattım. Çağan bu halime kahkaha atıp yavaş yavaş su reyonuna doğru ilerliyordu. Gördüğüm kuru yemişler başımı döndürürken iki paket de çekirdek aldım. Sonunda kasaya geldiğimizde Güç bela da olsa yarı yarıya ödemeyi kabul ettirdim ve dükkandan meraklı kasiyeri arkamızda bırakarak çıktık. Çimenlik alanı bol olan bir park görünce hemen Çağan'a, 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 01, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Depresyon/Yarı MesajlaşmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin