သူဌေးကြီးရဲ့ နတ်သမီးလေးအဖြစ် ကူးပြောင်းလာခြင်း [MM Translation]

chapter 3.2

သူက လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ကို ရသွားသလို ချီယင်း၏ မက်ဆေ့ချ်ကို ယုချန်ထံသို့ အလျင်အမြန် ပေးပို့လိုက်သည်။ ယုချန်က ချီယင်း သူ့အတန်းဖော်များနှင့် အလွန်ပျော်နေသည်ဟု သိလိုက်ရသည့်အတွက် ထိုကိစ္စကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။

ယုကျောက် ဖုန်းချလိုက်ပြီးနောက် ချီယင်း ဘေးနားက ပင်ပန်းနေသော ကျီးရန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ ခေါင်းကို ငုံ့ကာ we chat တွင် စာရိုက်ရင်း ချီယင်းနှင့် စကားပြောနေလိုက်သည်။

____ အစ်မ နင် သူ့ကို သိလို့လား...

____ အင်း

____ တကယ်ကြီး ... အစ်မတို့နှစ်ယောက် ဘယ်လိုသိတာလဲ... သူ ဘယ်သူလဲဆိုတာရော အစ်မ သိလား...

____ ကျီးရန်

____ အစ်မ ကျွန်တော် ပြောမယ် သူ့ရဲ့ ရုပ်ကြောင့် အရူးလုပ် မခံရစေနဲ့ ဒီလူက လူကောင်း မဟုတ်ဘူး

____ မဟုတ်ပါဘူး သူက အရမ်းကောင်းတဲ့လူပါ အစ်မ သိတယ်

ယုကျောက် ဒေါသထွက်စွာ မျက်လုံးကို လှိမ့်လိုက်၏။ သူ ဆဲမိလုနီးပါးပင်။

သူမ ဘာမှ မသိပါဘူး

သူ့ရဲ့ တိတ်ဆိတ်ပြီး လိမ္မာတဲ့ အစ်မကို ကျောင်း ပထမဦးဆုံးနေ့မှာတင် ဦးနှောက်ဆေးခံလိုက်ရတဲ့အထိ သောက်တန်းခွဲ ၂ က အဆိပ်ပြင်းတာလား...

ခွေးကောင် ကျီးရန်ရဲ့ လက်သီးက အားပြင်းလွန်းလို့ သူ့ဗိုက်အောက်ပိုင်းက အခုထိ နာနေတုန်းပဲ ပြီးရင် သူ့အခြေအနေကို ဆရာဝန်ကို စစ်ဆေးခိုင်းရမယ်

လူနာတင်ယာဥ်က ဆေးရုံသို့ တန်းလာခြင်း ဖြစ်ပြီး ကျီးရန်က အစမှ အဆုံးထိ စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောပေ။ ချီယင်း ဆရာဝန်နှင့် တွေ့ဆုံနေသည်အထိ စောင့်နေခဲ့သည်။ ထို့နောက် ကုသစရိတ်စာရွက်ကို ယူပြီး ကောင်တာသို့သွားကာ ဆေးစရိတ်ကို ပေးချေလိုက်သည်။ သူ ပြန်ရောက်သောအခါ သူက ထိုကိစ္စအားလုံးကို ယုကျောက်ထံတွင် ထားခဲ့ပြီး ထွက်သွားတော့သည်။

ချီယင်းက ကုသခန်းကို ဝင်တော့မည့်အချိန်တွင် သူ ထွက်သွားတော့မည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက ပြေးသွားလိုက်ပြီး သူ့ပခုံးပေါ်မှ ကျောင်းအင်္ကျီ၏ လက်ကို ဆွဲထားလိုက်သည်။