මඟ බලමින් 👀

විසි හයවන දිගහැරුම 👀

" උඩ කෑල්ල දැකලා ඔහොම බිව්වා නම් රපුන්සල් යට කෑල්ල දැක්කා නම් ඔයා ළිඳම ඉහියිනේ…කෝකටත් ළිඳක් කපන්නේ නැතුව වතුර ගන්න නලයක් ගහන්න කියන්න ඕනේ සුදු අයියට…"

විර්දේව් දුර දිග නොබලා කිව් කතාවට ඇය එක හුස්මට බොමින් සිටි වතුර ඉස්පොල්ලේ ගොස් නහයෙන් කටින් වතුර එන විට ඇය කසින්න ගද්දී තමා ඔහුට වැටහුනේ ඔහු කල විහිළුව දුර දිග ගොස් ඇති බව...

කොපුල් මතින් කඳුළු බේරෙද්දී විර්දේව් ඇගේ පිටට තට්ටු කරමින් හිස අත ගාන්න ගත්තේ ඇය මෙලෙස වත් වේදනාවක් දරනවා ඔහුට බලන්න බැරි තැන….ආහේලිගේ වේදනාව ඉදිරියේ විර්දේව්ගේ මැලවී ගිය මුහුණ සධිල් දුටුවේ ටී ෂර්ටයක් කර වටා දමාගෙන ඔහු මුළුතැන්ගෙට එමින් සිටියදී….

" මන් කියන්නද මදූ…...දෝණීට ළමයෙක්වත් හදන්න දෙන්න එපා….තව නලෝපන්….ළමයත් ඔයාගේ බඩට ගත්තා නම් ලේසීනේ...පැටික්කිට කිසිම අමාරුවක් නෑ…පියරු බබා වගේ මන් බලාගන්නම්….අඩුම වැලි කැටයක් වත් පෑගෙන්න දෙන්නෙ නෑ…."

සධිල් පවසන්නේ වේදනාවෙන් ඇදුම් කන අතත් අල්ලාගෙන ආහේලිගේ කැස්ස නතර වුනත් තවමත් පිටට තට්ටු කරනා විර්දේව් දෙස බලා සිතට නැගෙනා කෝපය පාලනය කරගෙන…

" මට ගර්භාෂයක් තිබ්බා නම් මන් ඒක්ත් කරනවා….තිබ්බත් බෑහ්….වෙන මිනිහෙක් එක්ක ඉදලා දරුවෙක් හදාගත්තත් සුදු අයියා එක්ක ඉදලා නම් බෑ….."

" තමුන්ට අද මම…………"

සධිල් පැන්ට්‍රි එක මත තිබුනු තියුණු පිහියට අතට ගත්තේ මෙතෙක් වේලා ඔවුන් දෙදෙනාගේ රණ්ඩුව දෙස ගල් ගැසී බලා සිටි ආහේලී පවා බිය වෙද්දී….

" බය වෙන්න එපා අප්පත්තිගේ දෝණී...අතක් පයක් කඩලා හොල්පිට්ල් ඉන්න වුනත් මරන්න තරම් දරුණු නෑ මෙයා...කට විතරයි….නිකම්ම නිකම් මේහ් පුස්සක්…..."

ආහේලි බිය වූ බව තේරුම් ගිය සධිල් පිහිය ගත් තැනින්ම තබා විර්දේව් දෙසට හෙළුවේ ඔහුව දවා අළු කරන තරමේ බැල්මක්….

" ආහ් මේ එන්නේ අනිත් නැලවිලිකාරයා…"

හිස කසමින් එන සෞර දුටු සධිල් පැවසුවේ පෙර කේන්තියෙන්මයි….