gyuvin-ricky
gyuvin:
dün için
özür dilerim
seni yordum o kadar
birde dudağına yapıştım|ricky:
sorun değil
bende senle konuşmak istiyordumgyuvin:
neden
bir sorun mu var
ne yaptım yinericky:
sen bir şey yapmadın
benim özür dilemem gerek senden
gunwooku kıskandım bir an
bitmesine rağmen aramızı bozdum
hem senle
hem gunwookla
ayrıca dün gece eşsiz hissettirdin beni
hatırlıyor musungyuvin:
arabada seni öptüğümü müevet aslında
ricky:
bu kadar açık sözlü olma herkesegyuvin:
özelliğim bu
huyum kurusun
ne diyeyimricky:
hayır
senin tepkilerini,konuşmanı her şeyini en az seni sevdiğim kadar seviyorum gyuvingyuvin:
bende seni seviyorum
motorcu çocukricky:
motorcu çocuk
havalı
öğlenleri de buluşsak
olmaz mıgyuvin:
sana paten kaymayı öğretmemi ister misinricky:
kırılmadık tarafım kalmaz
boşver sen direktgyuvin:
bende profesyonel değilimdir
9-10 yıldır sürüyorum
gerçekten çok eğlenceli olacak
geliyor musunricky:
çok istedin
seni kırabileceğimi mi sandın
geleceğim
ne zaman gideceğizgyuvin:
şimdi çıkmaya ne dersin
sanırım daha fazla seni görmeden dayanamayacağımricky:
tamam güzelim
ama ilk önce paten almam gerekgyuvin:
ha
patenin yoksa
sorun değil
başka bir şeyler yaparız
boşuna paten almaricky:
benim için sorun olmaz
bence ben sana kaykay kaymayı öğreteyim
|belini sarmak için uydurduğum bahanelere bakgyuvin:
olur
kaykay kaymayı hep istemişimdir
ama dengesiz biri olduğum için beni tutman gerekricky:
bana güvenebileceğini biliyorsun
1 saat sonra görüşürüz
seni alırımgyuvin:
tamamdır
görüşürüz 🤍ricky:
|kalbini yerim(...)
"hyung, ben gidiyorum! ricky kaykay kaymayı öğretecek." kollarını belime sararak beni sardı. "bir yerlerini kırmadan gel, olur mu?" gülerek omzuna vurdum. "o kadar sakar birisi değilim!" ben bilmem diye omzunu kaldırmıştı. ayakkabılarımı giyip görüşürüz diyerek elimi salladım. evde tek kalmayıp sevgilisini çağıracaktı.
apartman kapısından çıktığımda ricky'nin kornaya basarak bana baktığını farkettim. kaykayı da olduğu için motor yerine arabayla gelmişti. arka kapıyı açıp eşyalarımı bıraktım. ön koltuğa geçtiğimde yanağıma hızlıca bir öpücük kondurup geri çekildi. arabayı çalıştırıp asla bilmediğim bir yere doğru sürmeye başladı.
kaykaycı parklarından birine gelmiştik. rampalardan atlayan kaykaycılar, onları köşeden izleyen insanlar ve bir gün belki onlar gibi olacak çocuklar vardı.
bagajdan kaykayını çıkartıp sürmeye başladı. eliyle arkadan gel işareti yapıyordu. kaykayının ucuna basıp kaykayı kaldırdı. elimi tutmuş birlikte piste doğru gidiyorduk. "baştan söyleyeyim, buradaki hiçbir şeye çıkmayacağım." "sen ilk önce düz durmaya çalış kaykayda." "sus ya, sende annenin karnından kaykay kayarak çıkmadın herhalde." ufak bir kahkaha patlattığında onu her zaman gülmesini istediğimi farkettim.
neden sana aşık olduğumu söyleyemiyorum? çatılardan aşkımı haykırmak istiyorum. keşke böyle bir şey mümkün olabilseydi, neden mümkün olamıyor? çünkü ben seninim ricky.
-
bir suru odev arasinda attigim bolum
gorusuruz 💌 !
![](https://img.wattpad.com/cover/351821307-288-k909030.jpg)
YOU ARE READING
moth to a flame/gyuricky
Fanfictiongecenin bir yarısı evime yürürken yanıma motoruyla gelen bu çocuğun hayatımı değiştireceğini nereden bilebilirdim ki? *rickyxkgv