Owner of the Heart -Hwang Hyunjin

5. Bölüm

"Kolye Hyera'nın. O yüzden 'H' harfi var... Burda unutmuş olmalı veririz yarın..." dedim. Umarım yerdi.

"Unutmayın vermeyi, değerli bir şeye benziyor." Deyip bana verdi. Üzerimden tonlarca yük kalkmıştı şimdi.

Mi Cha gözlerini Minho'ya dikmişti. Bir şey söyleyecek gibiydi ama tereddüt ediyordu.

"Minho oppa..." diye mırıldandı belli belirsiz.

Abim afallayıp birkaç kez boş boş gözlerini açıp kapattı. Balık gibi görünüyordu.

"Efendim Mi Cha-shi?"

"Doktor ile konuşsan, bugün çıksam olmaz mı? Ben hastanede daha kötü hissediyorum kendimi... Boğulacak gibi hissediyorum..."

"Ama senin iyiliğin için. Kalman gerekiyor."

"Size de yük oluyorum ama. İşiniz var, okul var. Hem ben iyiyim. Düzgün beslenip ilaçlarımı alırsam hemen toparlanırım.  Olmaz mı?"

"Pekala... Ben bir konuşayım. Ama eğer hayır derse doktor ısrar etmeyeceğim."

"Teşekkür ederim" deyip gülümsedi.

Abim de gülümsemesine karşılık verip odadan çıktığında Hyera girmişti. Stajyerdi ama akşam da burada olmasına şaşırmıştım. Birkaç saat önceye dek buradaydı.

  "Ben geldim! Aslında mesaim biteli oluyor ama uğramak istedim. Sonuçta okul arkadaşıyız... Bir de maalesef kan bağım olan saçı uzun aklı kısa olan abimin arkadaşısınız. Kontrol etmek istedim hastaneden gitmeden."

Saçı uzun aklı kısa? Bu gülmeme sebep olmuştu. Bu kızı gerçekten çok sevmiştim.

"Hoşgeldin Hyera. Mi Cha şimdiden sıkıldı gidelim diyor. Abim konuşmaya gitti doktoruyla."

"Ama neden hemen ispiyonladın ki şimdi..." dedi Mi Cha üzgünce.

"İyi bakamıyorlar mı yoksa sana burada?"

"Yok da..."

"Eğer kendine dikkat edeceksen hastane yerine evde kalsan daha sağlıklı olur, okul için rapor alıp bir hafta evde dinlenirsen toparlanırsın."

Mi Cha önce kafasını olumlu anlamda salladı konuşmadan. Abim odaya girdiğinde umutla onun yüzüne baktı.

"Bir sürü şart koştu ama çıkmana izin verdi. Birazdan kendisi gelip konuşacak seninle. Sonra çıkabiliriz."

"Çok teşekkür ederim Minho-shi!" dedi neşeyle.

Doktor birkaç dakika sonra gelip bir sürü şey tembihledi ve reçeteyi bırakıp taburculuk işlemlerini tamamladı. Hep beraber hastaneden çıktığımızda hava kararmıştı.

"Seni de eve bırakalım Hyera." Dedim ona dönüp.

"Ah şey, erkek arkadaşıma mesaj attım. O alacak beni. Ama o gelene kadar bekleyebilirsiniz sizi tanıştırırım, sık sık görüşeceğiz nasıl olsa. Özellikle Mi Cha-shi yakandayım artık haberin olsun."

Mi Cha koluma girmişti gözlerini kaçırıp. Sakince kolumu ellerinin arasından kurtardığımda kedi gibi suratıma bakmıştı fakat sevmiyordum ben temas. Saçı uzun aklı kısa uzun boylu ismi Hyunjin olanlar hariçti tabi.

Bir süre sonra beklerken önümüzde bir spor araba durdu. Hyera arabayı görünce kocaman gülümsedi. Felix olmalıydı. Arabadan iner inmez sıkıca sarılmışlardı.

Bu görüntü her ne kadar içimi ısıtsa da biraz içim burkulmuştu. Keşke demiştim sadece.

"Çok özledim seni..." dedi Felix.