ကမ္ဘာဆယ်ခုကိုဖြတ်သန်းပြီးတဲ့နောက်ငါထွက်မပြေးနိုင်တော့ဘူး

Ch 15 ဘယ်သူမှကိုယ့်မျက်လုံးထဲမဝင်ဘူး 2

ချွမ်းချုံကအကောင်လေးကိုကိုယ်တိုင်လည်းနာမည်ပေးတဲ့အပြင်သူမကန်ထုတ်ခံရချိန်မှာတောင်သူ့ကိုအတူနေခိုင်းတယ်။

ကောင်မလေးကကြောင်တောင်တောင်နဲ့ရပ်နေမိသည်။

သူမကိုမနှစ်သက်တော့ဘူးလား?

—----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

သူ့ရဲ့ဝိဥာဥ်ကိုပြန်လည်ထိန်းသိမ်းတာမပြီးသေးခင်ရွှမ်းဟွမ်ကမ္ဘာမှာရက်အနည်းငယ်လောက်နေနေရသည်။လုပ်စရာဘာမှမရှိတာကြောင့်အချိန်တွေကိုအားလပ်စွာဖြတ်သန်းနေသည်။အကျိုးကျေးဇူးတစ်ခုကတော့နှင်းသားပေါက်လေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ကျင့်သားရလာပြီးသူ့ရဲ့လှုပ်ရှားနိုင်စွမ်းတွေတိုးတက်လာတာပင်။

ကမ္ဘာကြီးကတကယ်ကိုလွမ်းဆွတ်စရာကောင်းနေတာကိုထည့်မပြောနဲ့ဦး...

ကျိနင်းကတကယ့်သားပေါက်လေးလိုမျိုးသူ့ကိုသူနေရာတိတိကျကျမရှိဘဲလျှောက်လျက်နေသည်။

ဒါကသူပထမဆုံးအကြိမ်တိရစ္ဆာန်ဖြစ်ရတာမျိုးမဟုတ်ပေ။ကိုယ်ခံပညာကမ္ဘာမှာသူရဲ့အချိန်တွေအကုန်နီးပါးကိုမြေခွေးပေါက်လေးအဖြစ်ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကမ္ဘာမှာဆိုရင်လည်းအစကနေအဆုံးထိရေသူထီးတစ်ကောင်ဖြစ်ခဲ့ရပြီးနောက်ကမ္ဘာရောက်တဲ့အခါခြေထောက်နှစ်ချောင်းနဲ့ဘယ်လိုလမ်းလျှောက်ရမယ်ဆိုတာကိုပါမေ့သလောက်ဖြစ်သွားသည်။အချိန်တိုင်း‌မြေပြင်ပေါ်မှာပဲတွားသွားချင်နေမိသည်။

သူ့အမွေးတွေကိုသပ်ရပ်အောင်လုပ်ပြီးနောက်ရင်ချွမ်းချုံရဲ့အနားကိုငြိမ်းချမ်းစွာလျှောက်သွားလိုက်သည်။ထိုအခါခေါင်းလေးကိုတစ်ချက်အပုတ်ခံလိုက်ရသေးသည်။ရင်ချွမ်းချုံရဲ့ခြေထောက်နားမှာလှဲလိုက်ပြီးသူ့အင်္ကျီအနားစပေါ်မှာအိပ်နေလိုက်သည်။

လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေမှာကျိနင်းကရင်ချွမ်းချုံရဲ့ရထားလုံးထဲ၌နေရာလေးတစ်ခုအတည်တကျရထားသည်။ပထမတော့ယွင်သောင့်ကသူ့ကိုဖမ်းချင်နေတာမို့ရင်ချွမ်းချင်ရဲ့နေရာမှာခိုလှုံခဲ့ရသည်။သို့သော်ရင်ချွမ်းချုံကသူ့ကိုဘယ်တော့မှမငြင်းဆန်ခဲ့ပဲသူတံခါးအပြင်မှာမတ်တပ်ရပ်ပြီးလိုက်ကာစတွေကိုလက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ဆွဲတိုင်းဝင်ခွင့်ပေးခဲ့သည်။