Bestfriends to Lovers (CTM Series #1) - COMPLETED

42 Missing

Chelsea's POV

Nakakalungkot isipin na wala na yung girl bestfriend ko. Wala na yung palagi nandyan sa tuwing kelangan ko sya. Wala na! Parang ang hirap tanggapin. Nahihirapan akong tanggapin. Hindi ko alam kung paano ko tatanggapin but still kelangan kong tanggapin ito. Knowing Faye, she hates seeing me like this. She hates seeing Drew indespair! Tekaaa. Speaking of Drew. Nakauwe na kaya yon? alam kong isa sya sa mga nahihirapan ngayon at sya ang MAS nahihirapan samin ngayon.

"Oh. Andyan kana pala Chelsea." Si Mom. I think kakauwe lang nya from company. Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi nya.

"Opo. Actually kakauwe ko lang." I answered. Umupo ako sa sofa at tumabi naman sya sakin.

"How have you been, honey?" She hold my hand. Alam ko na kung ano ang tinatanong nya. She's asking about Faye's funeral.

"I'm okay. I need to be okay."

"If you say so...osige na! Mag bibihis muna ako." She smiled. Tumango na lamang ako bilang sagot.

Maya maya pa ay nakarinig ako ng patak ng tubig sa labas. I think, it's raining. Lumabas ako sa garden then I saw that it's raining. Si Drew.

I immediately dialled Tito's number, Drew's Father. Then he answered it.

"Hello? Who's this?"

"Tito it's me, Chelsea. Sorry If I had to disturbed you."

"Oh. It's okay. By the way Why did you call?"

"I'm just cheking up on Drew. Nagbabaka sakali po kasi akong nakauwe na sya? Naiwan po kasi sya sa Cemetery e. He wants to be alone."

"He's not here yet Hija."

"Ganun po ba? Sige po. Thank you."
I'm about to end the call but he say something.

"Can you owe me a favor Hija?"

"Sure. Anything Tito."
From the other line. Narinig ko ang pag buntong hininga nito.

"Can you please follow him there? I want to be assure that my son is Safe."

"Sige po Tito."

"Thank you!"

He hanged up!

Agad akong nag punta sa garagge. Buti nalang nandito si Manong Fermin.

"Saan po ang lakad Ma'am?" Agad na bungad nito sakin habang kinukuskos ang bintana ng kotse.

"Sa sementeryo tayo Manong."

Agad naman syang tumango at pinag buksan ako ng pinto sa back seat.
Nag drive na ito papunta sa Sementeryo. Wala pdin tigil ang ulan. Ano na kaya ginagawa ni Drew?
Then there I saw him standing at Faye's grave. Nakatalikod ito sakin pero alam kong nakatingala ito at sguro ay nakapikit din. Ang mga kamay nito ay parang sinasambot ang bawat patak ng ulan.

Nakaramdam ako ng awa sa kanya. He loves her so much.
Lalabas na sana ako ng kotse pero nag salita si Manong.

"Mam. Eto po payong." He handed me his umbrella. Agad ko syang nginitian. Tinanggap ko ito at lumabas na ng tuluyan.

Agad ko syang nilapitan pero bago ko sya matawag ay narinig ko itong nag salita. Kaya natigilan ako.

"I'm sorry Faye. I'm sorry! I'm sorry kung napabayaan kita. Patawarin mko." Umiiyak nyang sabi.

Naramdaman ko nalang na pumapatak ang luha ko sa pisngi ko. I hate seeing Drew like this. He doesn't deserve to be like this.

"Drew!"

Nilingon ako nito.
Kitang kita ko ang lungkot sa mga mata nya. Agad naman itong umiwas ng tingin at tumungo.

"Why are you here?" Lumapit ako sa kanya at isinukob sya sa payong ko.

"I came soon as nakita kong umuulan...." Hndi padin ito tumitingin sakin. "Let's go." Tumingin ito sakin. I saw tears escaped from his eyes.

Tinitigan ko ito mabuti.
"Dito mun...." I cut him.

"NO!" Napasigaw ako ng wala sa oras. Nakakayamot kasi! Hindi dapat sya nagiging ganyan. Hndi dapat.

"Sasama ka sakin sa ayaw at sa gusto mo!" Nakatingin lamang ito sa akin.

"Nag aalaa na si Tito sayo. Nag aalala na ang barkada sayo! Kaya halika na. Let's go Home." Mag sasalita pa sana ito pero hinawakan ko na ang kamay nito at hinila.

"Sakin kana suma..."

"I have my car."

"No! Ihahatid kita."

Humalukipkip ito at saglit ay nag takip ng mukha. Sguro naiinis na ito sakin.

"Just.... Just let me drive my car. I want to be alone."

Seems like gusto nya talaga mapag isa. Should I let him?

"Okay. Pero nakasunod ako sayo! You can't escape. Sge na. Drive safely okay?"

Ngumiti ito sa akin at pagkatapos ay naglakad na sa kotse nya.

Ako naman ay sumakay ndin.

"Sundan mo sya!"
Tumango naman si Manong at nag drive na.

Sinusundan lang namin si Drew. Hndi pdin maalis sa isip ko yung mukha ni Drew kanina. It's my first time to see hin crying like that! He wants to explode his tears. He wants to scream I know.

Maya pa ay tumunog ang phone ko. Tinignan ko ang caller ID and I saw James's calling. I forgot to tell him na nasa sementryo ako. I swipe my phone to answer it!

"Hello?"

"Where are you, Chels?"

"I.....I'm at the car!"

"Oh. Where are you going?" Ramdam ko ang pagtataka nito.

"Actually. I'm following Drew's car right now. Galing akong Cemetery. Tito called me up and owe him a favor."

"So di pa pala nauwe si Drew since we go home?"

Napatango ako na para bang nakikita ni James ang pag tango ko.
"Yep. He's so....stubborn! Alam mo ba basang basa sya sa ulan kanina. Then he's talking to Faye's grave."

"He missed her so much!" I'm talking to James but my attention is on the car that we're falling right now.

"It seems to. Hyst! He's in despair, James."

Humalukipkip ito bago mag salita.
"I understand him. If I were on his situation right now, I will beg just to get her back."

"That's what Drew is exactly acting right now."

"Hyst. I can't believe she's gone."
Dama ko ang lungkot sa boses nito. Maging ako ay nalulungkot din. Nawalan ako ng kaibigan. Bestfriend. Kapatid.

"Feeling is mutual."
Natagilan ako ng kumatok si Drew sa bintana ng back seat.

"I'll hang up. Call you back." Nag okay naman si James. Then I ended the call.

Binaba ko naman ang bintana at tinignan si Drew ng so-look.

"We're here. Umuwe kana." Cold na sabi pdin nito.

"Okay."

Bago ko pa man isara ang bintana ng kotse. Nagsalita ule ito.

"Chels?" He almost whispered.

"Yes?"

"Thank you." He mouthed.

"You don't have to."

Ngumiti ito sa akin pero pilit pdin. Halata ko pdin ang lungkot nito.

"Text me when you get home." Sabi nito bago tuluyan umalis.

Tumango naman ako at binaba na ang bintana. I ordered manong to drive home now. Nag drive naman ito.

I grabbed my phone and.

"going home now."

Message sent to James.