ZEMHERİ (+18)

22. BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR...

"Cenaze ne zaman?"

"Birazdan çıkacağım."

Başını aşağı yukarı salladı Afra.

"Seninle gelebilirim, yani istersen."

Savaş yana kıvrılan dudağıyla baktı genç kıza.

"Gel."

"Tamam, üstümü giyineyim hızlıca."

Giyinme odasına yürüdü; siyah, uzun, askılı, dar bir elbise seçti. Yüzüne makyaj yapmamaya karar verdi, güneş kremini sürdü. Saçlarını serbest bıraktı.

"Hazırım."

Savaş yatağa oturmuş kendisini bekliyordu, seslendiğinde elindeki telefonu cebine attı.

"Çıkalım."

Odadan çıkarken peşi sıra takip etti Afra adamı. Merdivenlerin sonunda annesiyle karşılaştı.

"Afra?"

Kadının sorgular bakışlarıyla gülümsemeye çalıştı Afra, annesi hâlâ Savaş' tan hazzetmiyordu.

"Kuzey, Savaş' ın arkadaşı, vefat etmiş. Cenazesi bugünmüş. Oraya gideceğiz."

Lale başını yavaşça salladı, gözleri karşısında dikilen adamı buldu. Savaş' ın bakışları düzdü, ifadesizdi.

"Başın sağ olsun. Geç kalma Afra."

"Aslında, Lale Hanım, karım bugün benim evimde kalacak. Konuşmamız gereken meseleler var."

Afra önce annesine, sonra Savaş' a baktı gergince. Aralarında yaşanacak herhangi bir sürtüşmeye şahit olmak istemiyordu. Yeterince yorgundu, artık tartışma istemiyordu. Adamın teklifini de mantıklı bulmuştu. Ne kadar erken konuşurlarsa o kadar iyiydi.

Lale kaşlarını çattı, ağzını açacağı sırada beline sarılan kollarla arkasındaki Taner' e baktı.

"Hoş geldin Savaş."

"Hoş buldum abi."

Afra, Savaş' ın babasına karşı samimiyetiyle derin bir oh çekti. "Abi" Savaş gibi bir adamın dünyasında saygı demekti.

"Nasılsın?"

"İdare etmeye çalışıyorum. Sen nasılsın?"

"Aynı. Kuzey için mi buradasın?"

Başını salladı adam, cevap vermedi. Taner de aynı hareketle karşılık verdi.

"Başımız sağ olsun. Ben de cenazeye geçiyorum. Beraber çıkalım."

"Taner."

Lale' nin uyarı dolu ses tonuyla ona döndü Taner.

"Efendim?"

Lale hırsla soluklandı.

"Kızım bu gece evinde uyuyacak, Savaş' ın bunu anlamasını sağlarsan sevinirim."

Taner derin bir iç çekti. Savaş ve Afra' ya döndü.

"Siz çıkın ben takip ederim sizi."

Yanlarından ayrılan gençlerle kollarını göğsünde birleştirdi Lale.

"Ne yaptığını sanıyorsun? Bu adama bu yüzü sen veriyorsun farkında mısın? Adam kızımızı kaçırdı, bir hafta bizden ve tüm dış dünyadan kopardı onu."

"Lale yeter!"

Adamın bağırışıyla irkildi kadın.

"Bak yavrum, ben senin bu adam dediğin çocuğun annesini de babasını da tanıyorum. Bu adamı yıllardır tanıyorum. Lale' m anlamadığın şey Afra' nın artık bir çocuk olmadığı, onun yerine karar veremeyiz. Kızımızın kararlarına saygı duymak zorunda olduğumuzu görmüyorsun çünkü o senin için hâlâ bir çocuk. Kararı doğru da olsa yanlış da olsa, ki buna da o karar verecek, sorumluluğunu üstelenebilecek yaşta."