Son defa

bölüm / 14

En son 3 yıl önce gördüğüm o güzel gülüşü görmeme vesile olan o güzel tebessümünü kondurdu yüzüne. " denerim mutlaka."

Ne kadar garipti sanki iki yabancı konuşuyor gibiydik. Doğrusu iki yabancıydık beni alt tarafı bir gün görmüş yardım etmiş ve sonra hiç görmemişti o yüzden iki yabancıydık.

Otobüsün gelmesiyle ikimizde sırayla bindik yine her zamanki gibi aşırı kalabalıktı malesef. Ve camlarıda açmamışlardı. Gerçekten nefessizlikten ölebilirdim ikimiz aynı anda bindiğimiz için mertlede aşırı yakındık.

Kokusu hala aynıydı.Bu yakınlıktan istifade biraz sapıklık yapıp onu koklamış olabilirim ama bu pekte benim suçum sayılmaz ne yapsaydım diğer yanımdaki sigara kokan dayıyı mı koklasaydım. Doğrusu onu koklamama gerek yok heryeri almış zaten kokusu.

Dayı içimden onun hakkında böyle kötü konuştuğumu hissetmiş olacakki ." Kızım sende şöyle ilerlesene biraz ." Diye bana kızmıştı. İyide nereye ilerleyeyim mertin üstüne çıkmadığım müddetçe gidecek başka biryerim yoktu malesef.

Mert benden önce davranıp dayıya cevabını verdi saolsun." Arkası halısaha değilki amca bu kadar yer var kız nereye gitsin." Mert adama çıkışınca adam söylenerek öbür tarafa döndü. Ama malesef beni itmesi hiç durmuyordu ön taraftan itildikçe bende ister istemez merte yapışıyordum.

Mert bir anda kolumdan çekip beni camın önündeki boş yere çekti ve kendide önüme geldi.

Ay bi dakika bi dakika ben bu sahneyi bir yerden hatırlıyorum şuan dejavu mu oluyorduk. O kalabalık ortamdan kurtulmanın verdiği ferahlıkla önümde kollarıyla bana kalkan olmuş adama diktim gözlerimi.

"Teşekkür ederim."

Mert gözlerini gözlerime dikmişti. Beni tanımıyorsa bana böyle bakması hiç adil değildi. "Önemli değil adam seni sıkıştırıp duruyordu daha fazla rahatsız olma istedim."

"Neden ki." Bir anda bunu sormuştum sanırım o da benden bu soruyu beklemiyordu önce bi durdu düşündü sonra tekrar o güzel kahverengi gözlerini bana çevirdi. " şey komşuluk hakları komşu olduğumuz için ben ondan dolayı yani yani başka komşum olsa onada yaparım."

Tabi canım komşuluk hakları. Benim aptal kafam sanki ne olacaktı başka. Ben hayal kırıklığından dolayı birşey diyemediğim için o da benden kurtulmak için zaman saydığından okula geldiğimizi hemen farketmişti.

"Bak üniversiteye geldik sen burda ineceksin galiba."

Yok yatıya kalıcam ben.

"Evet teşekkür ederim bu arada." Diyip hızla kollarının arasından çıktım ve otobüsten indim.

En yakında bulduğum bir bankın üzerine oturdum az önceki olayları sindirmek için.

"Komşuluk hakkıymış. Bak sen ya . Her komşusuna aynısını yaparmış. Allahın manyağı."

"Kime söyleniyorsun be." Yusuf söylenme sesimi duyup yanıma gelmişti.

"Hiçç manyağın birine."

"Senaya mı."

"Yok ya niye ona söyleneyim."

"Komşu felan diyordun da senin tek komşun sena diye biliyorum."

"Yok bu başka komşu balık hafızalı bi komşu."

Bu seferde konuşmamıza can eklenmişti.

"Balık hafızalı diyince mert geldi  aklıma ama komşu ne alaka onu anlayamadım."

Derin bir nefes aldım. "Biz senle küs değil miydik."

Can elini omzuma attı. " yoo ne münasebet kim demiş onu."

"Ne bileyim dün sen bana çemkirince."

Kafamı göğsüne iyice yaslayıp. "Birincisi ben sana değil sen bana çemkirdin ikincisi sen bana küssende ben sana küsmem ve bırakmam küçük hanım."

Can gerçkten bana iyi katlanıyordu onun sarılmasına karşılık bende ellerimi beline doladım. "Siz gerçekten benim öz kardeşlerimden daha çok kardeşimsiniz hepinizi çok seviyorum."

Can imalı bir şekilde demişti. " tabii kardeşiz kardeş." Kardeş kelimesinin üstüne bastırarak tekrar etmişti.

"Ne öyle imalı diyorsun kardeşim olmak istemiyorsan söyle yani bilelim." Dedim tripli bir şekilde.

Can ufak bir kahkaha atıp. "Yok estağfurullah hiç öyle bir şey der miyim ya ben."

Canlada aramı düzelmiştim bugün gerçekten iyi birgündü. Yani mertin beni hatırlamaması üzücüydü belki ama üst komşumdu bana bu kadar yakındı. Belkide bu bi işarettir.  Hergün beni gördükçe hatırlar hatta belki bana karşı birşeyler hisseder. Belkide hikayemiz yeni başlıyordur. Bekleyip görmek lazım.

Bölümü beğendiyseniz lütfen oylamayı unutmayın. Keyifli okumalar:)