I'll Never Forget

five

Rika'yı deniz kenarına getirmişlerdi. Kırmızı çocuk tam bir deniz aşığıydı. Hatta Mei sürekli ona önceki hayatında kesinlikle balık olduğunu söylerdi. Bu yüzden Mei, olmak istediği yerin burası olacağını düşünerek onu denize getirmişti. Rika'yı denizin dalgalarına bırakmadan önce, göğsünde birleştirdiği ellerinin arasına yoldayken bulup kopardığı bir papatya parçasını bıraktı ve mavinin üzerinde süzülen dostuna son kez baktı.

Rüzgar esip genç kızın boyalı sarı saçlarını savururken arkasına dönmüş onu izleyen Chishiya'ya bir gülümseme bahşetmişti. Chishiya bir kitap sayfasında gözlerini gezdiriyor gibi hissetti. Bu an fazlasıyla kitap satırı gibiydi.

Genç kız oğlanın yanına adımladı ve gözlerinin içine baktı. "Teşekkür ederim. Artık gidiyorum." biraz ilerledi ve arkasını dönerek oğlana son kez el salladı. Chishiya onu tanıyordu. Daha önce de böyle gitmesini izlemiş ve sonra aylarca görememişti onu. Şimdi de buna izin verecek miydi?

Chishiya duygularını belli etmeyi sevmiyordu, bunu zayıflık olarak görürdü. Ona sorsanız Mei'yle ilgili hiçbir şey düşünmediğini söylerdi. Ama yine de bunu soğuk görünmeye özen göstererek -daha doğrusu açık vermeden- halletmeye çalıştı. "Hey! Benimle gelmek ister misin? Sahil diye bir yere." Mei anlamazca baktı. Farklı bir yer olduğunu bilse de "Şu an da sahildeyiz." dedi. Chishiya gülümsedi, alay ettiğini anlamıştı. "Gelmeyi kabul edersen anlatacağım." dedi. "Ya etmezsem?" diye ekledi kız. "Hm. O zaman sanırım bu sırrı seninle paylaşamam. Ama gidecek bir yerin yok değil mi? Senin için daha iyi olacaktır."

Mei düşündü, oğlan haklıydı. Şimdi sohbet edebildiği tek insandan da ayrılsa ne yapacaktı? Oyunlara girip hayatta kalmaya çalışmak nereye kadar sürecekti. Yine de oyunları kazanırsa, belki Rika'ya neden böyle olduğuyla ilgili bir şeyler öğrenebilirdi. Sahil dediği yer muhtemelen hiyerarşi düzenin sağlandığı oyuncuların toplandığı bir yerdi diye düşündü Mei. Böylece yalnız olmaz ve kontrolünü kaybetmezdi. Bu yüzden kabul etmeye karar verdi.

"Sahil, aslında yeni kuruldu. Henüz çok az kişi var. Oyuncuların hep birlikte yaşadığı bir yer olma yolunda. Hep birlikte oyun kartlarını toplayıp bu dünyadan gitmek için." diye anlattı Chishiya. Ama Mei aptal değildi, Chishiya'nın da öyle olmadığını biliyordu. "Buna inandığını düşünmüyorum. Şimdi orada kalmanın gerçek sebebini söyle."

Chishiya gülümsedi ve ilerledi. Bu soruya henüz cevap vermeyecekti ama Mei gittikçe ilginçleşiyordu gözünde.

"Gidelim o zaman. Seni takip edeceğim, eminim bir bildiğin vardır." Mei gülümsedi ve koşar adım Chishiya'ya yetişti.