'ထလေ အခနျးရှေ့မှာစောင့ျရအောငျ'
ထမလာပါ။ အသကျတောငျရူနရေဲ့ မသဲကှဲ မကြျလုံးသတှေဟော ကွမျးပွငျပေါျမှာ ရူတညျစှာ။
'ကြှနျတောျသှားစရာရှိသေးလို့ hyungကိုကွည့ျထားပေးပါနောျ။
ရုတျတရကျထရပျကာ တညျတံ့တဲ့မကြျနှာထားဟာ အရငျလူပွနျရောကျလာသလို ခတျထနျစှာ။
တားခှင့ျမရှိသလို ဆှဲခှင့ျမရှိသညျမို့ ကာကှယျရနျသာ တတျနိုငျခဲ့ပါသညျ။
'tae မငျးနခေဲ့ ငါလိုကျသှားမယျ။ ကိုမာဝငျတာမရိုးရှငျးဘူး တဈခုခုရှိလောကျတယျ ။ ငါကာကှယျမှာမို့ စိတျပူမနနေဲ့ ငါလိုကျသှားမယျ။'
'ဂရုစိုကျကွဦး Hung'
စိတျပူတာပေါ့ အတူနလောတဲ့နှဈတှအေမြားကွီးကို ပွနျလှနျကွည့ျရငျး ဒီကလေးဟာ နူးညံလာတာသိပျမကွာသေးပါ။ ခစြျတတျသှားတာ လူငယျဘဝကိုရိုးရိုးလေး ဖွတျသှားနတော မကွာသေးပါ။
ဆရာဝနျကွီးပွနျထှကျလာတော့
'ဘယျလိုဖွဈတာလဲဗြာ'
'ခန်ဓာကိုယျအကွောတှရေပျတန့ျစတေဲ့ ဆေးတဈမြိုးအထိုးခံထားရတာပါ။ ကြှနျတောျတို့ မသိဘဲဖွတျသှားရတာမို့ တောငျးပနျပါတယျ'
ဟုဆိုကာ 90°ညှှတျကလြာတဲ့ ခါးနဲ့အတူ တောငျးပနျလာတဲ့ ဆရာဝနျမြားစှာ။
'ဘာ အကွောတှသေသှေားတာလို့ ပွောလိုကျတာလား ဟမျ'
အောျသံစှပျသှားတဲ့ Taehyungဟာ ဒေါသကွီးစှာ။
'ကြှနျတောျတို့ အားလုံးစဈဆေးပွီး တာဝနျယူပါ့မယျဗြ။'
'လူကရော လူရော ဘယျလိုလဲ'
'လူနာကို အခြိနျမှီကယျနိုငျခဲ့ပါတယျ အသကျတော့အန်တာရယျမရှိတော့ပမေယ့ျ။'
စကားဆကျမပွောဘဲ 'မယ့ျ'ဆိုကာ ရပျတန့ျလတေော့ မကောငျးတာတှရှေိနမှော သခြောတယျ။
'ဆကျပွောလေ '
တဈဆထကျတဈဆ ကယြျလောငျလာတဲ့အသံတှဟော Taehyungဆီမှာ
'ထိုးသှငျးမိတဲ့ဆေးရညျတှကေ ဦးနှောကျဆဲလျတှထေိ ပြံ့နှံ့သှားခဲ့ပါတယျ။ဦးနှောကျသှေးကွော ဆဲလျတဈခြို့ အလုပျမလုပျနိုငျတော့တာမလို့ အတိတျကိုမေ့စနေိုငျပါတယျလို့ ခန့ျမှနျးထားပါတယျ။ လူနာဟာ အသဈကစသလိုမြိုး ဖွဈသှားနိုငျပါတယျ။'
